Η αντιπαράθεση ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή τα όσα είπε ο Κυρ. Μητσοτάκης για την τραγωδία στο Μάτι στη Σύνοδο του ΟΗΕ, είναι υποκριτική και προκλητική για το λαό. Κοινή συνισταμένη και των δύο είναι ότι τα «ακραία» καιρικά φαινόμενα που εκδηλώθηκαν εκείνες τις μέρες, ευθύνονται για τους θανάτους και την καταστροφή. Με αυτό το επιχείρημα, που έχει χρησιμοποιηθεί και σε άλλες περιπτώσεις, προσπαθούν να πείσουν το λαό ότι φταίει ο «κακός μας ο καιρός» και ότι τελικά είναι «μοιραίο» να καιγόμαστε το καλοκαίρι και να πνιγόμαστε το χειμώνα. «Ακραίο φαινόμενο» είναι όμως να μην αξιοποιούνται οργανωμένα και σχεδιασμένα οι δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα για την προστασία και την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής, αλλά να αξιοποιούνται μόνο με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος. «Ακραίο φαινόμενο» είναι η αποθέωση της «ατομικής ευθύνης» απέναντι σε τέτοιες μεγάλες απειλές, που περιορίζει το ρόλο του κράτους στην έγκαιρη ενημέρωση και μετά «ο σώζων εαυτόν σωθήτω». «Ακραίο φαινόμενο» είναι σε τελική ανάλυση η ανάπτυξη που έχει κριτήριο την κερδοφορία του κεφαλαίου και που η κλιματική αλλαγή συνδέεται άμεσα με τη συσσώρευση στο περιβάλλον των επιπτώσεών της. Το ίδιο κριτήριο όμως έχει και η «πράσινη ανάπτυξη», που προβάλλεται ως «αντίδοτο» δήθεν στην καταστροφή του περιβάλλοντος και την κλιματική αλλαγή, ενώ από πίσω της κρύβονται ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα και ανταγωνισμοί. Μαζί λοιπόν με τον αγώνα για ουσιαστικά μέτρα προστασίας, χρειάζεται ο λαός να αμφισβητήσει αποφασιστικά και να βάλει στο στόχαστρο τον ίδιο τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, ως τη «νούμερο 1» απειλή για το περιβάλλον και τις σύγχρονες ανάγκες του.