«Στις είκοσι μέρες που απομένουν μέχρι να ανοίξουν οι κάλπες, δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις, ώστε εργάτες και άνθρωποι του μόχθου, νέα παιδιά, να φτάσουν στην κάλπη με το ψηφοδέλτιο της αντεπίθεσης και εδώ στην Ηλιούπολη, αλλά και σε όλη την Ελλάδα. Και το ψηφοδέλτιο της αντεπίθεσης γράφει με μεγάλα γράμματα Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας στις ευρωεκλογές, "Λαϊκή Συσπείρωση" στις δημοτικές και περιφερειακές.

Με τα ψηφοδέλτια της αντεπίθεσης, βάζουμε εμπόδια σ' αυτούς που ζητάνε λευκή επιταγή για να συνεχίσουν ανενόχλητοι να ξεζουμίζουν το λαό, στηρίζοντας τα κέρδη του κεφαλαίου. Σ' αυτούς που εμπλέκουν τη χώρα μας, το λαό μας στα επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.

Με τα ψηφοδέλτια της αντεπίθεσης δυναμώνουμε την εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση. Τη δύναμη που την επόμενη μέρα θα σταθεί απέναντι από την όποια αντιλαϊκή κυβέρνηση, είτε του ΣΥΡΙΖΑ είτε της ΝΔ, αλλά και στα στηρίγματά τους δημάρχους και περιφερειάρχες, δηλαδή απέναντι από όλους όσοι υπηρετούν το κεφάλαιο και την εξουσία του.

Με τα ψηφοδέλτια της αντεπίθεσης, δίνουμε δύναμη στη δύναμή μας, στο ΚΚΕ. Γιατί την επόμενη μέρα θα είναι εδώ τα μνημόνια, οι αντεργατικοί νόμοι τους, οι δεσμεύσεις τους ότι θα στηρίζουν τα κέρδη των λίγων μέσα από την εκμετάλλευση και το τσάκισμα των πολλών.

Δυναμώνουμε το ΚΚΕ παντού. Δυναμώνουμε τους αγώνες για να πάρουμε πίσω όλα όσα χάσαμε στα χρόνια της κρίσης. Για να βάλουμε επιτέλους στο επίκεντρο τις σύγχρονες ανάγκες μας.

Γιατί το πραγματικό δίλημμα για το λαό, μπροστά και στις εκλογικές αναμετρήσεις, είναι ένα:

Θα στηρίξει την ίδια αντιλαϊκή πορεία που μας έφερε έως εδώ και προμηνύει τα χειρότερα για τον ίδιο, ή θα βάλει πλάτη για να οργανωθεί η αντεπίθεση με ισχυρό ΚΚΕ;

Και αυτό το δίλημμα επιβεβαιώνεται καθημερινά! Το επιβεβαιώνει η ίδια η αντιλαϊκή - αντεργατική πορεία της ΕΕ, που με χέρια και με πόδια στηρίζουν όλα τα κόμματα, όλες οι κυβερνήσεις στα κράτη - μέλη της.

Δεν το λέμε εμείς. Το ομολογεί το ίδιο αντιδραστικό επιτελείο της ΕΕ, η Κομισιόν, όταν αποκαλύπτει ότι όλοι μαζί, νεοφιλελεύθεροι, σοσιαλδημοκράτες, «αριστεροί» και ακροδεξιοί - και φυσικά και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ψήφισαν το 90% των αντιλαϊκών αποφάσεων της ΕΕ την περασμένη πενταετία!

Κι αυτά τα λέμε, για να καταλάβει κανείς ότι η δήθεν προοδευτική συμμαχία του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τίποτα άλλο από ένα τυχοδιωκτικό προεκλογικό κόλπο για να εγκλωβίσει ξανά όσους νιώθουν αριστεροί, προοδευτικοί.

