Μια από τις τροπολογίες που ψήφισε την περασμένη βδομάδα η κυβέρνηση της ΝΔ αφορά την κατάργηση διατάξεων της προηγούμενης κυβέρνησης που με τρόπο αποσπασματικό και προσχηματικό, λίγες μέρες πριν από τις ευρωεκλογές, άλλαζαν ορισμένες τυπικές προϋποθέσεις για την «αιτιολόγηση» των απολύσεων από την εργοδοσία.

Συγκεκριμένα, η νέα κυβέρνηση κατάργησε με προκλητικά επιχειρήματα και απαράδεκτες διαδικασίες - εξπρές την υποχρέωση της εργοδοσίας, με βάση το νόμο 4611/2019, να αναφέρει κάποιον «βάσιμο λόγο» για να δικαιολογήσει τις απολύσεις.

Στην πραγματικότητα, ο «βάσιμος» λόγος κανένα ουσιαστικό εμπόδιο δεν έβαζε στις απολύσεις, αφού στο πολυδαίδαλο αντεργατικό πλαίσιο υπάρχουν όλα τα «παραθυράκια» για την εργοδοσία να δικαιολογήσει μια απόλυση για «βάσιμο λόγο», όταν αυτή θα έφτανε σε κάποια δικαστική αίθουσα, που είναι και το πιθανότερο με τη διάταξη του ΣΥΡΙΖΑ.

Με τις υποδείξεις όμως των εργοδοτικών ενώσεων, που δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους όταν θέλουν να απαλλαγούν εύκολα και γρήγορα από έναν εργαζόμενο, ακόμα και αυτή η διάταξη για τις απολύσεις καταργήθηκε, με τον ΣΕΒ μάλιστα να προδιαγράφει τα επόμενα αντεργατικά χτυπήματα, βάζοντας στο στόχαστρο τις αποζημιώσεις απόλυσης.

Ενδιαφέρον προκαλεί ωστόσο ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, για να ψηφίσει τη συγκεκριμένη διάταξη, επικαλέστηκε στην αιτιολογική έκθεση του νόμου τον Αναθεωρημένο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη. Τον ίδιο Χάρτη επικαλείται τώρα και ο ΣΕΒ, χαιρετίζοντας την κατάργηση της ρύθμισης από τη ΝΔ και ζητώντας «μία συνολική και δη ριζική αναμόρφωση του δικαίου απόλυσης, που να αντιμετωπίζει τόσο το ζήτημα της αιτίας της απόλυσης, όσο και μεταξύ άλλων το ζήτημα της καταβολής νόμιμης αποζημίωσης, όχι κατ' ανάγκη στην κατεύθυνση της κατάργησής της, αλλά του εξορθολογισμού, τόσο του καταβαλλόμενου ποσού όσο και των περιπτώσεων που θα πρέπει να καταβάλλεται».

Με άλλα λόγια, η επίκληση και η αντιπαράθεση για την ερμηνεία του Κοινωνικού Χάρτη της ΕΕ ανοίγουν το δρόμο για επιδείνωση της αντεργατικής νομοθεσίας για τις απολύσεις, όπως αξιώνει ο ΣΕΒ και πρόθυμα εμφανίζεται να υλοποιεί η ΝΔ.

Η υποκρισία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για την προστασία τάχα των εργαζομένων από τις απολύσεις αναδεικνύεται και από το γεγονός ότι το 2017 ψήφισε διάταξη που απελευθέρωσε παραπέρα τις ομαδικές απολύσεις, διευκολύνοντας τη σχετική διαδικασία. Συγκεκριμένα, αντικατέστησε ακόμα και αυτήν τη διοικητική έγκριση που απαιτούνταν, με μια απλή και άνευ ουσίας «διαδικασία κοινοποίησης» στο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας (ΑΣΕ), καθορίζοντας μάλιστα με σαφήνεια ότι τυχόν αρνητική γνωμάτευση του ΑΣΕ δεν συνιστά «τεκμήριο ακυρότητας» των ομαδικών απολύσεων.

Επιπλέον, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το Γενάρη του 2016 ψήφισε νόμο που κύρωσε τον Αναθεωρημένο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη, ο οποίος μεταξύ άλλων αναγνωρίζει το δικαίωμα των εργοδοτών στην ανταπεργία (λοκ άουτ). Συγκεκριμένα, το άρθρο 6 του Χάρτη αναγνωρίζει «...το δικαίωμα εργαζομένων και εργοδοτών στη συλλογική δράση σε περιπτώσεις σύγκρουσης συμφερόντων, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος στην απεργία...».

Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε ανεπιτυχώς τότε να απαντήσει στην κριτική του ΚΚΕ, με το επιχείρημα ότι η εθνική νομοθεσία απαγορεύει το λοκ άουτ. Στα κυβερνητικά παραμύθια απάντησε η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, αναφέροντας ότι ο «Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ», από το Δεκέμβρη του 2009, με τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας, «έγινε νομικά δεσμευτικός για τα κράτη - μέλη της ΕΕ και ισότιμος με τις ευρωσυνθήκες. Κι αυτός ο "Χάρτης" κατοχυρώνει ρητά και κατηγορηματικά στο άρθρο 28 το "δικαίωμα" της "ανταπεργίας" των καπιταλιστών».