«Οχι άλλα κέρδη στους κεφαλαιούχους, μονιμοποιήστε τους συμβασιούχους», «Η Υγεία δεν είναι κονσέρβα να πουλιέται, δικαίωμά μας είναι με αγώνες κατακτιέται»: Με τα συνθήματα αυτά να κυριαρχούν, εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία και τις δομές Πρόνοιας στην Αττική πραγματοποίησαν χτες νέα κινητοποίηση, διεκδικώντας μόνιμη και σταθερή δουλειά.

Υλοποιώντας την απόφαση που πάρθηκε σε πλατιά σύσκεψη Σωματείων και Επιτροπών Αγώνα, οι εργαζόμενοι συγκεντρώθηκαν χτες αρχικά στην Πολυκλινική και από κει με πορεία έφτασαν στο υπουργείο Υγείας.

Οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία και τις δομές Πρόνοιας απαιτούν:

• Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού - Μονιμοποίηση όλων των επικουρικών - συμβασιούχων και εργολαβικών, με μόνιμη εργασία και πλήρη δικαιώματα
• Ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς - Ανάκτηση όλων των απωλειών - Επαναφορά 13ου - 14ου μισθού - Κανείς κάτω από 751 ευρώ κατώτερο βασικό μισθό.
• Επέκταση του ανθυγιεινού επιδόματος. Ενταξη στα ΒΑΕ όλων όσοι εργάζονται σε αντίστοιχες συνθήκες. Λήψη αναγκαίων μέτρων για προστασία της Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία - Πρόσληψη μόνιμων Γιατρών Εργασίας, Τεχνικών Ασφαλείας.
• Πλήρη, επαρκή χρηματοδότηση των δημόσιων μονάδων Υγείας - Πρόνοιας από τον κρατικό προϋπολογισμό - Ανάκληση της ιδιωτικοποίησης και συγχώνευσης υπηρεσιών των νοσοκομείων.

Οι συγκεντρωμένοι έξω από το υπουργείο απαίτησαν συνάντηση με την ηγεσία του. Τελικά αντιπροσωπεία τους συναντήθηκε με τον διευθυντή του γραφείου του υπουργού, Π. Παπαδόπουλο, θέτοντας το πλαίσιο των αιτημάτων των Σωματείων και των Επιτροπών Αγώνα.

Το κυβερνητικό στέλεχος, ωστόσο, ουσιαστικά υπερασπίστηκε την ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας, δίνοντας το στίγμα για τη διεύρυνσή της: Αναφέροντας ότι το 70% των εργολάβων έχει εκδιωχθεί από τα δημόσια νοσοκομεία, επιχείρησε συγχρόνως να παρουσιάσει ως κοσμογονία τη σύναψη ατομικών ληξιπρόθεσμων συμβάσεων με τις διοικήσεις των νοσοκομείων, μέσω των οποίων διαιωνίζονται η ομηρία και η εκμετάλλευση.

Αναφορικά με τους 50 από τους 70 εργολαβικούς εργαζόμενους στο νοσοκομείο «Ελενα Βενιζέλου», που πρόκειται να απολυθούν, καθώς δεν προσμετρήθηκε η προϋπηρεσία (μέχρι και 20 ετών) τους από τον ΑΣΕΠ, η απάντηση ήταν ότι... «δεν υπάρχει λύση»! Ανέφερε τέλος ότι τις επόμενες μέρες πρόκειται να πραγματοποιηθεί σύσκεψη μεταξύ των υπουργείων Υγείας και Οικονομικών, σχετικά με την παροχή πιστώσεων προς τις ΔΥΠΕ και τα νοσοκομεία για την ολιγόμηνη πρόσληψη επικουρικού προσωπικού, γιατρών και άλλων ειδικοτήτων.

Οι υγειονομικοί από την πλευρά τους ανανέωσαν το αγωνιστικό ραντεβού για την Πέμπτη 16/5 και την 24ωρη απεργία στα δημόσια νοσοκομεία.

Για να γίνει κατανοητή η κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία, παρά τις εξαγγελίες και την εικονική πραγματικότητα που λανσάρει η κυβέρνηση για «χιλιάδες προσλήψεις», είναι χρήσιμο να υπενθυμιστούν μια σειρά χαρακτηριστικά στοιχεία:

Ολόκληρο το 2018 δεν προκηρύχθηκε ούτε μία θέση μόνιμου προσωπικού, δεν αντικαταστάθηκαν καν οι 1.500 περίπου υγειονομικοί που συνταξιοδοτήθηκαν το ίδιο έτος, ενώ και η προκήρυξη (2Κ/2019) που έγινε πρόσφατα για 1.116 θέσεις, αφορά την αντικατάσταση ισάριθμων επικουρικών εργαζομένων.

Την ίδια ώρα, αντιμέτωποι με την απόλυση παραμένουν εκατοντάδες εργολαβικοί εργαζόμενοι, που δεν θα προσληφθούν με τις προωθούμενες συμβάσεις ορισμένου χρόνου, ενώ ακόμη κι εκείνοι οι «τυχεροί» που προσλαμβάνονται, θα δουλεύουν με πετσοκομμένα δικαιώματα (6ωρο, μικρότερος μισθός) και πέραν των απαράδεκτων εργασιακών σχέσεων σύντομα θα συναντηθούν ξανά με τον εφιάλτη της ανεργίας.

Αντίστοιχα, η λήξη της σύμβασης 2.800 περίπου εργαζομένων μέσω ΟΑΕΔ, τον Φλεβάρη - Μάρτη του 2020, και οι επανειλημμένες αρνήσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για μονιμοποίησή τους (με χαρακτηριστική την απόρριψη από ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, ΑΝΕΛ, Χρυσή Αυγή, Ποτάμι, Ενωση Κεντρώων, του αιτήματος 130 συνδικαλιστικών οργανώσεων για τροποποίηση του άρθρου 103 του Συντάγματος - κατά την πρόσφατη συνταγματική αναθεώρηση) οδηγούν σε κίνδυνο για νέες μαζικές απολύσεις. Οι κυβερνητικές δηλώσεις περί «στήριξης των συμβασιούχων» ακούγονται ως ανέκδοτο, καθώς το πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε το 2018 βάζει επιπλέον εμπόδια στη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου...

Κι όλα αυτά, τη στιγμή που ακόμη κι αν μονιμοποιούνταν όλοι οι συμβασιούχοι (κάτι που φυσικά... «δεν συμφέρει» το αστικό κράτος), πάνω από 20.000 οργανικές θέσεις θα έμεναν κενές, ενώ οι πραγματικές ανάγκες είναι πολύ μεγαλύτερες, επιβάλλοντας την πρόσληψη χιλιάδων άνεργων υγειονομικών!

Ακόμη και αν από το 2019 υλοποιηθεί η κυβερνητική δέσμευση περί 1 πρόσληψης για κάθε 1 αποχώρηση, αυτό πρακτικά σημαίνει διαιώνιση της σημερινής απαράδεκτης κατάστασης με τις μεγάλες ελλείψεις προσωπικού, τις συγχωνεύσεις τμημάτων, τη συνεχιζόμενη εντατικοποίηση για τους υγειονομικούς, αλλά και την ταλαιπωρία και την επισφαλή περίθαλψη για τους ασθενείς.

Την ίδια στιγμή, για άλλη μια χρονιά (για το 2019) η κυβέρνηση μειώνει την κρατική χρηματοδότηση για τα δημόσια νοσοκομεία, αυτήν τη φορά κατά 65 εκατ. ευρώ.

Συνολικά, τη διετία 2017 - 2019, η κρατική χρηματοδότηση για τα δημόσια νοσοκομεία μειώθηκε κατά 415 εκατ. ευρώ, ενώ αυξήθηκαν οι πληρωμές από τον ΕΟΠΥΥ, δηλαδή από τις εισφορές των εργαζομένων (μόνο οι εισφορές των συνταξιούχων για υγειονομική περίθαλψη αυξήθηκαν κατά 770 εκατ. ευρώ!).

Πρόσθετα σε αυτά, η δέσμευση στο Πρόγραμμα Σταθερότητας 2019 - 2022 προβλέπει νέα μείωση της κρατικής χρηματοδότησης για την Υγεία από 5,2% του ΑΕΠ το 2017 στο 4,7% του ΑΕΠ το 2022.

Η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης, η διαιώνιση των ελλείψεων προσωπικού και η επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων εντάσσονται στο σχεδιασμό για λειτουργία των δημόσιων μονάδων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, ως αυτοτελείς επιχειρηματικές μονάδες που θα καλύπτουν ολοένα μεγαλύτερο μέρος του κόστους λειτουργίας, συμπεριλαμβανομένης και της μισθοδοσίας, από την «πώληση» υπηρεσιών Υγείας σε ασθενείς και ασφαλιστικά ταμεία.

«Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όπως και οι προηγούμενες, εφαρμόζει συνειδητά την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης για χτύπημα της μόνιμης εργασίας και επέκταση της "ελαστικής απασχόλησης", που σημαίνει ανακύκλωση της ανεργίας και δουλειά με ημερομηνία λήξης και μειωμένα δικαιώματα. Θυμίζουμε ότι ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ, μαζί με ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, είχε ψηφίσει το 1992 τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, που προέβλεπε και τις ιδιωτικοποιήσεις και την επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων. Δηλαδή, πολύ πριν ξεσπάσει η κρίση, σχεδίαζαν το τσάκισμα των δικαιωμάτων μας για να εξασφαλίσουν τα επιχειρηματικά κέρδη», επισημαίνει σε σχετική ανακοίνωσή της η Πανελλαδική Γραμματεία Υγείας - Πρόνοιας του ΠΑΜΕ.