«Πρότυπο» και για τις υπόλοιπες πρώην ΔΕΚΟ είναι οι ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις που φέρνει το λεγόμενο «σχέδιο για τη διάσωση της ΔΕΗ», όπως αφήνει να διαρρεύσει η κυβέρνηση. Θυμίζουμε ότι το σχέδιο προβλέπει ανάμεσα σε άλλα το σάρωμα της μονιμότητας για όλους τους νεοπροσλαμβανόμενους, τη μονιμοποίηση των εργασιακών σχέσεων - λάστιχο που ήδη υπάρχουν στην εταιρεία, τις ανατροπές ακόμα και σε όρους της Συλλογικής Σύμβασης, όπως για παράδειγμα την κατάργηση του φτηνότερου τιμολογίου, τις «εθελούσιες» απολύσεις περίπου 4.000 εργαζομένων, τις μετακινήσεις κ.λπ. Τέτοια και άλλα μέτρα, που παίρνονται στο όνομα της προσαρμογής στην «απελευθέρωση», θα είναι - σύμφωνα με δημοσιεύματα - το «κλειδί» για την «εξυγίανση» και των υπόλοιπων ΔΕΚΟ, προκειμένου να πωληθούν σε ομίλους και να ανακτήσουν τη θέση τους στον ανταγωνισμό. Το έργο βέβαια είναι πολυπαιγμένο: Μετά από τη χρόνια απαξίωση επιχειρήσεων όπως η ΛΑΡΚΟ, τα ΕΑΣ κ.ά. από όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις, στο πλαίσιο της οικονομίας που έχει για κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος και όχι τις ανάγκες του λαού, οι κυβερνήσεις δείχνουν με θράσος ως «βασικό ένοχο» τα εργατικά δικαιώματα, τα οποία στοχοποιούνται τώρα στο όνομα της «αποκατάστασης της ανταγωνιστικότητας», επιβεβαιώνοντας ότι αυτή είναι ασύμβατη με τα δικαιώματα των εργαζομένων σε κάθε κλάδο, σε δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα. Αυτό είναι το «πρότυπο» της καπιταλιστικής ανάπτυξης παντού, και γι' αυτό ενιαία - και χωρίς μάταιες «ελπίδες» - πρέπει να είναι και η απάντηση των εργαζομένων.