Από δράση αλληλεγγύης σε πρόσφυγες και μετανάστες

Η κοινωνία της Καβάλας ήρθε αντιμέτωπη με το δράμα των προσφύγων εξαρχής, όταν από το λιμάνι της διέρχονταν χιλιάδες με προορισμό την Ειδομένη και από εκεί τις χώρες προορισμού τους. Ο εγκλωβισμός των προσφύγων στην Ειδομένη, ως συνέπεια των αποφάσεων της ΕΕ, σήμανε την αρχή ενός ακόμα δράματος. Για να αποσυμφορηθεί η κατάσταση στην Ειδομένη, απαγορεύτηκε η προώθηση των προσφύγων προς αυτήν. Αρκετοί βρέθηκαν ξεκρέμαστοι, να περνούν τη νύχτα τους μέσα στα λεωφορεία, άλλοι να ψάχνουν τρόπο να φύγουν ακόμα και με τα πόδια.

Την προσωρινή διαμονή τους στο εκθεσιακό κέντρο της Νέας Καρβάλης ακολούθησε το αίσχος της δημιουργίας γκέτο στο Εσκί Καπού, λίγα χιλιόμετρα έξω από την Καβάλα, σε ένα νταμάρι που γέμισε με σκηνές. Το καλοκαίρι για τους πρόσφυγες ήταν εξοντωτικό, με τις υψηλές θερμοκρασίες να δημιουργούν όρους ασφυξίας. Παρ' όλα αυτά οι πρόσφυγες με χαρακτηριστική στωικότητα συνέχισαν να υπομένουν το μαρτύριο!

Οι δομές φιλοξενίας παραδόθηκαν σχεδόν ολοκληρωτικά στις ΜΚΟ, οι οποίες διαχειρίζονται την απευθείας χρηματοδότηση από την ΕΕ. Αντίστοιχα, στην Καβάλα λειτούργησε τέτοια δομή μέσα στο πρώην στρατόπεδο «Ασημακόπουλου», στην ευθύνη του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης (ΔΟΜ). Οι πρόσφυγες που μέχρι πριν από λίγες μέρες διέμεναν, ήταν περίπου 400, ενώ σήμερα είναι περίπου 800. Ανάμεσά τους και ασυνόδευτοι ανήλικοι, παιδιά και έφηβοι που στα μάτια τους είναι ακόμα χαραγμένη η φρίκη του πολέμου και της προσφυγιάς. Το κυριότερο για όλο αυτό τον κόσμο είναι ότι δεν βλέπουν μπροστά τους κάποια προοπτική να φύγουν σε άλλες χώρες της ΕΕ, πολλοί από αυτούς να ξαναενωθούν με τις οικογένειές τους, να χτίσουν ένα καινούργιο μέλλον για αυτούς και τα παιδιά τους.

Την πρώτη περίοδο που η Καβάλα ήταν απλώς για τους πρόσφυγες ένα ενδιάμεσο λιμάνι, αλλά και την πρώτη περίοδο του εγκλωβισμού τους, ο λαός της Καβάλας επέδειξε συγκινητική ανθρωπιά. Αγκάλιασε τους πρόσφυγες με κάθε τρόπο. Με υποδοχές στο λιμάνι και κάθε είδους βοήθεια. Αυτή ήταν πράγματι έκφραση γνήσιας λαϊκής αλληλεγγύης από απλούς ανθρώπους του μόχθου σε αυτούς που η ζωή τους «ήρθε τούμπα» για το χατίρι των συμφερόντων των ιμπεριαλιστών και των μονοπωλιακών ομίλων που θέλουν να ελέγξουν την περιοχή.

Οι κομμουνιστές μπήκαμε μπροστά στην οργάνωση της έκφρασης αλληλεγγύης μέσα από τα σωματεία και τους μαζικούς φορείς. Φυσικά δεν ήμασταν οι μόνοι. Χιλιάδες Kαβαλιώτες συνέβαλαν στην υπόθεση αυτή. Παράλληλα, κάναμε προσπάθεια να παρέμβουμε στη συζήτηση που είχε ανοίξει για τα καλά μέσα στο λαό.

Πήραμε υπόψη ότι δρούσαν φασιστικές και εθνικιστικές οργανώσεις, όπως η λεγόμενη «Πατριωτική Κίνηση», που αποτελούσαν τους συγκαλυμμένους χρυσαυγίτες, μια και τότε οι οργανωμένοι χρυσαυγίτες δεν μπορούσαν από μόνοι τους να χύσουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο, τουλάχιστον μέσα στην πόλη που πλειοψηφούν οι λαϊκές οικογένειες προσφυγικής καταγωγής ή που οι γονείς τους ήταν μετανάστες σε χώρες κυρίως της Ευρώπης τις προηγούμενες δεκαετίες. Ακόμα, αρκετές είναι οι οικογένειες που έχουν σήμερα παιδιά μετανάστες στο εξωτερικό. Το γεγονός ότι ο λαός της Καβάλας «αγκάλιαζε» τους πρόσφυγες εκείνη την περίοδο ήταν μάλλον αποτέλεσμα της συγκίνησης που ένιωθε από το δράμα που ζούσαν αυτοί οι άνθρωποι και δεν εδραζόταν σε μια πιο βαθιά κατανόηση των αιτιών αυτού του δράματος.

Αναδείξαμε μέσα από εκδηλώσεις, συσκέψεις, μέσα από την αρθρογραφία του «Ριζοσπάστη», από τη δουλειά μας στα σωματεία και τους συλλόγους, τους πραγματικούς υπεύθυνους. Προβάλαμε την ολοκληρωμένη και συνεκτική πρόταση του ΚΚΕ για τον άμεσο απεγκλωβισμό αυτών των ανθρώπων με παράλληλη σύγκρουση με τις αποφάσεις της ΕΕ, με την πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων. Παρεμβήκαμε στο Δημοτικό Συμβούλιο αρκετές φορές, ιδιαίτερα σε τομείς που και ο δήμος είχε την ευθύνη. Πραγματοποιήσαμε επισκέψεις, περιοδείες και συναντήσεις με τους αρμόδιους φορείς αλλά και στους χώρους που φιλοξενούσαν τους πρόσφυγες. Ηρθαμε σε επαφή μαζί τους, κάναμε παρεμβάσεις στη Βουλή για τα αιτήματά τους, με βασικό να τους δοθεί η δυνατότητα να φύγουν από τη χώρα και μέχρι τότε να φιλοξενούνται σε ανθρώπινους αξιοπρεπείς χώρους. Στην πορεία κάναμε παρεμβάσεις για την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης και μέσα από τους συλλόγους των εκπαιδευτικών και την Ενωση Γονέων. Παρακολουθήσαμε την έναρξη αυτής της διαδικασίας, σταματήσαμε εν τη γενέσει της την προσπάθεια μιας ισχνής μειοψηφίας φασιστοειδών που θέλησαν να βάλουν στο στόχαστρό τους τα ίδια τα παιδιά. Σίγουρα θα μπορούσαμε να κάνουμε πολύ περισσότερα. Συνεχίζουμε όμως στον ίδιο δρόμο.

Τις τελευταίες βδομάδες ξεδιπλώνεται μια προσπάθεια να κυριαρχήσουν οι κραυγές του μίσους και του ρατσισμού. Εντεκα πολιτιστικοί σύλλογοι με πρόσφατο ψήφισμα εξέφρασαν την αντίθεσή τους στο ενδεχόμενο τότε (που σήμερα έγινε πράξη) να αυξηθεί ο αριθμός των προσφύγων στο καμπ. Το ψήφισμα ήταν προσεκτικό και η βασική του λογική ήταν πως «κατανοούμε το δράμα αυτών των ανθρώπων, αλλά δεν μπορούμε να συναινέσουμε να φιλοξενηθούν περισσότεροι υπό το φόβο...». Αυτό εκμεταλλεύτηκαν φασιστοειδή που δραστηριοποιούνται στις γειτονιές γύρω από το πρώην στρατόπεδο και πόρτα πόρτα διακίνησαν άλλο κείμενο (αρκετά νεφελώδες ώστε ο καθένας να καταλαβαίνει ό,τι θέλει), καλούσαν σε συγκέντρωση έξω από το καμπ φιλοξενίας και μάζευαν υπογραφές για να συζητηθεί το θέμα στην τοπική κοινότητα.

Η Τομεακή Επιτροπή του Κόμματος με ανακοίνωσή της υπογράμμισε ότι αντικειμενικά η επιλογή του χώρου αλλά και το ίδιο το συλλαλητήριο στρέφονται ενάντια στους ξεριζωμένους από τη χώρα τους και όχι απέναντι στον πραγματικό αντίπαλο. Στην κινητοποίηση - που ήταν σε συμμετοχή απογοητευτική σύμφωνα και με τους «αθέατους» διοργανωτές - συμμετείχαν όλοι οι συγκαλυμμένοι χρυσαυγίτες αλλά και επικεφαλής δημοτικών παρατάξεων, γνωστοί για τις «ευαισθησίες» τους! Μετά τις αντιδράσεις ακόμα και από κάποια τοπικά ΜΜΕ, δύο πολιτιστικοί σύλλογοι κράτησαν αποστάσεις (ότι δεν ανήκουν στους διοργανωτές της συγκέντρωσης).

Σήμερα είναι απαραίτητο να δυναμώσει η ιδεολογική και πολιτική διαφώτιση από την Κομματική Οργάνωση. Με σχέδιο να απευθυνθούμε σε χιλιάδες εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους, συνταξιούχους και προπάντων νέους, ιδιαίτερα σε όσους διαμένουν στις ανατολικές συνοικίες της Καβάλας. Και στο συγκεκριμένο ζήτημα γίνεται καθαρό ότι δεν αρκούν η συναισθηματική προσέγγιση ή οι αριστερές ρίζες μιας οικογένειας, το να είναι κάποιος απόγονος προσφύγων ή μεταναστών. Ιδιαίτερα για το προσφυγικό στοιχείο της πόλης, που αποτέλεσε την καρδιά για την ανάπτυξη του καπνεργατικού κινήματος στην Καβάλα, που τροφοδότησε αργότερα και άλλους κλάδους (κατασκευές, ιματισμός), που συνέβαλε καθοριστικά στην ανάπτυξη του Κόμματος σε δύσκολες εποχές, από τη δεκαετία του 1920 ακόμα, μπορεί για τους σημερινούς απογόνους να έχουν μείνει μνήμες και αξίες, αυτές ωστόσο στέκουν ευάλωτες μπροστά στον ιδεολογικό οδοστρωτήρα της άρχουσας τάξης.

Χρειάζεται η ΚΟ Καβάλας να σχεδιάσει πλατύ πολιτικό άνοιγμα. Να μιλήσουμε θαρρετά στους μεροκαματιάρηδες που είτε ταλαντεύονται είτε επηρεάζονται από τις ρατσιστικές και εθνικιστικές φωνές. Με συσκέψεις και εκδηλώσεις, με κάθε τρόπο να μπούμε στα σπίτια, να απαντήσουμε στις αγωνίες και τους φόβους.

Να απαντήσουμε στα περί ισλαμοποίησης της Καβάλας. Να θυμίσουμε στα παιδιά και τα εγγόνια των προσφύγων και των μεταναστών ότι και οι γονείς τους και οι παππούδες τους δεν είχαν δυστυχώς διαφορετική αντιμετώπιση. Γκασταρμπάιντερ οι μεν στη Γερμανία, Τουρκόσποροι οι δε στην Ελλάδα.

