Με αφαιρετικό τρόπο και με καίρια χρήση των υλικών η σύνθεση έχει ως βασικό στόχο τη συμμετοχή του επισκέπτη σε αυτό και τη συναισθηματική του φόρτιση.

Εχουμε έναν πυρήνα. Δύο κολόνες, οι οποίες είναι κατασκευασμένες από COR - TEN, ένα είδος χάλυβα, που παρότι είναι πάρα πολύ ανθεκτικός και έχει αντοχή στις καιρικές συνθήκες, παίρνει πολύ γρήγορα το χρώμα της σκουριάς.

Αυτό με εξυπηρέτησε πρώτα απ' όλα πρακτικά. Αν δεις τη Γυάρο, είναι ένα νησί που στέκει το κτίριο της φυλακής. Ενα τούβλινο και ζοφερό κτίριο με πέτρα και σκουριασμένο μέταλλο. Ακόμα και στο νεκροταφείο της Γυάρου, οι σταυροί είναι σιδερένιοι και έχουν διαβρωθεί. Εχουν λιώσει ουσιαστικά. Το κεντρικό υλικό της σύνθεσης λοιπόν είναι ο χάλυβας, που βοηθά να δέσει το Μνημείο, να μην έρχεται σε αντίθεση με το χώρο.

Με βοήθησε όμως και να αναδείξω τους συμβολισμούς που ήθελα. Ο χάλυβας έχει υπάρξει αντικείμενο του ανταγωνισμού των μεγάλων δυνάμεων για δύο σχεδόν αιώνες. Αξιοποιώντας τον, λοιπόν, στην κατασκευή του μνημείου επιδιώκω μια ευθεία αναφορά στο καπιταλιστικό σύστημα και την εξέλιξή του μέχρι τη σημερινή εποχή. Τα σημάδια της διάβρωσης στο σώμα του είναι εμφανή. Σκουριάζει, εκφράζει το παλαιό, το πεπερασμένο.

Στις δύο κολόνες είναι καρφωμένα ανοξείδωτα πρίσματα, τα οποία συμβολίζουν το καινούριο. Μια ιδεολογία, η οποία είναι αναλλοίωτη. Μια ιδεολογία που κάποια στιγμή θα δημιουργήσει τη ρωγμή και θα ανατρέψει το προηγούμενο οικοδόμημα.

Τα πρίσματα είναι εικοσιένα, όσα και τα χρόνια λειτουργίας του κολαστηρίου της Γυάρου. Εμμεση αναφορά στους κρατούμενους, τους εξόριστους που υπέφεραν, βασανίστηκαν ή έχασαν ακόμα και τη ζωή τους παραμένοντας όμως αμετακίνητοι από τις ιδέες τους.

Γύρω από τον πυρήνα υπάρχει ένας περίβολος, με ανοίγματα που επιτρέπουν στον επισκέπτη να μπει μέσα. Δημιουργείται ένας υποτυπώδης λαβύρινθος, που βοηθά να παρατείνει ο επισκέπτης την παραμονή του στο εσωτερικό του μνημείου, ώστε να έχει τη δυνατότητα περισυλλογής. Εσωτερικά είναι πετρόχτιστος, που αφενός υπενθυμίζει το καθημερινό μαρτύριο των κρατουμένων με τους εκβραχισμούς, τη μεταφορά της πέτρας και την κατασκευή των κτισμάτων, και αφετέρου έχει στόχο να δημιουργεί ένταση στον επισκέπτη, να τον υποβάλλει στο αφιλόξενο περιβάλλον της φυλακής. Τα δύο ανοίγματα μεταξύ των κάθετων κεντρικών μεταλλικών στοιχείων επιτρέπουν την είσοδο στον πυρήνα της σύνθεσης που προβάλλει ψηλά τον ανοιχτό ουρανό. Ενα σημείο ανάτασης, απελευθέρωσης.

Εξω από το πετρόχτιστο υπάρχει πάλι μεταλλική κατασκευή. Εκεί, αναγράφονται τα ονόματα των νεκρών της Γυάρου, αλλά και των ανθρώπων που πέθαναν κατά τη μεταφορά στη Σύρο, προκειμένου να αποφευχθεί η καταγραφή θανάτων στο νησί. Στις άλλες πλάκες αναγράφονται το θέμα του μνημείου, το λογότυπο των 100 χρόνων του ΚΚΕ και απόσπασμα από τη μαρτυρία του Γ. Κατσαντώνη, κρατούμενου στη Γυάρο.