Ερώτηση:

Τα κινήματα ενάντια στην «παγκοσμιοποίηση» που εκφράστηκαν στη Γένοβα, στο Σιάτλ κλπ., μπορούμε να πούμε ότι είναι «Μέτωπο»; Μπορούν να παίξουν ρόλο στην ανατροπή του καπιταλισμού;

Απάντηση:

Αυτά τα κινήματα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν «Μέτωπο», με το χαρακτήρα και το περιεχόμενο που εμείς δίνουμε στο «Μέτωπο», ως συμμαχία κοινωνικοπολιτικών δυνάμεων που αγωνίζεται οργανωμένα με συγκεκριμένο πρόγραμμα πάλης, στόχους και προοπτική.

Από την άποψη του προσανατολισμού του μπορεί να χαρακτηριστεί αντικαπιταλιστικό; Και αυτό το ζήτημα πρέπει να το εξετάζουμε αντικειμενικά από τη σκοπιά των συνολικών συμφερόντων της εργατικής τάξης και των συμμάχων της και κυρίως των σκοπών και των επιδιώξεών τους, ή πιο σωστά των σκοπών και των επιδιώξεων των δυνάμεων που συγκροτούν αυτά τα κινήματα. Τη διαδικασία της έντασης της διεθνούς δράσης του κεφαλαίου, που διάφοροι ονομάζουν «παγκοσμιοποίηση», αφ' ενός δεν την αντιμετωπίζουν όλες οι δυνάμεις με την ίδια αντίληψη, ως προς το ταξικό της περιεχόμενο, ως δηλαδή διαδικασία του ιμπεριαλισμού, αφ' ετέρου, δεν αντιτίθενται όλες οι δυνάμεις, με τους ίδιους σκοπούς, με τους ίδιους στόχους πάλης. Οι κομμουνιστές π.χ. μιλούν για συνολική εναντίωση στον ιμπεριαλισμό, για την ανατροπή του καπιταλισμού. Αλλά σ' αυτά τα κινήματα δρουν διάφορες δυνάμεις.

Ετσι στα πλαίσιά τους δρουν και δυνάμεις, αντιιμπεριαλιστικές αντικαπιταλιστικές, που έχουν ως στόχο το σοσιαλισμό. Αλλά ταυτόχρονα δρουν και δυνάμεις, μπορούμε να πούμε, που αντιτίθενται στον ιμπεριαλισμό, αλλά που δε συνειδητοποιούν ότι η αντίθεσή τους αυτή είναι και εναντίωση στον καπιταλισμό, αφού ο ιμπεριαλισμός είναι καπιταλισμός στο ανώτατο στάδιό του, όπου κυριαρχούν τα μονοπώλια και το χρηματιστικό κεφάλαιο. Την αντίθεσή τους στον ιμπεριαλισμό την κατανοούν περισσότερο ως αντίθεση στην πολιτική των ΗΠΑ και έτσι την εκφράζουν. Υπάρχουν επίσης δυνάμεις που εκφράζοντας την αντίθεσή τους με τις ΗΠΑ, εκφράζουν την άποψη ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση, ως δύναμη, είναι καλύτερη από τις ΗΠΑ, έχει διαφορετική πολιτική, παρά το γεγονός ότι είναι μια ιμπεριαλιστική ένωση, πράγμα που δεν το συνειδητοποιούν. Μέσα σ' αυτά τα κινήματα συμμετέχουν και δυνάμεις που είναι αντιιμπεριαλιστικές, αντικαπιταλιστικές, αλλά δεν έχουν ως στόχο το σοσιαλισμό. Επίσης, υπάρχουν άλλες δυνάμεις που υποστηρίζουν την άποψη ότι ο καπιταλισμός, μπορεί να γίνει καλύτερος για τους απλούς ανθρώπους του μόχθου, να εξωραϊστεί, να «εξανθρωπιστεί». Οτι μπορούν να γίνουν ρυθμίσεις που να κάνουν λιγότερο επιθετικό το κεφάλαιο, ή να αναδιανέμονται εισοδήματα προς όφελος των λαών, (π.χ. επιβολή φόρου «Τόμπιν», στο χρηματικό κεφάλαιο που επενδύεται στα χρηματιστήρια). Μέσα σ' αυτά τα κινήματα δρουν και δυνάμεις που στηρίζονται από ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και χρησιμοποιούνται ενάντια στις ΗΠΑ, στα πλαίσια των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και το αντίθετο, από τις ΗΠΑ.

Επομένως, σ' αυτά τα κινήματα εκφράζονται πολλές διαφορετικές δυνάμεις, με διαφορετικό πολιτικό προσανατολισμό και στόχους. Η συμμετοχή του Κόμματος και της ΚΝΕ σ' αυτά εκφράζει και τη διεθνιστική μας δράση, αλλά και την προσπάθεια μαζί με άλλα κόμματα της εργατικής τάξης, τέτοια κινήματα να μην αφομοιωθούν από φιλοκαπιταλιστικές δυνάμεις, αλλά να μπολιάζονται με αντιιμπεριαλιστικό, αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο από τη σκοπιά των πραγματικών συμφερόντων των λαών. Ταυτόχρονα, η πορεία τους εξαρτάται από την πορεία του αντιιμπεριαλιστικού, αντικαπιταλιστικού κινήματος, από τη συγκρότηση της λαϊκής κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας, την ενίσχυση των κομμουνιστικών κομμάτων, σε κάθε χώρα. Χωρίς το δυνάμωμα αυτών των κινημάτων σε κάθε χώρα δεν μπορεί να δυναμώνει και διεθνώς. Βεβαίως και το διεθνές κίνημα ασκεί επίδραση στο κίνημα κάθε χώρας, αλλά χωρίς δυνάμωμα σε εθνικό επίπεδο, δεν μπορεί να παίξει ρόλο το διεθνές κίνημα ενάντια στον ιμπεριαλισμό.