Η στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων και της ανάκαμψης των κερδών τους βρίσκεται στο επίκεντρο της κυβερνητικής πολιτικής. Αυτό άλλωστε αναγνωρίζεται στην 1η «μεταμνημονιακή» έκθεση «αξιολόγησης» του ΔΝΤ, που δημοσιοποιήθηκε τις προάλλες, όσο και σε αυτή που είχε προηγηθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στο πλαίσιο του 2ου κύκλου της «ενισχυμένης εποπτείας» από την πλευρά των ευρωπαϊκών «θεσμών». Οι μηχανισμοί «εποπτείας» των ιμπεριαλιστικών οργανισμών είναι εδώ και εποπτεύουν σταθερά την πορεία υλοποίησης αυτής της πολιτικής, επισημαίνοντας ταυτόχρονα με αυστηρότητα τυχόν καθυστερήσεις.

Σε αυτό το φόντο, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, σε συνεργασία με τους «επόπτες» της αντιλαϊκής παρακολούθησης, ετοιμάζεται να ολοκληρώσει με «επιτυχία» τα προαπαιτούμενα της τρέχουσας «αξιολόγησης», με μια ακόμη «εμβληματική» παρέμβαση αναφορικά με την άρση της όποιας παρεχόμενης προστασίας στην πρώτη κατοικία για τα «κόκκινα» στεγαστικά δάνεια. Μάλιστα, στο συγκεκριμένο «προαπαιτούμενο» «σκάλωσε» η απόφαση του συμβουλίου Γιούρογκρουπ αναφορικά με την εκταμίευση προς τον ελληνικό κρατικό προϋπολογισμό των κερδών των ευρωπαϊκών κεντρικών τραπεζών από τα - ακούρευτα - ελληνικά κρατικά ομόλογα. Ο επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, Μ. Σεντένο, παρέπεμψε τις αποφάσεις στην επόμενη συνεδρίαση (5 Απρίλη), με την προϋπόθεση βέβαια ότι θα έχει ολοκληρωθεί η εφαρμογή του συνόλου των συμφωνηθέντων. Για την ώρα, σύμφωνα με τον ίδιο, έχει συντελεστεί «πολύ σημαντική πρόοδος» σε ό,τι αφορά τον κρατικό προϋπολογισμό του 2019, στη μεταρρύθμιση του συστήματος Υγείας και στο πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων. Ως νέο «ορόσημο» ανέφερε τη συνεδρίαση της «Ομάδας Εργασίας του Γιούρογκρουπ», που προγραμματίζεται για τις 25 Μάρτη.

Πάντως, η κυβέρνηση παίρνει ήδη τα εύσημα από την Κομισιόν για την προσήλωσή της στο «μεταμνημονιακό» μνημόνιο, σε συνέχεια της υλοποίησης όλων των προηγούμενων μνημονίων. Αλλωστε, αυτό που της αναγνωρίζεται είναι η σταθερότητά της στην υλοποίηση των «συμφωνηθέντων» και των μέτρων τόνωσης της καπιταλιστικής κερδοφορίας, τα οποία φορτώνονται στα εργατικά - λαϊκά στρώματα.

Παράλληλα με την κατάργηση του «υποκατώτατου» μισθού, μετά από εφτά χρόνια εφαρμογής του μέτρου (τα τέσσερα με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ), νομοθέτησε την επιδότηση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών για τους νεοπροσλαμβανόμενους, ανοίγοντας την όρεξη των επιχειρηματικών ομίλων για συνολικότερη μείωση της συνεισφοράς τους στα ασφαλιστικά ταμεία.

Μόλις πριν από λίγες μέρες, με συναίνεση μάλιστα των άλλων αστικών κομμάτων, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ νομοθέτησε τη μείωση της φορολογίας στα κέρδη για τους κατόχους μετοχών από 15% σε 10%. Το «δημοσιονομικό κενό» που θα προκύψει, θα καλυφθεί με ισοδύναμα μέτρα σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Γι' αυτό, άλλωστε, οι «θεσμοί» επιμένουν στη «διεύρυνση της φορολογικής βάσης», με την εφαρμογή της προψηφισμένης μείωσης του αφορολόγητου από την επόμενη χρονιά, ώστε να μεγαλώσει η ευχέρεια του κράτους να κάνει φοροαπαλλαγές και φορομειώσεις στο κεφάλαιο.

Την περασμένη βδομάδα, επίσης, η κυβέρνηση νομοθέτησε την αύξηση κατά 10% των τιμών στα «φάρμακα αναφοράς», που παρασύρουν προς τα πάνω τις τιμές συνολικά των φαρμάκων. Η αύξηση αυτή αργά ή γρήγορα θα περάσει στην τσέπη των ασθενών και τα κέρδη στην τσέπη των φαρμακοβιομηχάνων. Και όχι μόνο αυτό: Χάρισε επιπλέον στις φαρμακοβιομηχανίες 20 εκατ. ευρώ, ρυθμίζοντας προς όφελός τους την επιστροφή στο κράτος των χρημάτων από την υπέρβαση της ετήσιας κρατικής φαρμακευτικής δαπάνης. Και είναι πραγματικά προκλητικό, στο φόντο αυτής της απόφασης, να αλληλοκατηγορούνται κυβέρνηση και ΝΔ, όταν και οι δυο έχουν στο ενεργητικό τους τέτοιες «χαριστικές ρυθμίσεις», την ώρα που ο λαός «ξεπαραδιάζεται» για να έχει την υγειά του.

Οι εφοπλιστές, επίσης, σαν αντάλλαγμα προς την κυβέρνηση που διατηρεί το συνταγματικά κατοχυρωμένο καθεστώς της φοροασυλίας τους (με 57 διαφορετικές φοροαπαλλαγές) και που τους «ανοίγει δουλειές» και πεδία για τα κέρδη τους με τη συμμετοχή σε διάφορα επικίνδυνα παζάρια στην περιοχή, υπέγραψαν το συνυποσχετικό - πρόκληση, με το οποίο συμφώνησαν να παραδίδουν εθελοντικά (!) ορισμένα ψίχουλα από τα υπερκέρδη τους στο κράτος.

Ολα τα παραπάνω αποδεικνύουν, σε αντίθεση με τα όσα υποστηρίζουν κυβέρνηση και άλλα αστικά κόμματα, ότι η πορεία ανάκαμψης των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων είναι αντιστρόφως ανάλογη της λαϊκής ευημερίας.

Οι «αξιολογήσεις» ΔΝΤ και Κομισιόν συγκλίνουν στην ανάγκη της σταθερότητας στην υλοποίηση της πολιτικής υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων, που σημαίνει βεβαίως διατήρηση και επέκταση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων αλλά και εμπλουτισμό τους...

Ενδεικτικοί είναι και οι παρακάτω άξονες:

• Ματωμένα πλεονάσματα

-- Η κυβέρνηση είναι αυτή που έχει προνομοθετήσει το μέτρο για το αφορολόγητο, έχοντας πρωτοστατήσει στην απογείωση των «πλεονασμάτων» αλλά και στη διατήρηση και την παραπέρα απογείωσή τους για τα επόμενα χρόνια. Για κάθε περίπτωση, δρομολογείται και σχέδιο αντιμετώπισης των δικαστικών αποφάσεων είτε με συμπληρωματική νομοθέτηση είτε με άλλους τρόπους, όπως με ισοδύναμα αντιλαϊκά μέτρα.

-- Σύμφωνα με την Κομισιόν, «οι ελληνικές αρχές πρέπει να συνεχίσουν να παρακολουθούν τους δημοσιονομικούς κινδύνους, συμπεριλαμβανομένων των δικαστικών αποφάσεων, και καλούνται να λάβουν μέτρα αντιστάθμισης, όπου είναι αναγκαία, για να ανταποκριθούν στους μεσοπρόθεσμους δημοσιονομικούς στόχους». Προσδιορίζουν μάλιστα το «κόστος» από τις δικαστικές αποφάσεις (όπως αναδρομικά σε μισθούς, συντάξεις) σε 1,3% του ΑΕΠ, δηλαδή σε περίπου 2,4 δισ. ευρώ. Παραπέρα, δείχνοντας τις πηγές αναπλήρωσης των «απωλειών», υπογραμμίζουν ότι «οι επαναλαμβανόμενες δημοσιονομικές επιπτώσεις τέτοιων αποφάσεων θα πρέπει να αντιμετωπιστούν σε μεγάλο βαθμό με μεταρρυθμίσεις και δράσεις στο ίδιο πεδίο πολιτικής», δηλαδή με περικοπές αντίστοιχου ύψους από τους ίδιους τους «ωφελούμενους» και όχι μέσω άλλων παρεμβάσεων.

