Πιάνοντας το νήμα από την εποχή και το έργο των Μαρξ και Ενγκελς, «γνωρίζουμε» τους προγόνους της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Την Α' Διεθνή και το «πνευματικό τέκνο» της, την Παρισινή Κομμούνα. Τη Β' Διεθνή, η εποχή της οποίας συνδέεται με τις πρώτες κατακτήσεις του εργατικού κινήματος στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικά χώρες.

Πλούσιο είναι το υλικό που περιλαμβάνει το κομμάτι της Εκθεσης που είναι αφιερωμένο στη Ρωσία: Ξεκινώντας από τα προεπαναστατικά χρόνια φτάνει στην ένοπλη εξέγερση του 1917, φωτίζει πλευρές της δράσης των μπολσεβίκων στις συνθήκες που δημιούργησε ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος, της λειτουργίας των Σοβιέτ, στέκεται στα επιτεύγματα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και στον αντίκτυπο της Επανάστασης σε άλλες χώρες.

«Η Κομμουνιστική Διεθνής ιδρύθηκε στον απόηχο της νικηφόρας Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, σε συνθήκες ανόδου του επαναστατικού κινήματος στην Ευρώπη, καθώς και δράσης πρωτοπόρων εργατών σε όλο τον κόσμο κατά της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στην επαναστατημένη Ρωσία», επισημαίνει το ταμπλό που δίνει τη σκυτάλη στην παρουσίαση της Κομμουνιστικής Διεθνούς: Στα Συνέδρια και στα ντοκουμέντα τους, στην προσφορά της στους αγωνιζόμενους και καταπιεζόμενους λαούς, στην ώθηση που έδωσε στην ίδρυση Κομμουνιστικών Κομμάτων, μεταξύ τους και του ΣΕΚΕ.

Στο κέντρο της Εκθεσης, η μακέτα του «Πύργου» του Τάτλιν, που δημιουργήθηκε από ομάδα αρχιτεκτόνων και εκτέθηκε πριν από δύο χρόνια στο Φεστιβάλ, προσελκύει το ενδιαφέρον και φέτος. Το αρχιτεκτονικό σχέδιο του «Πύργου» αναπαριστά τη σπειροειδή εξέλιξη της κοινωνίας, την κίνησή της προς τα μπρος, ανεξάρτητα από τα προσωρινά πισωγυρίσματα, ενώ ο εμπνευστής του τον σχεδίασε ως μακέτα για την κατασκευή του κτιρίου που θα στέγαζε την έδρα της 3ης Διεθνούς.

Τα «βήματα» της περιήγησης συνοδεύει, στημένη σε ένα τρίπτυχο, η φράση του Λένιν: «Ο πάγος έσπασε, ο δρόμος χαράχτηκε».