Γιατί την ίδια ώρα που κ. Τσίπρας και το κόμμα του καλλιεργεί αυταπάτες ότι η ΕΕ μπορεί να αλλάξει και να γίνει δήθεν φιλολαϊκή σήμερα, και ξεσπαθώνει τάχα κατά των «νεοφιλελεύθερων», «συντηρητικών» και ακροδεξιών κυβερνήσεων και πολιτικών δυνάμεων, μαζί τους ψηφίζει την τεράστια πλειοψηφία των αποφάσεων της ΕΕ.

Η ΕΕ είναι διακρατική καπιταλιστική ένωση. Αυτό γράφει το πιστοποιητικό γέννησής της. Δεν ξεκίνησε προοδευτική και άλλαξε στην πορεία. Αντιλαϊκή ήταν πάντοτε, γιατί πάντοτε έναν στόχο είχε, την κερδοφορία και ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων της.

Η ΕΕ δεν είναι, ούτε ήταν ποτέ η Ευρώπη των λαών. Ιμπεριαλιστική ένωση ήταν και είναι. Και τέτοια θα παραμένει, μέχρι οι λαοί να αποφασίσουν σε κάθε χώρα να σπάσουν τα δεσμά της εξουσίας του κεφαλαίου και μαζί και τα δεσμά της ΕΕ με τη δική τους εξουσία, ανοίγοντας το δρόμο για την Ευρώπη του σοσιαλισμού. Αυτή είναι η πραγματική πρόοδος. Να προχωράς μπροστά, στο δρόμο της ρήξης και της σύγκρουσης με το παλιό, για το νέο, τον σοσιαλισμό.

Μπορεί ο κ. Τσίπρας να διαστρεβλώνει την έννοια της προόδου, για να χωρέσει μέσα τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, όμως, όλοι όσοι νιώθουν αριστεροί, προοδευτικοί, ξέρουν πως ΕΕ και πρόοδος δεν συμβιβάζονται.

Πρόοδος δεν είναι να δουλεύεις ως ενοικιαζόμενος, εργολαβικός εργάτης, δυο ώρες σήμερα, τρεις ώρες αύριο, ανασφάλιστος, χωρίς Συλλογική Σύμβαση.

Πρόοδος δεν είναι να ξεζουμίζεις έναν ολόκληρο λαό για να τα δώσεις πίσω στα μονοπώλια με κονδύλια, προγράμματα για την ενίσχυσή τους και όχι για τις λαϊκές ανάγκες που καταπνίγονται.

Πρόοδος δεν είναι ο λαός να ζει με τα ελάχιστα, γιατί αυτή είναι η γραμμή της ΕΕ για τους πλέον εξαθλιωμένους, που δεν καλύπτει καν τα αυτονόητα δικαιώματα.

Ούτε βέβαια πρόοδος είναι να κινδυνεύεις να πνιγείς, να καείς, επειδή τα έργα προστασίας του λαού υπάγονται στο δόγμα «κόστος - όφελος» και επειδή δεν προσφέρονται για μπίζνες, επιχειρηματική δραστηριότητα, πελάτες με το κεφάλι, πωλήσεις με το κομμάτι, εισιτήρια ή διόδια, δηλαδή δεν είναι επιλέξιμα από την ΕΕ και τις κυβερνήσεις της.

Πρόοδος δεν είναι η ΕΕ του ευρωστρατού, των 24 στρατιωτικών αποστολών ανά τον κόσμο, των βομβαρδισμών σε Συρία, Λιβύη, δηλαδή η προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων, για να εξασφαλιστούν οι μπίζνες για τους ευρωενωσιακούς ομίλους, που λυμαίνονται τον πλούτο των λαών, τις πηγές Ενέργειας, τους δρόμους μεταφοράς της. Και μετά να εγκλωβίζεις τους πρόσφυγες, θύματα των δικών του πολέμων, σε Μόριες.

(...) Πρόοδος δεν είναι η ΕΕ του αντικομμουνισμού, της ανιστόρητης θεωρίας των δύο άκρων, των διώξεων και απαγορεύσεων της δράσης Κομμουνιστικών Κομμάτων.

