Στην κορυφή του Καυκάσου, ο Ηφαιστος και οι συνοδοί του στήνουν έναν ψηλό στύλο, όπου δένουν τον τιμωρημένο Προμηθέα. Μόνοι του συμπαραστάτες οι άνθρωποι που νίκησαν το φόβο τους. Κάποια στιγμή φτάνει ο Ωκεανός. Του προτείνει να συμβιβαστεί με τον θεό και να ζητήσει συγγνώμη. Ο Προμηθέας δεν τον εμπιστεύεται και τον διώχνει. Μόνος στα δεσμά του, συνεχίζει. Μετά φτάνει η Ιώ, που φέρνει την άνοιξη στον έρημο τόπο. Ο Προμηθέας χαίρεται, αλλά γνωρίζει ότι σύντομα η Ιώ θα χαθεί μέσα στους μεγάλους δρόμους, όπως είναι η μοίρα που της έδωσε η κατάρα της Ηρας. Καταχνιά σκεπάζει τα πάντα και πάλι. Μετά εμφανίζεται ο Ερμής, που του ανακοινώνει την τελική καταδίκη του, να χαθεί στο παντοτινό σκοτάδι...

Ο μύθος παρουσιάζεται από την παράσταση σαν ένας παντοτινός λαϊκός θρύλος που ισχύει ακόμα και στις μέρες μας. Οσο οι προκαταλήψεις απέναντι στην Ελευθερία του ατόμου ισχύουν, όσο η ανθρώπινη σκέψη ποδηγετείται από θρησκείες και εξουσίες, όσο υπάρχει εκμετάλλευση από άνθρωπο σε άνθρωπο, ο Προμηθέας θα παραμένει δεσμώτης κάπου στη Γη, μέσα στις μεγαλουπόλεις. Περιμένει ακόμη να τον ελευθερώσουμε...

Την περασμένη Τρίτη πραγματοποιήθηκε συνέντευξη Τύπου με τη συμμετοχή όλων των συντελεστών, που μας διηγήθηκαν πλευρές αυτού του «ταξιδιού».

«Ισως το πιο φωτισμένο κείμενο όλων των εποχών». Με αυτήν τη φράση ξεκίνησε την παρέμβασή του ο Στ. Τσακίρης και συνέχισε σημειώνοντας: «Οταν χρησιμοποιούμε τον επιθετικό προσδιορισμό "φωτισμένο" για ένα κείμενο, σημαίνει ότι αυτό το κείμενο είναι μεγάλης έμπνευσης ή ότι ο δημιουργός του βρισκόταν σε τέτοια στιγμή, που μπόρεσε και συνέλαβε θέματα, μεγαλύτερα και από το ίδιο το θέμα που πραγματεύεται.

Είναι ένα αποκαλυπτικό κείμενο. Πολλές φορές στα ανέβασματά του προσπαθούμε να το ερμηνεύσουμε είτε ως μια αλληγορία, είτε ως μια παραβολή ή σαν ένα συμβολιστικό κείμενο. Η δική μας ενασχόληση με το κείμενο μας έδειξε ότι το κείμενο δεν κρύβει τίποτα. Απλά, η αλήθεια του είναι γυμνή και πολύ μεγάλη.

Δεν μιλά μόνο για την εποχή που γράφτηκε, άρα πρέπει να βρεθούν όλες εκείνες οι συγγένειες, για να μπορέσεις να το φέρεις στην εποχή μας. Το κείμενο λέει γυμνές τις αλήθειες. Θέλει γερό στομάχι, για να τις αντέξεις. Το κείμενο εκφράζει τη σύγκρουση με τη λογική της εξουσίας, στο πώς οι άνθρωποι ερμηνεύουν ακόμα και το θείο.

Το κείμενο είναι ζωντανό, γιατί ο Προμηθέας είναι "ζωντανός". Πώς θα σωθεί ο Προμηθέας, ποιος είναι αυτός που θα τον λύσει; Ο Προμηθέας θα λυθεί αν εξορίσουμε από τα μυαλά μας τις προκαταλήψεις για οτιδήποτε μας ξενίζει, αν ξεχάσουμε το φόβο απέναντι στους συνανθρώπους μας. "Αν μπορώ να είμαι χρήσιμος για τους συνανθρώπους μου, να ζω καλά με τους ανθρώπους", όπως λέει ο Προμηθέας. Αρα, το μόνο που ζητά, για να λυθεί, είναι να αγωνιστούμε για την πρόοδο...».

