Σεπτέμβρης του 2015 στην πλατεία αυτή και στην κεντρική πολιτική συγκέντρωση του ΚΚΕ, ενόψει των βουλευτικών εκλογών, ξεδίπλωσα τη σκέψη και την επιθυμία μου να συμπορευθώ με το ΚΚΕ. Είχε προηγηθεί η εξαπάτηση του ελληνικού λαού από τον Τσίπρα και διαφαινόταν ότι η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν πέρα για πέρα αντιλαϊκή και υποταγμένη στα διευθυντήρια της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Η υπογραφή του 3ου μνημονίου, που οδήγησε στην περαιτέρω αφαίμαξη των εισοδημάτων των εργαζομένων, των εργατών, των μικρομεσαίων και των ελεύθερων μικροεπαγγελματιών, ήρθε ως επιστέγασμα της δουλικής και υπάκουης συμπεριφοράς των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Η κοινωνία μας, διαψευσμένη και απογοητευμένη, ένιωσε ακόμα πιο πολύ τις οδυνηρές συνέπειες από τις επιπλέον περικοπές των συντάξεων, από το ξεχαρβάλωμα του συστήματος της δημόσιας Υγείας, από τους πειραματισμούς στη δημόσια Εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες, από την καταστρατήγηση των εργασιακών δικαιωμάτων, από τη ρευστότητα των εργασιακών σχέσεων περιορισμένης διάρκειας. Βρεθήκαμε μετέωροι να μετράμε τα ψιλά μας για να βγάλουμε το μήνα. Βρεθήκαμε μετέωροι γιατί δεν έφταναν οι συντάξεις μας για ιατρικές εξετάσεις. Βρεθήκαμε μετέωροι και πήραμε δύναμη από τα σπλάχνα μας για να στηρίξουμε τα παιδιά μας που ως νέοι επιστήμονες αδυνατούσαν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις που τους υπέβαλε το κράτος. Βρεθήκαμε μετέωροι να αποχαιρετούμε τα παιδιά μας που εγκατέλειπαν την πατρίδα μας για να βρουν δουλειά σε ξένη γη.

Είναι όλα αυτά παρελθόν; Οχι φυσικά. Είναι το παρόν που βιώνουμε καθώς οι συνέπειες αυτών των αντιλαϊκών πολιτικών είναι μακροχρόνιες. Οδήγησαν και οδηγούν στην εξαθλίωση, στη στασιμότητα. Βιώσαμε και βιώνουμε καταστάσεις που απελπισμένοι συνάνθρωποί μας δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν το ρεύμα τους, το νερό τους, που κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους. Οικογένειες που δεν έχουν να ταΐσουν τα παιδιά τους, να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους για τη μόρφωση και την ψυχαγωγία τους.

Είμαστε μπροστά στο μεγαλύτερο ξεπούλημα των παραγωγικών μας δυνάμεων. Ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, μαρίνες, αεροδρόμια, στεριά και θάλασσα, όλα πουλιούνται. Υπηρεσίες κοινής ωφέλειας ιδιωτικοποιούνται. Η ανεργία ακουμπά το 1/3 του πληθυσμού με πιο ευάλωτες ομάδες τις γυναίκες και τους νέους.

Τι είναι, λοιπόν, αυτό που ζούμε; Μπορεί να θεωρήσουμε ότι είναι κοινωνικό σύστημα που οδηγεί στην πρόοδο και στην ευημερία των μελών του; Μπορούμε να πιστέψουμε ότι είναι το κοινωνικό σύστημα που στηρίζει και προστατεύει τα μέλη του όταν ολοφάνερα πια στηρίζει το φασισμό (το φασισμό που θεριεύει στη δήθεν δημοκρατική Ευρώπη), όταν ανερυθρίαστα εισβάλλει σε χώρες του τρίτου κόσμου άλλοτε με τους γνωστούς αποικιοκρατικούς όρους και άλλοτε με σκληρές πολεμικές ιμπεριαλιστικές παρεμβάσεις; Είναι άραγε αυτό το σύστημα, το καπιταλιστικό, ικανό να απαντήσει στις ανάγκες των λαών και να προστατέψει τα ανθρώπινα δικαιώματα; Και οι χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες που ζητάνε μια ανάσα ζωής και επιλέγουν την Ευρώπη της δημοκρατίας βρίσκονται στοιβαγμένοι στα νησιά μας σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, βρίσκονται να περιπλανώνται στους δρόμους της Αθήνας, να κρύβονται στα εγκαταλελειμμένα εργοστάσια της πόλης μας, να βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή τους για να περάσουν τα σύνορα και να βρεθούν στις χώρες του Παραδείσου, όπως τους παρουσιάζουν την Ευρώπη.

Υπάρχει απάντηση σε όλα αυτά; Την έχουμε δώσει εμείς στην Πάτρα. Η δημοτική αρχή της «Λαϊκής Συσπείρωσης» απέδειξε ότι έχοντας ως στόχο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και πολιτευόμενοι με συνέπεια, εντιμότητα, υπευθυνότητα, τολμηρά και διεκδικητικά, μπορούμε να ανατρέψουμε συστημικές καταστάσεις και να υλοποιήσουμε το όραμα μιας κοινωνίας που δεν φοβάται, που αγωνίζεται, που συνδιοικεί.

Αν πρέπει σήμερα να απαντήσω και πάλι, γιατί συμπορεύομαι με το ΚΚΕ θα έλεγα ότι, εκτός από τους κοινοβουλευτικούς αγώνες που έκανε υπερασπιζόμενο τα συμφέροντα του λαού και που αποδεικνύουν ότι είναι η μόνη πολιτική δύναμη που δεν μας ξεγέλασε, είναι ιδιαίτερα σημαντικό το γεγονός ότι η δημαρχία Πελετίδη στάθηκε ορόσημο για το παρόν και το μέλλον αυτής της πόλης. Ικανοί στην αντιπολίτευση, ικανοί και στη διεκδίκηση μέτρων και την υλοποίηση έργων που απαντούν στις λαϊκές ανάγκες.

Συμπορεύομαι, λοιπόν, και ως υποψήφια δημοτική σύμβουλος και ως υποψήφια ευρωβουλευτής (θέση τιμητική για μένα) και σας καλώ να ενισχύσετε με την ψήφο σας σε όλες τις κάλπες το ΚΚΕ για να παλέψουμε από κοινού τις αντιλαϊκές πολιτικές. Ισχυρή η φωνή του ΚΚΕ στο δήμο, στην Περιφέρεια, στην Ευρωβουλή γιατί μόνο έτσι αναχαιτίζεται η λαίλαπα του κέρδους και των μονοπωλίων, αναχαιτίζεται ο φασισμός, μόνο έτσι κερδίζουμε τη ζωή που μας αξίζει.