Σε ό,τι αφορά την περαιτέρω κατακρεούργηση του αφορολόγητου ορίου μισθωτών - συνταξιούχων από το 2020, επισημαίνεται ότι «είναι κρίσιμο το φορολογικό σύστημα να γίνει πιο φιλικό προς την ανάπτυξη μέσω μιας διεύρυνσης της φορολογικής βάσης και μέσω της μείωσης των φορολογικών συντελεστών για την εργασία και ιδίως για τις επιχειρήσεις».

-- Το ΔΝΤ, από την πλευρά του, επίσης, υπογραμμίζει την «ανάγκη» κατακρεούργησης του αφορολόγητου ορίου, προκειμένου, όπως λένε, να δημιουργηθεί χώρος για μειώσεις φορολογικών συντελεστών στο εισόδημα και τα κέρδη των επιχειρήσεων. Επιπλέον, υπολογίζεται το πιθανό δημοσιονομικό κόστος των δικαστικών αποφάσεων σε 9,4 δισ. ευρώ (4,9% του ΑΕΠ). Ειδικότερα: 6,4 δισ. ευρώ υπολογίζουν το «δημοσιονομικό κόστος», που θα προκύψει εάν κριθεί αντισυνταγματική η «συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση» του 2012, ακόμη 2,6 δισ. αφορούν τα αναδρομικά από την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού στο Δημόσιο κ.ά.

• Κατώτατος μισθός - ανταγωνιστικότητα

Εν προκειμένω, δεσπόζει η εφαρμογή του αισχρού μνημονιακού νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού με κυβερνητική απόφαση.

Ηδη εξάλλου στη σχετική συμφωνία στο Γιούρογκρουπ τονιζόταν ότι «στην αγορά εργασίας, η Ελλάδα θα διασφαλίσει την ανταγωνιστικότητα μέσω ετήσιας αναπροσαρμογής του κατώτατου μισθού, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4172/2013».

Στον ίδιο άξονα, το ΔΝΤ προτάσσει τη μεγαλύτερη «ευελιξία» στην αγορά εργασίας, μεταρρυθμίσεις για περαιτέρω άνοιγμα των αγορών προϊόντων και ενίσχυση του επιχειρηματικού και επενδυτικού κλίματος.

Σε κάθε περίπτωση, στον άξονα της ανταγωνιστικότητας (πέρα από τους μισθούς), η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτή που έχει δρομολογήσει ένα μπαράζ παρεμβάσεων αναφορικά με τις περιβόητες «εργαλειοθήκες» του ΟΟΣΑ, τον λεγόμενο «αναπτυξιακό νόμο», τις «στρατηγικές επενδύσεις». Παράλληλα, έχει στα σκαριά και νέα φουρνιά πολλαπλών παρεμβάσεων με άξονα την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων και ισχυρών επιχειρήσεων.

• «Κόκκινα» δάνεια

Η διάλυση της προστασίας στην πρώτη κατοικία αποτελεί το επόμενο εμβληματικό μέτρο της κυβέρνησης. Μεταξύ άλλων, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήδη έχει καθιερώσει τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, την αυτόματη άρση (με απόφαση των ίδιων των τραπεζών) της παρεχόμενης προστασίας σε περιπτώσεις καθυστερήσεων στις αποπληρωμές των δόσεων, την ένταση της κρατικής καταστολής για την «απρόσκοπτη» διενέργεια των πλειστηριασμών, το νομοθετικό πλαίσιο για τη μεταβίβαση «κόκκινων» δανείων σε «επενδυτές» κ.ά.