Ο Στ. Τσακίρης, πριν παρουσιάσει την «τρομερή» ομάδα που βρίσκεται «μπροστά» και «πίσω» από τους προβολείς, ανέφερε ότι η ουσία της παράστασης είναι οι δημιουργοί της. Συστήνοντάς μας την Κ. Χάντερ, σημείωσε: «Είμαστε τυχεροί που υπάρχει στο παγκόσμιο θέατρο, που την είδαμε να δουλεύει μαζί μας. Είμαστε τυχεροί γιατί και μόνο ο τρόπος συνεργασίας είναι το μέγιστο μάθημα που χρειαζόμαστε καθημερινά εμείς στο θέατρο».

«Τεράστια τιμή και δώρο να βρίσκομαι εδώ». Ετσι ξεκίνησε τη σύντομη παρέμβασή της η Κάθριν Χάντερ, προσθέτοντας: «Ηθελα πολλά χρόνια να παίξω στην Επίδαυρο. Οταν τελικά μου έγινε η πρόταση από τον Σταύρο Τσακίρη, φοβήθηκα πάρα πολύ. Μετά σκέφτηκα τι θα μου έλεγαν οι γονείς μου, οι οποίοι έχουν φύγει από τη ζωή: "Αστειεύεσαι Κατερίνα; Σου έκαναν τέτοια πρόταση και θα πεις όχι;". Και έτσι αποδέχτηκα την πρόσκληση. Ο Σταύρος έχει γνώση και αγάπη για το αρχαίο κείμενο, γι' αυτό και αισθάνομαι ότι βρίσκομαι σε ασφαλή χέρια». Σχετικά με τη συνεργασία της με τους Ελληνες ηθοποιούς, ανέφερε: «Πρόκειται για μία απίθανη ομάδα. Οι ηθοποιοί είναι μία ιδιαίτερη φυλή, οπότε συνεννοηθήκαμε αμέσως. Κάθε μέρα που είμαστε μαζί, μαθαίνω πράγματα από όλους και είμαι ευγνώμων γι' αυτό!».

Οσο δε για το έργο, ανέφερε ότι κατά τη γνώμη της, «ο Αισχύλος είναι πιο μοντέρνος από τους μοντέρνους». Τη συγκινεί που «ο Προμηθέας είναι δεμένος επειδή έχει αγαπήσει την ανθρωπότητα», καθώς και ότι η απάντηση στο ερώτημα «αν αξίζουμε ή όχι» είναι ότι «αξίζουμε, αλλά μαζί».

Στη συνέχεια, τον λόγο πήρε ο Νικήτας Τσακίρογλου, που στην παράσταση κρατά τον ρόλο του αφηγητή, αλλά στο παρελθόν έχει ερμηνεύσει δύο φορές τον ρόλο του «Προμηθέα». Κατά τον μεγάλο μας ηθοποιό, «ο "Προμηθέας" είναι ένα σπουδαίο έργο της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, ένα έργο ορόσημο για τους σκεπτόμενους ανθρώπους». Ο Προμηθέας «είναι ο αμφισβητίας κάθε αρχής». Και συνέχισε ότι «χαίρομαι που συμμετέχω σε αυτή την παράσταση, όπου προσπαθούμε να ανιχνεύσουμε αυτό το έργο από την αρχή και να μπούμε και εμείς σε αυτή την αμφισβήτηση».

Μίλησαν ακόμα και οι υπόλοιποι ηθοποιοί, ο Δημήτρης Πιατάς, που για πρώτη φορά ερμηνεύει δραματικό ρόλο στην Επίδαυρο, τον Ηφαιστο, η Πέγκυ Τρικαλιώτη που υποδύεται την Ιώ, ο Γεράσιμος Γεννατάς που κρατά τον ρόλο του Ωκεανού και ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης στον ρόλο του Κράτους. Τον ρόλο του Ερμή μοιράζονται τρεις ηθοποιοί της νεότερης γενιάς: Η Ηλιάνα Μαυρομάτη, η Αντιγόνη Φρυδά και ο Κωνσταντίνος Νικούλι. Αναφέρθηκαν στη σπουδαιότητα του χορού, που αναδεικνύει την ουσία της παράστασης. Αλλωστε, όλοι οι ηθοποιοί συμμετέχουν και στο χορό. Ο εννιαμελής χορός έχει ως Κορυφαίο το παλαιό στέλεχος του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, Περικλή Βασιλόπουλο.

Ακόμα, μίλησαν ο γλύπτης Κώστας Βαρώτσος, που επιμελείται τη σκηνογραφία, ο Γιάννης Μετζικώφ που σχεδιάζει τα κοστούμια και τις μάσκες και ο Ιταλός Μαρτσέλο Μάνι, που επιμελείται την κίνηση.