Με τον Ρώσο ομόλογό του, Σ. Λαβρόφ, συναντήθηκε χτες στη Μόσχα ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Δένδιας, επιβεβαιώνοντας ότι η κυβέρνηση θέλει να παίξει ρόλο «γέφυρας» προς τη μεριά της Ρωσίας, στο πλαίσιο του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού, βάζοντας το λαό ακόμα πιο βαθιά στο στόχαστρο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Στις κοινές τους δηλώσεις κατόπιν, ο Ν. Δένδιας μίλησε για «απαρχή ενός νέου κεφαλαίου στις διμερείς μας σχέσεις, στη βάση ενός ειλικρινούς διαλόγου και τακτικής επικοινωνίας επί ζητημάτων αμοιβαίου ενδιαφέροντος», παραπέμποντας και στην υπογραφή του Προγράμματος Διαβουλεύσεων Ελλάδας - Ρωσίας για το διάστημα 2020-'22.

Επαφές όπου η ελληνική αστική τάξη επιδιώκει ρόλο διαύλου με ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, με τον υπουργό να λέει ότι με δεδομένο πως η Ρωσία «έχει ουσιαστική και σταθερή παρουσία στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή (...) και με δεδομένη τη θέση της Ελλάδος ως παλαιού κράτους - μέλους της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, επιδιώκουμε να συμβάλουμε θετικά στο διάλογο με τη Ρωσία», προσθέτοντας πως «η Ελλάδα είναι σε θέση να καταστεί ιδιαιτέρως χρήσιμη στη Ρωσία - εφόσον και αυτή το κρίνει - στη δημιουργία των απαραίτητων κατανοήσεων, στην επίλυση υπαρχουσών διαφορών, στην κατανόηση των μέτρων που είναι αναγκαίο να ληφθούν, ώστε να προχωρήσουμε σε μια συνολική ομαλοποίηση, όπου αυτό είναι απαραίτητο, και να ξεπεράσουμε δυσάρεστες πραγματικότητες με την εξάλειψη των αιτίων τους».

Σε μια τέτοια βάση, συζήτησαν τις «προοπτικές αναβάθμισης» και της διμερούς οικονομικής συνεργασίας, στο πλαίσιο, βέβαια, που ορίζουν ΕΕ και ΝΑΤΟ, «το πλαίσιο των ισχυουσών κυρώσεων», όπως είπε σε μια αποστροφή του λόγου του ο ίδιος ο Ν. Δένδιας, παραπέμποντας στα μέτρα που αποφάσισε ο ευρωατλαντικός άξονας κατά της Μόσχας με αφορμή τα γεγονότα στην Κριμαία το 2014.

Τη συζήτηση απασχόλησε επίσης η αναγνώριση του αυτοκέφαλου της Εκκλησίας της Ουκρανίας από την Εκκλησία της Ελλάδας, με τον ΥΠΕΞ να υποστηρίζει σε σχετική ερώτηση πως η ελληνική πολιτεία «σέβεται (...) το ρόλο και την αυτονομία της Εκκλησίας» και «δεν επεμβαίνει στα στενά εκκλησιαστικά θέματα».

Αλλά και η υπόθεση του Ρώσου Αλ. Βίνικ, που κρατείται από τον Ιούλη του 2017 στην Ελλάδα με την κατηγορία ότι ήταν διαχειριστής της πλατφόρμας «BTC-e» για τη διαχείριση του «bitcoin», αλλά παρότι υπάρχουν δύο αποφάσεις έκδοσής του στη Ρωσία και η συναίνεση του ίδιου, η έκδοσή του δεν υλοποιείται, λόγω των παράλληλων αιτημάτων και αποφάσεων έκδοσης στις ΗΠΑ και Γαλλία, με τον Ν. Δένδια να ισχυρίζεται πως «το θέμα αυτό εναπόκειται στην κρίση της ελληνικής Δικαιοσύνης».

Από την πλευρά του, ο Ρώσος ΥΠΕΞ είπε ότι υπήρξε ανταλλαγή απόψεων «για την τρέχουσα κατάσταση και τις προοπτικές των σχέσεων Ρωσίας - ΕΕ, την κατάσταση στο Συμβούλιο Ρωσίας - ΝΑΤΟ και ορισμένα θέματα που αφορούν την ασφάλεια στην Ανατολική Μεσόγειο, τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, συμπεριλαμβανομένων των εξελίξεων στο συριακό κομμάτι».

Επιβεβαιώνοντας τους επικίνδυνους ανταγωνισμούς στην περιοχή, ο Λαβρόφ στάθηκε στις «ανησυχίες» της Ρωσίας για την ανάπτυξη της αμερικανοΝΑΤΟικής στρατιωτικής παρουσίας στην Ανατολική Μεσόγειο:

«Ανησυχούμε για το τι συμβαίνει στην Ανατολική Μεσόγειο και μάλιστα για τις ενέργειες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, που αποσκοπούν στην οικοδόμηση της στρατιωτικής τους παρουσίας στην περιοχή με ξεκάθαρα αντι-ρωσική πρόθεση», είπε χαρακτηριστικά. Ενα «καρφί» κατά και της Ελλάδας, που μετά την πρόσφατη Συμφωνία για τις βάσεις με τις ΗΠΑ, μετατρέπεται σε ένα απέραντο ορμητήριο για τις Ενοπλες Δυνάμεις τους σε όλο το τόξο από τη Μαύρη Θάλασσα έως την Ανατολική Μεσόγειο.

Τέλος, σχολιάζοντας τις τουρκικές έρευνες για υδρογονάνθρακες στα ανοιχτά της Κύπρου ο Ρώσος ΥΠΕΞ είπε: «Η Ρωσία καλεί όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη - Τουρκία, Κύπρο, Ελλάδα, Ισραήλ και Αίγυπτο - να επιλύσουν αυτά τα θέματα μέσω διαπραγματεύσεων και αμοιβαία αποδεκτών συμφωνιών στο πλαίσιο των κανόνων που θέσπισε η Σύμβαση του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας». «Ιδιαίτερη αξία έχει για μας η οπτική των Ελλήνων ομολόγων μας για τη διευθέτηση του Κυπριακού», συνέχισε ο Ρώσος ΥΠΕΞ, υπογραμμίζοντας «τη στήριξη της Ρωσίας για μια ολοκληρωμένη, δίκαιη και βιώσιμη λύση αυτού του προβλήματος με βάση το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ».