«(...) Παραθέτουμε εδώ μερικούς κανόνες για τη σχέση ανάμεσα στη νόμιμη και την παράνομη δουλειά:

1. Βάση και θεμέλιο πρέπει να είναι η παράνομη οργάνωση στηριγμένη και αυστηρά διαπαιδαγωγημένη με τους κανόνες του συνωμοτισμού και της επαγρύπνησης.

2. Να μελετάμε προσεχτικά όλες τις νόμιμες δυνατότητες που υπάρχουν, αν θέλετε να δημιουργούμε τέτοιες και να τις εκμεταλλευόμαστε.

3. Να υπάρχει αυστηρός και ριζικός διαχωρισμός της νόμιμης και παράνομης δουλειάς.

4. Να υπάρχει παράλληλα ενιαία συντονισμένη καθοδήγηση. Η νόμιμη δουλειά καθοδηγείται από την παράνομη καθοδήγηση.

5. Καλή επαφή παράνομης καθοδήγησης και νόμιμων στελεχών.

6. Παράνομη και νόμιμη δουλειά αποτελούνε ενιαίο σύνολο και επιδιώκουν τον ίδιο σκοπό.

7. Η μονόπλευρη παράνομη δουλειά οδηγεί στο σεχταρισμό, στην απομόνωση από το λαό. Επίσης μόνο η νόμιμη δουλειά οδηγεί στον οπορτουνισμό και την συνθηκολόγηση. Ο καλός συνδυασμός της νόμιμης με την παράνομη δουλειά εξασφαλίζει τη σωστή εφαρμογή της γραμμής μας (...)».