Μετά από τόσους μήνες που τα συνδικάτα δίνουν μάχη ενάντια στον εκφυλισμό και τη νοθεία της συνδικαλιστικής ηγεσίας, θυμήθηκε η ΛΑΕ να πει τη γνώμη της. Διαβάζουμε λοιπόν σε άρθρο στην ιστοσελίδα «iskra» ότι «στα συνέδρια της ΓΣΕΕ ο συνήθης τρόπος με την εμπλοκή της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και του ΠΑΜΕ, ήταν να γίνεται ένας διακανονισμός μεταξύ τους, να αφαιρούνται μερικοί νόθοι και να νομιμοποιούνται οι περισσότεροι. Και η ζωή συνεχιζόταν (...) Φέτος τα πράγματα φαίνεται ότι δεν μπορούσαν να διακανονιστούν και έτσι τις συμφωνίες κάτω από το τραπέζι τις αντικατέστησε η κλοτσοπατινάδα (...) Κομματικός στρατός από τη μια και η γραφειοκρατία των ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ αναμετρήθηκαν όχι με όρους κινήματος αλλά με όρους μηχανισμών για ένα αδειανό πουκάμισο όπως έχουν καταντήσει τη ΓΣΕΕ». Ούτε λίγο ούτε πολύ, η ΛΑΕ του Λαφαζάνη παρουσιάζει ως μάχη μηχανισμών για την καρέκλα τον αγώνα που έδωσαν και δίνουν χιλιάδες εργαζόμενοι σε όλη τη χώρα για «συνδικάτα εργατών, όχι των εργοδοτών». Εξ' ιδίων κρίνει τα αλλότρια, αν σκεφτεί κανείς ότι το άρθρο υπογράφει ένα πρωτοκλασάτο στέλεχος της «Αυτόνομης Παρέμβασης», της συνδικαλιστικής παράταξης του τότε «Συνασπισμού», πρώην αναπληρωτής πρόεδρος της ΓΣΕΕ και υποψήφιος ευρωβουλευτής σήμερα με τη ΛΑΕ. Κάτι θα ξέρει αυτός και η (τότε) παράταξή του για συνδιαλλαγές κάτω από το τραπέζι και για κομπρεμί με την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ, αφού μαζί αποτελούσαν για πολλά χρόνια την ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ, κόβοντας και ράβοντας στις πλάτες των εργαζομένων.