Αυτή η ΕΕ και οι κυβερνήσεις της, σοσιαλδημοκρατικές και νεοφιλελεύθερες, δήθεν αριστερές, στρώνουν το έδαφος στο φασισμό στην Ευρώπη. Και ας ανακάλυψε ο κ. Τσίπρας προεκλογικά την άνοδο της ακροδεξιάς. Με αυτές τις δυνάμεις κυβερνούσε τέσσερα χρόνια, με αυτές τις δυνάμεις στην ΕΕ ψηφίζει τις αντιλαϊκές - αντεργατικές αποφάσεις της.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αφού γονάτισε για τέσσερα χρόνια το λαό, με τα επιπλέον μέτρα του τρίτου μνημονίου και την εφαρμογή όλων των προηγούμενων, αφού δέσμευσε τη χώρα έως το 2060 σε σκληρή αντιλαϊκή πολιτική, με ματωμένα ετήσια πλεονάσματα μεγαλύτερα κι απ' αυτά που ζητούσαν οι δανειστές, τώρα προχωρά στο γνωστό προεκλογικό εμπόριο ελπίδας, με το δήθεν φιλολαϊκό της πακέτο που θα ελαφρύνει τους αδύναμους.

Θα το πούμε ξανά:

Πρόκειται για ψίχουλα, κυρίως σε ομάδες ακραίας φτώχειας, τα οποία προέρχονται από τα «καρβέλια» που έκλεψε τα προηγούμενα χρόνια από το σύνολο των μισθωτών και των ελεύθερων επαγγελματιών.

Την ίδια στιγμή, οι προκλητικές φοροελαφρύνσεις και τα δωράκια στους μεγάλους ομίλους και στους εφοπλιστές καλά κρατούν. Πρόκειται για τη γνωστή τακτική «σου κλέβω 10 και σου δίνω πίσω 1 - κι αυτό το βαφτίζω φιλολαϊκή πολιτική», για την οποία ο λαός πρέπει να πει κι από πάνω «ευχαριστώ».

Πρόκειται για ένα φτηνό άλλοθι στη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής, στη διατήρηση των ματωμένων υπερπλεονασμάτων και των μνημονιακών νόμων, στα οποία ταυτίζονται όλοι τους, και ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, γιατί όλοι τους ταυτίζονται στο στόχο της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Και από αυτόν το στόχο η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν ξέφυγε ποτέ. Το αντίθετο. Κι όταν ο κ. Τσίπρας λέει πως η πατρίδα βρίσκει το βηματισμό της, την πατρίδα των λίγων εννοεί. Αυτών που πλουτίζουν από την εκμετάλλευση των πολλών. Οταν λέει ότι η οικονομία ανακάμπτει, την καπιταλιστική οικονομία εννοεί. Και όταν φυσικά επιμένει πως «όσο συνεχίζεται η σταθερή πορεία ανάκαμψης, τόσο θα επιταχύνεται και η απόδοση κοινωνικής δικαιοσύνης για τους πολλούς», λέει στους εργάτες, στους φτωχούς αγρότες και αυτοαπασχολούμενους:

Μη μιλάτε, κάντε υπομονή, συνεχίστε τις θυσίες, μπας και μείνει κανένα ψίχουλο, όχι βέβαια για όλους αλλά για τους πιο εξαθλιωμένους από εσάς.

Γι' αυτό η κυβέρνηση προκαλεί όταν υπόσχεται μια μικρή μείωση του αρχικού φορολογικού συντελεστή, ενώ πρώτα κατέβασε το αφορολόγητο όριο και εκτίναξε τους άδικους έμμεσους φόρους. Και έχει ως καβάντζα τη νέα μείωση του αφορολόγητου που έχει ήδη ψηφίσει.

Προκαλεί όταν υπόσχεται διευκολύνσεις στη ρύθμιση οφειλών στα ασφαλιστικά ταμεία και την εφορία, για να προσέλθουν στο γκισέ όλοι αυτοί τους οποίους η ίδια βούλιαξε στα χρέη με τη φοροληστεία και με το αντιασφαλιστικό έκτρωμα του Κατρούγκαλου.

Προκαλεί όταν εμφανίζει ως παροχή στους συνταξιούχους την επιστροφή ενός μικρού μέρους των κλεμμένων αναδρομικών, παραμένοντας πίσω ακόμα και από τις δικαστικές αποφάσεις.

Χωρίς τους σκληρούς αγώνες των εργαζομένων και των συνταξιούχων, που δεν έπαψαν στιγμή να διεκδικούν τα κλεμμένα, αγώνες στους οποίους πρωταγωνίστησαν οι κομμουνιστές, δεν θα είχαμε ούτε καν αυτές τις υποσχέσεις.

Πανηγυρίζει ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του για τις επιδόσεις της οικονομίας και κοροϊδεύει ότι από αυτήν την υπεραπόδοση θα ωφεληθεί ο λαός. Δεν λέει κουβέντα, όμως, για το ποια είναι η κατάσταση του λαού και πού στηρίχτηκε η υπεραπόδοση της οικονομίας. Δεν λέει κουβέντα για τα πλεονάσματα στον κρατικό προϋπολογισμό του 2018, τα οποία απογειώθηκαν πάνω και από τον αντιλαϊκό στόχο του 3,5% του ΑΕΠ, έφτασαν στο 4,29% του ΑΕΠ, με τη μεθοδολογία της «ενισχυμένης εποπτείας» και στο 4,4% του ΑΕΠ με τη μεθοδολογία του Ευρωπαϊκού Συστήματος Λογαριασμών.

Δεν λέει κουβέντα για το κρατικό χρέος, το οποίο φορτώνεται στις πλάτες του λαού και έχει σταθερά ανοδική πορεία. Από 311,73 δισ. ευρώ το 2015, εκτοξεύτηκε το 2018 στα 334,57 δισ.

Δεν λέει κουβέντα για τους άμεσους και έμμεσους φόρους, που έχουν στραγγίξει στην κυριολεξία τη λαϊκή οικογένεια:

• Για το φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων, δηλαδή τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, που από 7,81 δισ. το 2015 εκτινάχτηκε το 2018 στα 8,64 δισ., με διόγκωση ύψους 830 εκατ.
• Για τους έμμεσους φόρους, τον ΦΠΑ και τα άλλα χαράτσια στη λαϊκή κατανάλωση, οι οποίοι αυξήθηκαν από 23,77 δισ. το 2015 σε 27,97 δισ. το 2018, δηλαδή κατά 4,2 δισ.

Και ενώ οι φόροι γιγαντώνονται, οι δαπάνες για τα ασφαλιστικά ταμεία, τους ΟΤΑ συρρικνώνονται.

Γενικότερα, οι κρατικές δαπάνες βρίσκονται σε διαρκή πορεία κατρακύλας. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν:

• Οι μειώσεις στις συντάξεις με βάση το νόμο Κατρούγκαλου.
• Το ΕΚΑΣ των χαμηλοσυνταξιούχων, το οποίο συρρικνώθηκε, ενόψει βέβαια και της οριστικής κατάργησής του.
• Το επίδομα θέρμανσης για το πετρέλαιο των λαϊκών νοικοκυριών, το οποίο καρατομήθηκε.
• Οι κρατικές επιχορηγήσεις για τα νοσοκομεία, οι οποίες συμπιέστηκαν, με αποτέλεσμα την άθλια κατάσταση την οποία όλοι μας ζούμε.

Πανηγυρίζει ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του για τη μείωση της ανεργίας, όμως δεν λέει κουβέντα ότι η μικρή αυτή μείωση προήλθε από την εκτίναξη της μερικής απασχόλησης, αφού, με βάση τα δικά τους στοιχεία, το 55% των νέων θέσεων αφορούν τέτοιες εργασιακές σχέσεις. Και την ίδια στιγμή, η μετανάστευση νέων ανθρώπων στο εξωτερικό συνεχίζεται.