Σύμφωνα με την Κομισιόν, το νέο σύστημα «προστασίας» (για την πρώτη κατοικία) πρέπει να είναι «προσωρινό», με στόχο την «προστασία των πλέον ευάλωτων νοικοκυριών», χωρίς να ενθαρρύνει τις «στρατηγικές αθετήσεις», κάτι που ετοιμάζεται να επισπεύσει η κυβέρνηση. Επιπλέον, σημειώνουν ότι απαιτείται περαιτέρω ανάλυση για πιθανές επιπτώσεις στους ισολογισμούς τραπεζών, αλλά και για τον ποσοτικό προσδιορισμό των «δημοσιονομικών επιπτώσεων», δηλαδή για το ύψος των κρατικών κονδυλίων που θα αποδοθούν στις τράπεζες μέσω της επιδότησης των δόσεων.

Το ΔΝΤ, μεταξύ άλλων, καλεί τις ελληνικές αρχές να προχωρήσουν άμεσα στο νέο πλαίσιο για την πρώτη κατοικία, να μειώσουν τον όγκο των υποθέσεων που εκκρεμούν στα δικαστήρια, να ξεπεραστούν τα «εμπόδια» στους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς κ.ά.

Στην παράλληλη έκθεση της Κομισιόν αναφορικά με το «Ευρωπαϊκό Εξάμηνο» 2019, στοιχειοθετείται μια ακόμη «εμβληματική» αντιλαϊκή παρέμβαση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, στο σημείο όπου οι ίδιοι επισημαίνουν ότι «η συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση του 2016 συνέβαλε στην αποκατάσταση της βιωσιμότητας του συνταξιοδοτικού συστήματος». Συγκεκριμένα, όπως προβλέπουν, αυτή θα συνεχίσει να συμβάλλει στη σταθερή συρρίκνωση των δημόσιων «δαπανών» για τις συντάξεις από 17% του ΑΕΠ το 2016 σε επίπεδο χαμηλότερο του 13% του ΑΕΠ μέχρι το 2030.

Οπως προκύπτει, σε σημερινούς όρους και χωρίς να υπολογίζεται η ανάκαμψη του ΑΕΠ για τα επόμενα χρόνια, η κατακρεούργηση θα φτάσει να αποδίδει τουλάχιστον 8 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση, σε βάρος και των αυριανών συνταξιούχων.

Την ίδια ώρα, η έκθεση του ΔΝΤ, δείχνοντας στην κατεύθυνση διατήρησης των μέτρων της μνημονιακής περιόδου, ρητά αναφέρει ότι στις «απώλειες» από δικαστικές αποφάσεις δεν συνυπολογίζεται το κόστος δικαστικών διεκδικήσεων, για την ακύρωση του νόμου Κατρούγκαλου, ουσιαστικά δηλαδή ξεκόβουν κάθε συζήτηση αναφορικά με τη μονιμότητα του αντιλαϊκού εκτρώματος που έφερε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Την ίδια ώρα, εν αναμονή του κλεισίματος της 2ης «αξιολόγησης», οι ευρωπαϊκοί «θεσμοί» και η κυβέρνηση, με βάση την ήδη υπάρχουσα συμφωνία τους, προετοιμάζουν το «πακέτο» με τα προαπαιτούμενα της 3ης «αξιολόγησης». Αυτή, με βάση τον υπάρχοντα σχεδιασμό αναμένεται να ξεκινήσει το Μάη, με την επάνοδο των υψηλόβαθμων κλιμακίων τους στην Αθήνα και με ατζέντα τη «μεταρρύθμιση» στα προνοιακά επιδόματα, την αναθεώρηση αντικειμενικών αξιών (επ' αυτών υπολογίζονται τα χαράτσια του ΕΝΦΙΑ κ.ά.), τις ιδιωτικοποιήσεις σε ΕΛΠΕ και μαρίνα Αλίμου, την επιτάχυνση παρεμβάσεων για το Κτηματολόγιο, τη διενέργεια ανεξάρτητης αξιολόγησης για τη στελέχωση των υπουργείων κ.ά.