«Προς τις ΗΠΑ κοιτάζει η Ιταλία», δήλωσε ο αντιπρόεδρος της ιταλικής κυβέρνησης και υπουργός Εσωτερικών, Ματέο Σαλβίνι, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στις ΗΠΑ, διατυπώνοντας μάλιστα τη φιλοδοξία της Ιταλίας να είναι «ο πιο στενός εταίρος των ΗΠΑ στην Ευρώπη».

Οι επαφές του Σαλβίνι στην Ουάσιγκτον, όπου συναντήθηκε με τον Αμερικανό ΥΠΕΞ Μάικ Πομπέο και τον αντιπρόεδρο Μάικ Πενς, έγιναν σε μια περίπλοκη φάση, κατά την οποία οι σχέσεις, οι αντιθέσεις, οι συμμαχίες, οι γεωπολιτικοί σχεδιασμοί, τα αντικρουόμενα συμφέροντα των αστικών κυβερνήσεων και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών είναι πραγματικά ένα κουβάρι, κυριαρχεί το «όλοι εναντίον όλων», ενώ οι εστίες συγκρούσεων και εντάσεων και τα πεδία ανταγωνισμού απλώνονται σε όλο το κόσμο. Τον τελευταίο χρόνο έχει οξυνθεί η αντιπαράθεση της ιταλικής κυβέρνησης με την ΕΕ, με προμετωπίδα το δημοσιονομικό ζήτημα, τη «μεταρρύθμιση» της ΕΕ και της Ευρωζώνης κ.λπ., παζαρεύοντας καλύτερους όρους για το ιταλικό κεφάλαιο. Αλλά και η κόντρα της ΕΕ με τις ΗΠΑ εξαπλώνεται σε όλο και περισσότερα μέτωπα: Εμπόριο, Ιράν, ρωσικός αγωγός «Nord Stream 2», αντιμετώπιση της Ρωσίας και της Κίνας, Συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα, στρατιωτική αυτοτέλεια της ΕΕ «εντός του ΝΑΤΟ» κ.ά.

Καθόλου τυχαία, ο Σαλβίνι φρόντισε να υπογραμμίσει και από την Ουάσιγκτον τις αντιθέσεις εντός της ΕΕ, θέλοντας να ενισχύσει και τη διαπραγματευτική θέση της ιταλικής κυβέρνησης απέναντι στην ΕΕ, και μάλιστα είπε ξεκάθαρα ότι σε αυτή τη φάση η Ιταλία στρέφεται προς τις ΗΠΑ. «Σε μια χρονική στιγμή που τα θεσμικά όργανα της ΕΕ είναι εύθραυστα και αλλάζουν σημαντικά, η Ιταλία θέλει να είναι ο πιο ισχυρός, αποτελεσματικός, συνεπής και αξιόπιστος εταίρος για τις ΗΠΑ», δήλωσε μετά τη συνάντηση με τον Πομπέο, παρουσιάζοντας την Ιταλία ως μια «εναλλακτική» απέναντι στον «γαλλογερμανικό άξονα».

Ο επικεφαλής της εθνικιστικής - ευρωσκεπτικιστής «Λέγκας» δεν τσιγκουνεύτηκε τις δηλώσεις σε ΜΜΕ και μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τη «διαφήμιση» των επαφών του με την αμερικανική κυβέρνηση. Δηλώσεις με αποδέκτες τόσο στην ΕΕ, όσο και στο εσωτερικό της συγκυβέρνησής του με το «Κίνημα 5 Αστέρων».

«Στο ταξίδι μου στην Ουάσιγκτον την περασμένη βδομάδα, βρήκα πλήρη αρμονία στη διεθνή ασφάλεια και πολιτική, αλλά και στην οικονομική και φορολογική επανάσταση», έγραψε πρόσφατα ο Σαλβίνι προσθέτοντας ότι «η Ιταλία και η Αμερική δεν ήταν ποτέ πιο κοντά!». Αντίστοιχα, ο Αμερικανός αντιπρόεδρος Πενς είχε πει ότι οι δύο χώρες έχουν «κοινές προτεραιότητες» και ότι η «διατλαντική συμμαχία είναι ισχυρότερη από ποτέ!».

Οι αντιθέσεις μεταξύ της ΕΕ - ιδιαίτερα της Γερμανίας και της Γαλλίας - και των ΗΠΑ είναι σοβαρές, ενώ οι ΗΠΑ ανησυχούν για την αντιμετώπιση της Ρωσίας και της Κίνας και για το ενδεχόμενο να προσεγγίσουν την ΕΕ. Σε αυτήν ακριβώς τη φάση ο Ιταλός αντιπρόεδρος εμφανίστηκε να υπόσχεται «πίστη» που επεκτείνεται σε όλα τα μέτωπα, σε συμφωνία με τα αμερικανικά συμφέροντα: Από τη Βενεζουέλα και το Ιράν μέχρι τον «εμπορικό πόλεμο» με την Κίνα.

