Ανάμεσά μας, μαζί μας, ορθόστητοι, με ολοφώτεινα πρόσωπα και ζεστά χαμόγελα, πέντε μαχητές και μαχήτριες του ΔΣΕ που πήραν μέρος στην κατάληψη του Καρπενησίου! Και η ΚΝΕ δεν μπορούσε παρά να τους καλέσει και να τους τιμήσει.
«Τιμάμε όλους αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα για μια άλλη κοινωνία, που δεν θα υπάρχει εκμετάλλευση. Τιμάμε όλους αυτούς που η δράση τους, η προσφορά τους στο εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα της χώρας μας μας δείχνει το δρόμο για το πώς πρέπει να παλέψουμε σήμερα. Ο αγώνας τους αποτελεί απόδειξη ότι τίποτα δεν είναι αμετάβλητο, ότι μπορούμε να πετύχουμε τριγμούς στο σημερινό σύστημα, ότι μπορούμε να παρασύρουμε πολλούς στον αγώνα μαζί μας. Οι σύντροφοι αυτοί είναι η ζωντανή απόδειξη ότι πιστοί στα ιδανικά μας, στον στόχο μας για κατάργηση της εκμετάλλευσης και οικοδόμησης της σοσιαλιστικής κοινωνίας, μπορούμε να πετύχουμε πολλά περισσότερα από αυτά που ο καθένας θεωρεί εφικτά». Με αυτά τα λόγια η Κωνσταντίνα Τσιουπρά, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, προσφώνησε τους πέντε μαχητές που τιμήθηκαν και που σκόρπισαν ρίγη συγκίνησης στο πλήθος των συμμετεχόντων που παρακολουθούσαν με δάκρυα στα μάτια την εκδήλωση.
Καραγιάννης Ηλίας, από την Ανάβρα (Γούρα) Αλμυρού. Ανθυπολοχαγός του ΔΣΕ, ήταν στο τμήμα της Σχολής Αξιωματικών του Κλιμακίου Γενικού Αρχηγείου Νοτίου Ελλάδας. Το τμήμα αυτό κατέλαβε τον λόφο του Αγ. Δημητρίου, κομβικό σημείο για την κατάληψη του Καρπενησίου.
Μανιτάρα Κατίνα, από την Περίστα Ναυπακτίας. Επίσης ανθυπολοχαγός. Πολιτικός Επίτροπος του ΔΣΕ, ήταν στο τμήμα της Σχολής Αξιωματικών.
Μαλκογιώργος Βαγγέλης, από τη Φθιώτιδα. Ανθυπολοχαγός του ΔΣΕ. Εκ μέρους του, το αναμνηστικό της ΚΝΕ παρέλαβε ο Θανάσης Παφίλης, που είπε γι' αυτόν ότι «ένα θέμα υγείας δεν τον άφησε να είναι σήμερα κοντά μας, είναι ένας από τους δεκάδες χιλιάδες που έδωσαν αυτές τις ηρωικές μάχες και είχε καταταχθεί εθελοντικά στον ΔΣΕ στα 16 του χρόνια».
Πρίμπας Ηλίας, από τη Λάσπη Ευρυτανίας. Ηταν στην 1η Μεραρχία του ΔΣΕ με διοικητή τον καπετάν Γιώτη - Χαρίλαο Φλωράκη.
Τσιαγκούδη Βασιλική, από τη Λάσπη Ευρυτανίας. Ανθυπολοχαγός της Σχολής Αξιωματικών. Ηταν μαχήτρια στη 2η Μεραρχία του ΔΣΕ με διοικητή τον θρυλικό Διαμαντή.
«Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι, είστε η χαρά, η ζωή και η ελπίδα του μέλλοντος, τα φλογερά νιάτα. Η ζωή σάς χρωστάει πάρα πολλά! Ομως συνειδητά και προμελετημένα, για τα δικά τους συμφέροντα, οι άνθρωποι σας τα αφαιρούν. Ο ποιητής λέει: "Κρατάς τον κόσμο στα δυο σου χέρια".
Ε, εσείς κρατάτε τον κόσμο στα δυο σας χέρια και όλοι μαζί είστε οι κυρίαρχοι της Γης.
Σας εύχομαι από καρδιάς να είστε όλοι σας γεροί και να ψάχνετε πάντα επιτυχίες στη ζωή σας. Ζήτω το ΚΚΕ, ζήτω η καινούργια γενιά, ζήτω οι καινούργιοι κομμουνιστές μας».
«Ολα είναι Ρούμελη, των ανταρτών του ΕΛΑΣ, των μαχητών του ΔΣΕ, μια κόκκινη γραμμή τραβά μακριά στο χρόνο. Από τον καιρό του Κατσαντώνη και του Μπότσαρη... Στου Αρη, του Γιώτη και του Διαμαντή το διάβα... Από την πολεμίστρα του γιου της καλόγριας του Προυσού ως την καλύβα του Στεφανή στη Σπερχειάδα και από εκεί πάνω στα δάση της Βουλγάρας... Ενα το σάλπισμα: "Ολοι στα όπλα"».
Ετσι ξεκινούσε το βίντεο που προβλήθηκε την Παρασκευή το βράδυ με τίτλο «Ολα είναι Ρούμελη». Από τα μάτια μας περνάνε εικόνες, μαθαίνουμε για τα γεγονότα που πραγματοποιήθηκαν στην περιοχή της Στερεάς Ελλάδας όλη τη δεκαετία του '40. Ξεχωριστά, για το Καρπενήσι, «λευτερωμένο από τον ΕΛΑΣ στην Κατοχή, ξανά λευτερωμένο από τον ΔΣΕ το 1949 στην ένοπλη ταξική αναμέτρηση που ακολούθησε». Και εκεί ακούμε τον επιτελάρχη του ΔΣΕ, Αλέκο Παπαγεωργίου, να περιγράφει πώς πραγματοποιήθηκε η κατάληψη του Καρπενησίου το 1949 με διοικητές τους Γιώτη και Διαμαντή...
Ολόκληρο το βίντεο είναι αναρτημένο στο πόρταλ «902.gr»
Ο τίτλος του τρίπτυχου αυτού αφιερώματος «Το Καρπενήσι λεύτερο και ο λαός γιορτάζει» ήταν δανεισμένος από το αντάρτικο του ΔΣΕ «Καρπενήσι», που υμνεί την κατάληψη της πόλης και περιλαμβάνεται στο cd - αφιέρωμα στην τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ, που είχε εκδώσει η ΚΝΕ το 2016. Το συγκεκριμένο, μαζί με άλλα τραγούδια του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, του ΔΣΕ, ερμηνευμένα από το συγκρότημα της ΚΝΕ, ξεσήκωσαν τους χιλιάδες νέους που βρίσκονταν στην κατασκήνωση.
Τα περισσότερα από αυτά είναι τραγούδια ανώνυμων δημιουργών. Βασίζονται σε σκοπούς γνωστών παραδοσιακών τραγουδιών ή σε μελωδίες του διεθνούς επαναστατικού κινήματος και γράφτηκαν από μαχητές του ΔΣΕ, μετά από μάχες, κατά τη διάρκεια μεγάλων πεζοποριών, στα αναρρωτήρια από τους τραυματισμένους μαχητές κ.α. Είναι στίχοι και μελωδίες ποτισμένες από τον ήχο του τιτάνιου αγώνα του.