Μέσα σε ένα μήνα, η δημοτική αρχή της Πάτρας ήρθε τουλάχιστον τρεις φορές αντιμέτωπη με τις συκοφαντίες και τη συντονισμένη επίθεση των υποψηφίων όλων των υπόλοιπων παρατάξεων. Η πρώτη ήταν με αφορμή τη ματαίωση της συναυλίας ενός metal συγκροτήματος σε χώρο εκδηλώσεων του δήμου. Με πρώτο βιολί τον ΣΥΡΙΖΑ (μέχρι και ο Ηλιόπουλος από την Αθήνα έκανε δήλωση!), έγινε προσπάθεια να αποδοθεί η ευθύνη στο δήμο και μάλιστα με πρόθεση, κατηγορώντας τον για ...ψηφοθηρική λογοκρισία. Βολεμένοι από τη στοχοποίηση του δημάρχου, όλοι οι άλλοι υποψήφιοι σιγόνταραν την αθλιότητα, που έγκαιρα απαντήθηκε από το δήμο και αποδείχθηκε κάλπικη μέχρι κεραίας. Ακολούθησε νέα επίθεση, σε ενιαία γραμμή, με αφορμή την κατάσχεση που έκανε ο δήμος για οφειλές, από το λογαριασμό ενός «συνταξιούχου». Και τι δεν γράφτηκε μέσα σε λίγες ώρες για τον «ανάλγητο» δήμο, που άλλα λέει κι άλλα κάνει, για τον κομμουνιστή δήμαρχο που δημεύει περιουσίες συνταξιούχων. Και πάλι όμως, άνθρακες ο θησαυρός. Γρήγορα αποδείχθηκε ότι ο ...άπορος συνταξιούχος ήταν μεγαλοεπιχειρηματίας της περιοχής που χρωστούσε τα μαλλιοκέφαλά του στο δήμο και ότι ο δήμαρχος εκτελούσε απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για κατασχέσεις οφειλών από ένα μεγάλο ποσό και πάνω.