Αν στον καταυλισμό των Σοφάδων οι συνθήκες διαβίωσης εξακολουθούν να είναι απάνθρωπες, σαφώς βελτιωμένες, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, είναι οι συνθήκες διαβίωσης των Τσιγγάνων στον καταυλισμό της Καρδίτσας. Κι αυτό χάρη στις προσπάθειες της Δημοτικής Αρχής, η οποία κάνει ό,τι «περνάει από το χέρι της» για να διευκολύνει τη ζωή τους και για την ένταξή τους στην κοινωνία της πόλης.

Μιλώντας στο «Ρ» ο Γ. Χαντζοπλάκης, αντιδήμαρχος Καρδίτσας, επισημαίνει ότι «έως το 1999, οι Τσιγγάνοι ζούσαν σ' έναν καταυλισμό με παράγκες, δίπλα στο βιολογικό καθαρισμό της πόλης, μέσα σε μια έκταση 25 περίπου στρεμμάτων, η οποία χρησιμοποιούνταν, κατά καιρούς, για χωματερή» Και σημειώνει, χαρακτηριστικά: «Υπήρχαν άνθρωποι, ξύλα και νάιλον».

Οταν ανέλαβε το Δήμο Καρδίτσας η σημερινή Δημοτική Αρχή προσπάθησε να βελτιώσει το χώρο, κάτι που δεν ήταν, ιδιαίτερα, εύκολο καθώς η κατάσταση που επικρατούσε μέχρι τότε ήταν άθλια. Οι συνθήκες υγιεινής ήταν ανύπαρκτες, δεν υπήρχαν δίκτυα ύδρευσης - παρά μόνο 2 με 3 βρύσες - και ρεύματος. Μάλιστα, κάθε καλοκαίρι οι Τσιγγάνοι, μην αντέχοντας τη βρώμα του βιολογικού καθαρισμού, έφευγαν από τον καταυλισμό και κατέκλυζαν τα πάρκα, τις πλατείες και τα κοντινά χωριά της Καρδίτσας.

Η Δημοτική Αρχή βρήκε έναν καινούριο χώρο που σήμερα φτάνει τα 31 στρέμματα.

«Στη συνέχεια - αναφέρει ο Γ. Χαντζοπλάκης - φτιάξαμε όλα τα έργα υποδομής - αποχέτευση, όμβρια ακαθάρτων, δίκτυο ύδρευσης, φωτισμού - τοποθετήσαμε 115 λυόμενους οικίσκους και προχώρησε η ασφαλτόστρωση των δρόμων. Ολοι οι λυόμενοι οικίσκοι είναι ηλεκτροδοτούμενοι, κάτι που συμβαίνει σε ελάχιστους οικισμούς Τσιγγάνων και δημιουργήθηκε ένα «συνεργείο» για την υποστήριξη του νέου οικισμού από τεχνικής πλευράς. Παράλληλα, σε συνεργασία με την Αναπτυξιακή Καρδίτσας, έγινε επάνδρωση του Κέντρου Υποστήριξης του Πολίτη, με γραμματειακή υποστήριξη, νοσηλεύτρια και κοινωνιολόγο για την παροχή υπηρεσιών και πληροφοριών που χρειάζονται οι Τσιγγάνοι, ώστε να έρθουν σε επαφή με τις υπηρεσίες και του Δήμου, αλλά και γενικότερα της πολιτείας.

Τα παιδιά του καταυλισμού για πρώτη φορά μπήκαν σε αίθουσες σχολείου - το Μάρτη του 2000 - που έγινε με πρωτοβουλία του Δήμου, ο οποίος δρομολογεί και ένα λεωφορείο με συνοδό για τη μεταφορά τους από και προς το σχολείο που απέχει 4 χιλιόμετρα. Στους μαθητές καθημερινά δίνεται και το απαραίτητο κολατσιό. Ο Δήμος Καρδίτσας πρότεινε, δε, ένας αριθμός παιδιών, τα οποία πήγαιναν κανονικά στην τάξη που αναλογεί στην ηλικία τους, να ενταχθούν στα υπόλοιπα σχολεία της πόλης, αλλά δεν εισακούστηκε από τους αρμόδιους».

Οι προτεραιότητες που έχει θέσει από 'δω και στο εξής ο Δήμος Καρδίτσας είναι - όπως αναφέρει ο Γ. Χαντζοπλάκης - η δημιουργία παιδικού σταθμού και Κέντρου Δημιουργικής Απασχόλησης, (για το σκοπό αυτό ο δήμος έχει υποβάλει προς έγκριση σχετικό πρόγραμμα στην Περιφέρεια Θεσσαλίας), καθώς και η λειτουργία ενός ανθοκομείου για την αντιμετώπιση του προβλήματος της εργασίας που έχουν οι Τσιγγάνοι.

Και ο αντιδήμαρχος τονίζει ότι «ο Δήμος καταβάλλει όλες τις προσπάθειες για να καλυτερέψει η ζωή των Τσιγγάνων, στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων του». Και επισημαίνει ότι «ευθύνη έχει η πολιτεία, επειδή δεν παίρνει τα αναγκαία μέτρα για να βοηθήσει και να εντάξει τους Τσιγγάνους στην κοινωνία».