Πανηγυρίζει ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του για τους δήθεν ελέγχους στους χώρους δουλειάς, ουσιαστικά για το αν εφαρμόζονται οι αντεργατικοί νόμοι του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Δεν λέει όμως κουβέντα για τα εργατικά «ατυχήματα» που πολλαπλασιάστηκαν και από περίπου 5.500 το 2014, έφτασαν τα 7.300 το 2017, με βάση πάλι τα δικά τους στοιχεία.

Και όσον αφορά τη φοροληστεία, εκεί τα στοιχεία είναι ακόμη πιο αποκαλυπτικά και δείχνουν ότι η δήθεν «διευκόλυνση» των 120 δόσεων στόχο έχει να στείλει στο γκισέ της εφορίας ανθρώπους που πραγματικά δεν έχουν να πληρώσουν, για να τους στραγγίξει και το τελευταίο ευρώ.

Αυτό το ρεκόρ των ληξιπρόθεσμων οφειλών, δηλαδή των λαϊκών νοικοκυριών που δεν έχουν να πληρώσουν τις οφειλές στα Ταμεία και την εφορία, ο κ. Τσίπρας δεν το συγκαταλέγει στις επιτυχίες της κυβέρνησής του ούτε βέβαια λέει πως οι μεγαλοοφειλέτες έχουν αφήσει «φέσια» δεκάδων δισεκατομμυρίων, τα οποία και θεωρούνται οριστικά ξεγραμμένα από την κυβέρνηση και τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό, ενώ την ίδια ώρα, με πρόσφατες νομοθετικές κυβερνητικές παρεμβάσεις, μειώθηκε η φορολογία στα διανεμόμενα κέρδη των μετόχων, ενώ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ συνέχισε το απαράδεκτο καθεστώς ρύθμισης της περιβόητης εθελοντικής εισφοράς των εφοπλιστών, μειώνοντάς το μάλιστα, στα 40 εκατ. ευρώ!

Αυτή η κατάσταση δεν αποτελεί βέβαια ελληνική πρωτοτυπία. Οι ίδιες αντιλαϊκές κατευθύνσεις εφαρμόζονται σήμερα σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ. Δεν προέρχονται από τις εμμονές δήθεν κάποιων νεοφιλελεύθερων πολιτικών ούτε από τις αποφάσεις «κάποιων τεχνοκρατών πίσω από τις κλειστές πόρτες». Προωθούνται από τους εκλεγμένους πολιτικούς της φιλελεύθερης δεξιάς και της σοσιαλδημοκρατίας, γιατί αποτελούν στρατηγική στήριξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου και στη φάση της κρίσης και στη φάση της ανάκαμψης.

Για να αυξηθούν τα κέρδη του κεφαλαίου επιδιώκεται:

• Να γίνει φθηνότερη η εργατική δύναμη,
• Να επιταχυνθούν οι ιδιωτικοποιήσεις,
• Να ολοκληρωθεί η εμπορευματοποίηση της Παιδείας και της Υγείας,
• Να κατεδαφιστούν τα ασφαλιστικά δικαιώματα.

Αποδεικνύεται στην πράξη ότι η ΕΕ δεν μπορεί να γίνει φιλολαϊκή, γιατί έχει αποστολή τη στήριξη της δικτατορίας του κεφαλαίου σε κάθε χώρα.

Γι' αυτό πρέπει να ενισχυθεί το ΚΚΕ. Για να υπάρχει την επόμενη μέρα ισχυρή αντιπολίτευση απέναντι στην πολιτική μνημονίων διαρκείας που έχουν συμφωνήσει εκ των προτέρων ότι θα εφαρμόσουν ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και ΚΙΝΑΛ.

Για να οργανωθεί η λαϊκή αντεπίθεση για τη μόνη ελπιδοφόρα προοπτική στην Ελλάδα και την Ευρώπη του σοσιαλισμού.

Γιατί το ζήτημα δεν είναι, απλά, να επιβιώσουμε στο βάλτο της ανασφάλειας και της εκμετάλλευσης, αλλά να ζήσουμε επιτέλους τη ζωή που μας αξίζει.