Με υπομονή και γερό στομάχι να απαντήσουμε σε αυτούς που αναπαράγουν ακόμα και χυδαιότητες του τύπου «μένουν τζάμπα, πληρώνονται, κάνουν διακοπές, κάνουν τα μπάνια τους (τυχαίνει η δομή φιλοξενίας να έχει πολύ κοντά παραλία)». Να κατανοήσουν οι καλοπροαίρετοι που επηρεάζονται ότι αυτή η κατάσταση δεν είναι επιλογή των προσφύγων και οι κακοπροαίρετοι ότι ...η θάλασσα δεν είναι μόνο για να πνίγεται ο κοσμάκης.

Να αναδείξουμε τις ευθύνες των ελληνικών κυβερνήσεων, που παρέχουν κάθε είδους διευκολύνσεις σε ΗΠΑ και ΝΑΤΟ για να εξαπολύουν επιθέσεις στους γύρω λαούς.

Να ξεμπροστιάσουμε τους φασίστες που μιλούν για «λαθροεισβολείς». Λαθροεισβολέας είναι το ΝΑΤΟ στη χώρα μας, αυτό πρέπει να διώξουμε και όχι τους δύσμοιρους πρόσφυγες. Αλλωστε, οι ίδιοι θέλουν να φύγουν!

Να μπούμε μπροστά για να βάλουμε φρένο στη ρητορική της κυβέρνησης για «μεταναστευτικό και όχι προσφυγικό πλέον πρόβλημα». Η συντριπτική πλειοψηφία των ροών συνεχίζουν να είναι προσφυγικές, αλλά και αλλιώς να ήταν, πρέπει να απαντήσουμε ότι και ο μετανάστης δεν αφήνει τη χώρα, το σπίτι, την οικογένειά του για να κάνει ...τουρισμό στην Ευρώπη. Προέρχεται από χώρες με αυταρχικά καθεστώτα, με τοπικές φυλετικές, θρησκευτικές διενέξεις, με σφαγές και διώξεις, με φτώχεια και ανείπωτη δυστυχία!

Η κυβέρνηση της ΝΔ να βρει απέναντί της την οργανωμένη αντίθεση ενός λαού που δεν αποδέχεται να καταστρατηγούνται τα δικαιώματα των προσφύγων και των μεταναστών. Να καταδικαστεί και η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να παρουσιάσει τη δική του πολιτική ως τη δήθεν «προοδευτική απάντηση στην πολιτική της ΝΔ»! Κοινός τόπος και για τους δυο η πολιτική και οι αποφάσεις της ΕΕ, η Συμφωνία Τουρκίας - ΕΕ.

Μόνη λύση για όλους αυτούς τους κατατρεγμένους ανθρώπους είναι η πρόταση του ΚΚΕ:

-- Να κλείσουν όλα τα απαράδεκτα hot spots στα νησιά και τον Εβρο, να μεταφερθούν πρόσφυγες και μετανάστες σε αξιοπρεπή κέντρα φιλοξενίας, που θα λειτουργούν με κρατική ευθύνη, στην ηπειρωτική Ελλάδα. Με υποδομές και μόνιμο προσωπικό με δικαιώματα, χωρίς το αίσχος των ολιγόμηνων συμβάσεων, της εργασιακής ομηρίας. Μέτρα για γρήγορη εξέταση των αιτημάτων τους και μετάβαση στις χώρες πραγματικού προορισμού τους.

-- Να προχωρήσουν χωρίς καθυστέρηση όλες οι οικογενειακές επανενώσεις, χωρίς κανένα ανήλικο να ζει σε ακατάλληλες συνθήκες, κανείς απροστάτευτος, άστεγος ή φυλακισμένος και να υπάρξει πλήρης σεβασμός των δικαιωμάτων των προσφύγων στο άσυλο, έτσι όπως απορρέουν από τη Συνθήκη της Γενεύης χωρίς κατάργηση του β' βαθμού εξέτασης ασύλου.

-- Να κατευθυνθούν τα ευρωενωσιακά κονδύλια μέσω του κράτους και όχι ΜΚΟ στη στήριξη των προσφύγων και στην 100% αποζημίωση όσων κατοίκων νησιών έχουν υποστεί ζημιές από τον διπλό εγκλωβισμό που επέβαλαν η ΕΕ και οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ.