Η αγωνία των εργαζομένων για τη δουλειά τους, για το αν θα πάρουν τα δεδουλευμένα τους, για το αν θα καταφέρουν αρκετοί από αυτούς να βγουν στη σύνταξη, συνολικά η ανησυχία για την επόμενη μέρα, που προδιαγράφεται το ίδιο δύσκολη με τη σημερινή και τη χτεσινή όποια κι αν είναι η κυβέρνηση μετά τις 7 Ιούλη, αποτυπώθηκε στην περιοδεία που πραγματοποίησε η Διαμάντω Μανωλάκου στο Ναυπηγείο Σκαραμαγκά το πρωί της περασμένης Πέμπτης.

Η υποψήφια βουλευτής του ΚΚΕ στη Β' Πειραιά και μέλος της ΚΕ του Κόμματος συζήτησε μαζί τους τα πολύτιμα συμπεράσματα που μπορούν να αντλήσουν μετά από όλη την πορεία των ναυπηγείων. Που από κυβέρνηση σε κυβέρνηση τα πράγματα γίνονται όλο και πιο δύσκολα, οι «σωτήρες» - επενδυτές πάνε κι έρχονται, όμως έχουν γίνει πια «κανονικότητα» η ανασφάλεια και η απληρωσιά. «Δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα, όσα χάσαμε χάσαμε», έλεγε χαρακτηριστικά ένας από τους εργάτες, με την υποψήφια του Κόμματος να απαντάει ότι αυτόν το δρόμο, της παραίτησης από όσα δικαιούνται οι εργαζόμενοι, τον επιβάλλουν οι κυβερνήσεις, η εργοδοσία και οι συνδικαλιστές τους. «Μην τους κάνετε τη χάρη. Διεκδικήστε αποφασιστικά όσα σας έκλεψαν. Ενισχύστε το ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που στέκεται δίπλα σας, στηρίζει τον αγώνα σας, στριμώχνει κάθε κυβέρνηση. Χωρίς ισχυρό ΚΚΕ η επίθεση θα είναι πιο βάναυση», είπε μεταξύ άλλων, για να συμπληρώσει: «Την ίδια στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ μαζί ψηφίζουν και μαζί υπόσχονται νέες φοροαπαλλαγές στους βιομηχάνους, χαρατσώνουν τους εργαζόμενους, σας αφήνουν απλήρωτους, να περιμένετε την παράταση των προγραμμάτων του Πολεμικού Ναυτικού». Οπως είπε, εκεί που οι εργαζόμενοι αγωνίζονται χωρίς υποχωρήσεις, με ταξικό προσανατολισμό, αποσπούν μέτρα ανακούφισης. «Για να δυναμώσει αυτός ο αγώνας, χρειάζεται δυνατό ΚΚΕ την επόμενη μέρα», ανέφερε.

Σε άλλη συζήτηση σημείωσε: «Μόνο το ΚΚΕ έχει ολοκληρωμένη θέση για τη ναυπηγική βιομηχανία, θέση που δίνει διέξοδο από τη σημερινή κατάσταση. Μόνο το ΚΚΕ λέει ότι πρέπει να είναι κρατική - λαϊκή περιουσία για να μπορεί να ικανοποιεί τις ανάγκες των εργαζομένων, να είναι κοινωνικοποιημένα τα ναυπηγεία, όπως και όλα τα εργοστάσια, ο κλάδος των μεταφορών. Να είναι στα χέρια του λαού αυτός ο τεράστιος πλούτος, που σήμερα τον λυμαίνονται οι κάθε λογής επενδυτές, που τον αρπάζουν τζάμπα και με κρατικές επιδοτήσεις και όταν φεύγουν, επειδή δεν βγάζουν κέρδη, αφήνουν υποδομές - ρημαδιό», ανέφερε μεταξύ άλλων η Δ. Μανωλάκου.

Στο επίκεντρο της συζήτησης βρέθηκαν και οι εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, οι ανταγωνισμοί στο Αιγαίο και στην Κύπρο, με την εμπλοκή της Ελλάδας στους επικίνδυνους σχεδιασμούς γύρω από την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων. Στους εργάτες μεταφέρθηκε εικόνα από τα άλλα δύο ναυπηγεία, της Σύρου και της Ελευσίνας, που κατέληξαν στην αμερικανική ΟΝΕΧ, στο πλαίσιο της «στρατηγικής συνεργασίας» ΗΠΑ - Ελλάδας. Οπως ειπώθηκε, οι εργαζόμενοι και σε αυτές τις βιομηχανίες, παρότι βρέθηκε ο «επενδυτής», είναι επί ξύλου κρεμάμενοι: Το Νεώριο στη Σύρο δουλεύει με εργολαβίες, ενώ και στην Ελευσίνα οι θέσεις εργασίας είναι εξασφαλισμένες μόνο μέχρι τον Σεπτέμβρη, για τα δε 17 εκατ. ευρώ που χρωστάει ο προηγούμενος ιδιοκτήτης δεν γίνεται κουβέντα. «Και σαν να μην έφταναν αυτά, τα ναυπηγεία αξιοποιούνται ως βάσεις των ΗΠΑ, κάτι που τα καθιστά στόχους αντίπαλων στρατοπέδων», αναφέρθηκε, με την Δ. Μανωλάκου να καλεί τους εργάτες να μη στοιχηθούν πίσω από αυτά τα συμφέροντα, αντίθετα να ακολουθήσουν τον δικό τους δρόμο: Να διεκδικήσουν όσα δικαιούνται, τις θέσεις εργασίας και τους μισθούς τους, και ταυτόχρονα την οριστική διέξοδο, που βρίσκεται στην αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, με τους ίδιους τους εργαζόμενους στην εξουσία.