Χιλιάδες εργάτες, άνεργοι, συνταξιούχοι, νέοι, γυναίκες και μετανάστες, αγρότες και αυτοαπασχολούμενοι, με τη μαζική συμμετοχή τους στις Πρωτομαγιάτικες απεργιακές συγκεντρώσεις που οργάνωσαν σε δεκάδες πόλεις όλης της χώρας οι Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα και τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ έστειλαν ηχηρό αγωνιστικό μήνυμα απέναντι στο κεφάλαιο, στην πολιτική της ΕΕ, στις κυβερνήσεις και όλες τις δυνάμεις που υπηρετούν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.

Εδωσαν απάντηση στην εντεινόμενη επίθεση της εργοδοσίας, η οποία κλιμακώνεται και στη «μεταμνημονιακή» περίοδο, πατώντας σε όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο που της έχουν διασφαλίσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και οι προκάτοχοί της για την ένταση της εκμετάλλευσης.

Μέσα σε συνθήκες προεκλογικής έντασης του αποπροσανατολισμού και της καλλιέργειας κάλπικων προσδοκιών περί «δίκαιης ανάπτυξης», «θετικών μέτρων», «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» κ.ο.κ., απέναντι στη συντονισμένη και διαρκή επιχείρηση να θεωρήσουν οι εργαζόμενοι και ο λαός «περασμένες - ξεχασμένες» τις τεράστιες απώλειές τους όλα τα προηγούμενα χρόνια, αποτελεί σπουδαία υπόθεση το γεγονός ότι χιλιάδες και χιλιάδες διαδήλωσαν σε όλη τη χώρα με προμετωπίδα την απαίτηση για κατάργηση όλων των αντεργατικών - αντιλαϊκών νόμων, την πάλη για την ικανοποίηση των σύγχρονων εργατικών - λαϊκών αναγκών, οι οποίες είναι ασυμβίβαστες με τους «εθνικούς στόχους» και την «ανταγωνιστικότητα» του κεφαλαίου.

Επιπλέον, όσο κι αν προσπάθησαν εκ των υστέρων να την «κουκουλώσουν» τα αστικά ΜΜΕ, η απόλυτη αντίθεση ανάμεσα στις μαζικές μαχητικές διαδηλώσεις των ταξικών συνδικάτων και τα θλιβερά σκορποχώρια που εμφάνισαν οι εργατοπατέρες έδωσε αποστομωτική απάντηση στις μεθοδεύσεις και τις συκοφαντίες της συνδικαλιστικής μαφίας στην ηγεσία της ΓΣΕΕ, στην προκλητική προσπάθειά της να παρουσιάσει ως... «εγκάθετους» και «άσχετους με το εργατικό κίνημα» (!) τα συνδικάτα και τους εργαζόμενους που δίνουν τη μάχη ενάντια στη νοθεία, στον εκφυλισμό, στην ωμή παρέμβαση της εργοδοσίας στο συνδικαλιστικό κίνημα, που δίνουν την μάχη ενάντια στην προσπάθεια των εργατοπατέρων να μεταλλάξουν τα συνδικάτα σε μηχανισμούς στήριξης και προώθησης της αντεργατικής πολιτικής του κεφαλαίου.

Η επιτυχία των Πρωτομαγιάτικων απεργιακών συγκεντρώσεων των ταξικών συνδικαλιστικών οργανώσεων, σε συνέχεια των σημαντικών μαχών όλου του προηγούμενου διαστήματος, αποτελεί με τη σειρά της παρακαταθήκη για τα επόμενα αγωνιστικά βήματα.

Αποτελεί παρακαταθήκη για να ενταθεί η προσπάθεια ανόδου της οργάνωσης των εργαζομένων, σε συνδικάτα ζωντανά, μαχητικά, με δημοκρατική λειτουργία, με πυξίδα την πάλη για τις ανάγκες των εργαζομένων, απέναντι στα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Δείχνει τις δυνατότητες για να φτάσει ακόμα πιο πλατιά το αγωνιστικό κάλεσμα, σε κάθε εργαζόμενο, σε κάθε τίμιο συνδικαλιστή, για να κάνουν δική τους υπόθεση την πάλη για ένα εργατικό κίνημα μαζικό, με τέτοιο περιεχόμενο και προσανατολισμό, προϋπόθεση για το οποίο αποτελεί το δυνάμωμα της μάχης ενάντια στον εργατοπατερισμό.

Μπροστά μας το αμέσως επόμενο διάστημα βρίσκονται σημαντικές μάχες. Ορισμένα βασικά μέτωπα που ξεχωρίζουν:

-- Η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων απέναντι στην εργοδοτική ασυδοσία, η οποία μάλιστα, όπως γνωρίζουν από την πείρα τους οι εργάτες, θα κλιμακωθεί την επόμενη περίοδο σε μια σειρά από κλάδους με ένταση δραστηριότητας (Επισιτισμός - Τουρισμός, Τρόφιμα - Ποτά κ.λπ.).

-- Η πάλη για την προστασία της υγείας και της ζωής των εργαζομένων στη δουλειά, απέναντι στα εργατικά «ατυχήματα» που «απογειώνονται» μαζί με την εντατικοποίηση της εργασίας, τη γενίκευση της «ευελιξίας», την υποστελέχωση και την κατεύθυνση που δίνεται στους ελεγκτικούς μηχανισμούς κ.ο.κ.

-- Η μάχη για τις Συλλογικές Συμβάσεις, για αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, για μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα, απέναντι στη διαρκή γενίκευση της «ευελιξίας», της δουλειάς - «λάστιχο».

-- Ο αγώνας ενάντια στην αντιλαϊκή φοροληστεία, ενάντια στους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις σε βάρος χρεωμένων εργατικών - λαϊκών νοικοκυριών.

-- Η πάλη ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τις επεμβάσεις ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, ενάντια στην ολοένα βαθύτερη εμπλοκή του λαού και της χώρας μας με την ομόθυμη στήριξη όλων των κομμάτων του κεφαλαίου.

Με αυτό το κριτήριο εξάλλου πρέπει να σταθούν οι εργαζόμενοι και μπροστά σε όλες τις κάλπες του Μάη, στις ευρωεκλογές και στις εκλογές για την Τοπική Διοίκηση.

Το ερώτημα που καλούνται να απαντήσουν είναι αν θα επιβραβεύσουν τον ΣΥΡΙΖΑ, τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, τα κόμματα που τους φόρτωσαν με τρία μνημόνια, που τσάκισαν και τσακίζουν μισθούς, συντάξεις και δικαιώματα, ή αν θα στηρίξουν και με την ψήφο τους το ΚΚΕ, τη «Λαϊκή Συσπείρωση», τους ανθρώπους που στάθηκαν δίπλα τους, που στήριξαν τους αγώνες και τα αιτήματα των εργαζομένων, που θα είναι και την επόμενη μέρα στο πλευρό τους, στις σημαντικές μάχες που ακολουθούν, για την απόκρουση της επίθεσης του κεφαλαίου, για να βγουν στο προσκήνιο οι εργατικές - λαϊκές ανάγκες και ο δρόμος για την ικανοποίησή τους.

Υπάρχει συσσωρευμένη πείρα τόσο για το πρώτο όσο και για το δεύτερο σκέλος αυτού του κρίσιμου ερωτήματος, και στις μέρες που απομένουν μέχρι τις εκλογές μπορεί να αναδειχθεί ακόμα πιο πλατιά, ακόμα πιο αποφασιστικά, ώστε πολύ περισσότεροι εργαζόμενοι να κάνουν το βήμα, να δώσουν δύναμη στη δύναμή τους.