Μας πήραν από την παραγωγή και τη δουλειά γιατί ζητήσαμε το δίκιο της Δουλειάς, λευτεριά και προκοπή για την πατρίδα. Για να ξεκάνουν εμάς και το αίτημά μας μας σταυρώνουν, και για να κρεμάσουν, ύστερα, στην πόρτα της ψυχής του Λαού μας σκιάχτρο τη θανάτωσή μας - δέος και φοβία. Μα εμείς και το θάνατό μας τον κάνουμε δύναμη ζωής...

Γιατ' είμαστε αγωνιστές. Γιατί το αλύγιστο Κόμμα μας, το ΚΚΕ, οδηγώντας μας "σε ύστερες μάχες", τα παιδιά της φτώχιας και των απίστευτων στερήσεων μας μετάπλασε αγωνιστές των ηρωικών προσπαθειών. Κι είμαστε ευγνώμονες προς τον Αξιο Οδηγητή και Δάσκαλο και Στρατηλάτη μας, το ΚΚΕ, που κάτω από τις σημαίες του τις διάτρητες από τις σφαίρες, στα πεδία των μαχών, αναδειχτήκαμε λαϊκοί αγωνιστές του...».

Απόσπασμα από το παράνομο χειρόγραφο λεύκωμα των κρατούμενων αγωνιστών της Γυάρου, «ΚΚΕ. Οι δεσμώτες της Γιούρας», το 1958, που ήταν αφιερωμένο στα 40χρονα του ΚΚΕ.