Σε ένα πολύ οξυμένο μέτωπο των ΗΠΑ, απέναντι στο Ιράν, ο Σαλβίνι φρόντισε να ξεκαθαρίσει ότι «η στάση της Ιταλίας για το Ιράν έχει ήδη αλλάξει», τη στιγμή που Γερμανία, Γαλλία, Ρωσία, Κίνα και ΕΕ επιμένουν στη διατήρηση της Συμφωνίας για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, παρά την αποχώρηση των ΗΠΑ, και αναζητούν τρόπους να συνεχίσουν τις μπίζνες μαζί του, παρακάμπτοντας το δολάριο. Ο Σαλβίνι επανειλημμένα τόνισε ότι «μοιράζεται με τις ΗΠΑ ανησυχίες τόσο απέναντι στην Κίνα όσο και απέναντι στο Ιράν» και ότι «πρέπει να ελεγχθεί η εμπλοκή των μη δημοκρατικών χωρών σε θεμελιώδεις υποδομές - τεχνολογία, τηλεπικοινωνίες, Ενέργεια», αποκαλύπτοντας το πραγματικό πεδίο του ανταγωνισμού.

Ετσι, κατά τον Σαλβίνι υπάρχει «κοινό όραμα» της ιταλικής κυβέρνησης με τη διοίκηση Τραμπ «σε Ιράν, Βενεζουέλα, Λιβύη, για την κατάσταση στη Μέση Ανατολή, για το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ», ενώ Ιταλία και ΗΠΑ μοιράζονται επίσης τις ίδιες «ανησυχίες για την αλαζονεία της Κίνας ως προς την Ευρώπη και την αφρικανική ήπειρο», όπου η διείσδυση κινεζικών κεφαλαίων σε στρατηγικής σημασίας υποδομές και άλλους επιχειρηματικούς κλάδους είναι ραγδαία. «Ενώ άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν επιλέξει διαφορετικά μονοπάτια, η Ιταλία θέλει να επιστρέψει στο να είναι ο σημαντικότερος εταίρος στην ηπειρωτική Ευρώπη για τη μεγαλύτερη δυτική δημοκρατία», πρόσθεσε, με σαφή υπονοούμενα απέναντι στην επαμφοτερίζουσα στάση χωρών της ΕΕ απέναντι σε Κίνα, Ρωσία και Ιράν. Εξάλλου, συνέχισε, αυτή η προσέγγιση δεν αφορά μόνο «οικονομικά και εμπορικά συμφέροντα» αλλά και «το κοινό μας όραμα για τον κόσμο».

Στον σφοδρό ανταγωνισμό αμερικανικών επιχειρηματικών ομίλων με τον κινεζικό τεχνολογικό κολοσσό «Huawei» για την ανάπτυξη δικτύων 5G ανά τον πλανήτη, η ιταλική κυβέρνηση φρόντισε να φανεί προσεκτική. «Συγκεντρώνουμε στοιχεία για να κρίνουμε βάσει επαληθεύσεων και αποδεικτικών στοιχείων» αν η κινεζική «Huawei» έχει πρόσβαση στα δίκτυα τηλεπικοινωνιών και παρέχει πληροφορίες και δεδομένα στην κινεζική κυβέρνηση. «Οι δουλειές είναι δουλειές, αλλά μέχρι ένα συγκεκριμένο σημείο: Οταν διακυβεύεται η ασφάλεια, το κράτος πρέπει να σταματήσει, επειδή η ασφάλεια των τηλεπικοινωνιών αξίζει περισσότερο από οποιοδήποτε οικονομικό συμφέρον», σύμφωνα με τον Σαλβίνι. Οσο για τη Βενεζουέλα, τα «έχωσε» έμμεσα στο «Κίνημα 5 Αστέρων», λέγοντας ότι «ο Γκουαϊδό θα έπρεπε να έχει αναγνωριστεί για κάποιο χρονικό διάστημα» στη θέση του «εγκληματικού δικτάτορα Μαδούρο» και ότι αν περνούσε από το χέρι του η ιταλική κυβέρνηση θα τον είχε αναγνωρίσει.

Να σημειωθεί ότι ο πρόεδρος της «Λέγκας» δηλώνει θαυμαστής και του Τραμπ και του Πούτιν, ενώ η ιταλική κυβέρνηση τάσσεται υπέρ της άρσης των δυτικών κυρώσεων που έχουν επιβληθεί στη Ρωσία για τη σύγκρουση στην Ανατολική Ουκρανία και την ενσωμάτωση της Κριμαίας. Επίσης ο Σαλβίνι είναι μεταξύ των Ευρωπαίων ηγετών και πολιτικών που έχουν επαφές με τον πρώην σύμβουλο του Τραμπ, Στιβ Μπάνον, ο οποίος προωθεί το λεγόμενο «Κίνημα» συντονισμού των εθνικιστικών και ευρωσκεπτικιστικών δυνάμεων.

Από τις ΗΠΑ ο Σαλβίνι κάλεσε για άλλη μια φορά σε διάλογο με τον Ρώσο Πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν, προκειμένου «να έρθει η Μόσχα πιο κοντά στο σύστημα των δυτικών αξιών αντί να οδηγηθεί στην αγκαλιά του Πεκίνου». Ακόμη, μιλώντας σε δημοσιογράφους μπροστά από τον Λευκό Οίκο μετά τη συνάντησή του με τον Πενς, ο Σαλβίνι ισχυρίστηκε ότι η επιστροφή σε μια «καλή σχέση» με τη Ρωσία είναι ένας κοινός στόχος, αναζητώντας συμβιβασμούς προκειμένου να αντιμετωπιστεί η άνοδος της Κίνας.

Σύμφωνα πάντως με την ανακοίνωση του αμερικανικού ΥΠΕΞ, Πομπέο και Σαλβίνι συζήτησαν για την «αντιμετώπιση των περιφερειακών κινδύνων που προκύπτουν από τη δράση της Ρωσίας και του Ιράν, την απειλή που ενέχουν οι επιζήμιες επενδύσεις της Κίνας σε βασικές υποδομές και τεχνολογίες σε Ιταλία και Ευρώπη και για την ανάγκη ενίσχυσης της αμυντικής συνεργασίας ΗΠΑ - Ιταλίας».

Η επίσκεψη Σαλβίνι στις ΗΠΑ έγινε σε μια περίοδο σημαντικών ενδοκυβερνητικών αντιπαραθέσεων της «Λέγκας» με το συγκυβερνών M5S του Λουίτζι Ντι Μάγιο, όπου αποτυπώνονται ο οικονομικός ανταγωνισμός, η διαφωνία για το «μείγμα διαχείρισης» της ιταλικής οικονομίας, που βρίσκεται σε δύσκολη φάση, και η διαπάλη μεταξύ τμημάτων του ιταλικού κεφαλαίου για τις διεθνείς συμμαχίες που πρέπει να ακολουθηθούν. Σύμφωνα με πολιτικούς αναλυτές, ο Σαλβίνι έφυγε για τις ΗΠΑ ως «υπουργός Εσωτερικών και αντιπρόεδρος» και φιλοδοξεί να επιστρέψει στην Ιταλία «ως υποψήφιος επικεφαλής της κυβέρνησης», καθώς τυχόν στήριξη από την αμερικανική κυβέρνηση θα «μετρήσει» στις μελλοντικές πολιτικές διεργασίες στην Ιταλία.

Ετσι, ο επικεφαλής της «Λέγκας» αποστασιοποιήθηκε από τη συμφωνία Ιταλίας - Κίνας για συμμετοχή ιταλικών λιμανιών στην κινεζική πρωτοβουλία «Μία Ζώνη - Ενας Δρόμος», αφήνοντας σαφή υπονοούμενα ότι ήταν επιλογή του M5S. Με αυτή τη συμφωνία η Ιταλία έγινε η πρώτη χώρα - μέλος της G7 που εντάσσεται στην τεραστίων διαστάσεων κινεζική πρωτοβουλία, προκαλώντας «ανησυχίες» τόσο σε άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ όσο και στις ΗΠΑ, που χαρακτηρίζουν τους «νέους δρόμους του μεταξιού» ως εργαλείο επέκτασης της «κινεζικής ηγεμονίας».

Τέλος, εκτός από την «ελεγχόμενη μετανάστευση» και την «πάλη κατά της ισλαμικής τρομοκρατίας», αυτά που σύμφωνα με τον Ιταλό αντιπρόεδρο «ενώνουν» τις δύο κυβερνήσεις είναι η «δημοσιονομική μεταρρύθμιση», η φορολογική πολιτική, αμυντικά θέματα και η «προστασία της εθνικής οικονομίας». «Τα οικονομικά αποτελέσματα στις ΗΠΑ δικαίωσαν τον Τραμπ», δήλωσε ο Σαλβίνι και παράλληλα υποστήριξε τις οριζόντιες φορολογικές περικοπές, παρά τις ανησυχίες των Βρυξελλών για το ύψος του ιταλικού χρέους, φτάνοντας στο σημείο να κάνει λόγο για έναν «προϋπολογισμό Τραμπ» στη χώρα του.