Πέμπτη 14 Μάρτη 2019
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 11
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
Η πείρα από την πάλη για τις ΣΣΕ ξεσκεπάζει την κυβερνητική απάτη

Χαρακτηριστικές πτυχές από τη μάχη για τις Συλλογικές Συμβάσεις στις Κατασκευές

Από την κλαδική απεργία των Οικοδόμων τον περασμένο Νοέμβρη
Από την κλαδική απεργία των Οικοδόμων τον περασμένο Νοέμβρη
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ψηφίζοντας το νόμο για τον κατώτατο μισθό, επιχειρεί - εκτός των άλλων - να εκπαιδεύσει τους εργαζόμενους να ζουν με λιγότερες απαιτήσεις, με βάση τα κέρδη του κεφαλαίου.

Η εκστρατεία εξαπάτησης της κυβέρνησης συμπυκνώνεται στο εξής απατηλό «αφήγημα»: «Τα μνημόνια τελείωσαν, άρα τώρα δύναται μια κυβέρνηση με προοδευτικό πρόσημο να εφαρμόσει φιλολαϊκή πολιτική και ο ερχομός της ανάπτυξης θα μεγαλώσει την πίτα, άρα θα επωφεληθούν οι εργαζόμενοι»...

Το ΚΚΕ ξεσκέπασε από την πρώτη στιγμή την κυβερνητική κοροϊδία.

Στη βάση αυτή, θα θέλαμε να μεταφέρουμε μια ορισμένη πείρα γύρω από το θέμα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ) στον κλάδο των Κατασκευών, τη στάση της κυβέρνησης, της εργοδοσίας, το πώς συνολικά η πολιτική τους για τον κατώτατο μισθό μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως όχημα για τη συμπίεση συνολικά των μισθών προς τα κάτω.

Αποκαλυπτική η στάση κυβέρνησης και εργοδοσίας

Στον κλάδο των Οικοδόμων και συναφών επαγγελμάτων, εδώ και 2 χρόνια περίπου δίνεται μια σκληρή μάχη, με κλαδικές απεργίες, κινητοποιήσεις σε εργοτάξια, Γενικές Συνελεύσεις κ.ά. για το θέμα των ΣΣΕ. Κατορθώθηκε να υπογραφούν συμβάσεις με αυξήσεις πολύ πάνω από τις αυξήσεις - κοροϊδία της κυβέρνησης που αφορούσαν 3 μεγάλους εργασιακούς χώρους (εργοτάξια), ενώ ταυτόχρονα συμφωνήθηκαν αυξήσεις με τον μεγαλύτερο κατασκευαστικό όμιλο του χώρου. Αυτά σε αδρές γραμμές.

Κάτω από το βάρος των πρόσφατων κλαδικών απεργιακών κινητοποιήσεων, η μεγαλοεργοδοσία του χώρου κάθισε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Μετά τη λήξη της κλαδικής ΣΣΕ του 2009, αρνούνταν οποιαδήποτε συζήτηση για ΣΣΕ. Αναγκάστηκε ωστόσο να το κάνει λόγω της πίεσης από την πάλη, τη δύναμη των αγώνων και των διεκδικήσεων που εκφράστηκαν μέσα σε μεγάλους χώρους δουλειάς.

Οι καπιταλιστές του κλάδου, στο «πνεύμα» της πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, πρόβαλαν ως «πρόταση» για τον κατώτατο κλαδικό μισθό στους οικοδόμους να είναι σε επίπεδα όπως αυτά που διαμορφώθηκαν αργότερα με το νόμο Βρούτση - Αχτσιόγλου, αξιοποιώντας τα ίδια τα επιχειρήματα της κυβέρνησης. Οταν στα εργοτάξια υπήρχαν μεροκάματα ακόμα και με 27-30 ευρώ, για να προσαρμόσουν τον κατώτατο κλαδικό μισθό εκεί. Οταν την ίδια στιγμή οι συμβάσεις που υπογράφτηκαν προέβλεπαν στο νόμιμο ωράριο και με 22 μεροκάματα το μήνα, μισθό που φτάνει τα 990 ευρώ μεικτά, πράγμα που χαλούσε την προπαγανδιστική εκστρατεία της κυβέρνησης και ήταν κόντρα στη συμπίεση των μισθών.

Αρα, κυβέρνηση και εργοδοσία, μετά την καπιταλιστική κρίση, έρχονται να θωρακίσουν τα κέρδη του κεφαλαίου επάνω στα συντρίμμια που αφήνει σε μισθούς, συντάξεις και δικαιώματα.

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση, στο θέμα της επικύρωσης των συμβάσεων που υπογράφτηκαν με εργολάβους στα εργοτάξια, κράτησε στάση υπονόμευσης αυτής της προσπάθειας ευθύς εξαρχής. Παρά τις επαναλαμβανόμενες παρεμβάσεις του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας και της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδας, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας αρνήθηκε να αναγνωρίσει τις συμβάσεις που υπογράφτηκαν, με επικλήσεις νόμων που ψήφισαν οι «δεξιές» και «νεοφιλελεύθερες» κυβερνήσεις, αλλά εφαρμόζει στο ακέραιο η σημερινή, παρότι ισχυρίστηκε ότι τέτοια θέματα θα μπορούσαν να λυθούν, να αναγνωριστούν τέτοιου τύπου συμβάσεις.

Αλλωστε, η κυβέρνηση έχει εργαλεία στα χέρια της για να διευκολύνει την αναγνώριση μιας σύμβασης, για να αποκτήσει νομική ισχύ. Η μη αναγνώριση των συμβάσεων που υπογράφτηκαν στα εργοτάξια της Αττικής από το υπουργείο Εργασίας είχε και στόχο να μην υποχρεωθεί η κυβέρνηση να ενεργοποιήσει τους όποιους μηχανισμούς για τον έλεγχο της εφαρμογής τους.

Φυσικά, η ανυποχώρητη στάση του Συνδικάτου Οικοδόμων στα εργοτάξια και συνολικά στον κλάδο προσπέρασε τα εμπόδια που έθεταν οι νόμοι του αστικού κράτους, η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και των προηγούμενων. Κατάφερε, με συντονισμένο και αποφασιστικό τρόπο, να επιβάλει αυτό που κυβέρνηση και εργοδοσία εμπόδιζαν, δηλαδή τις αυξήσεις και την καλυτέρευση των συνθηκών εργασίας.

Να μη δεχτούν οι εργαζόμενοι να ζουν με ψίχουλα

Αυτό είναι ένα ακόμα παράδειγμα που δείχνει ότι δεν πρέπει να δεχτούν οι εργαζόμενοι να ζουν με ψίχουλα, να τους εμφανίζουν ως δώρο ή χάρη λίγες δεκάδες ευρώ αύξηση στον κατώτατο μισθό. Οταν δίπλα παράγεται αμύθητος πλούτος. Οταν την ίδια ώρα τα αρπακτικά του ΔΝΤ και της ΕΕ «συζητάνε» με την κυβέρνηση αν αυτό το ξεροκόμματο «πλήττει» την ανταγωνιστικότητα, δίνοντας το δικαίωμα στον ΣΥΡΙΖΑ να προβάλλει τον εαυτό του ως «δύναμη που συγκρούεται με τις δυνάμεις της αγοράς για το καλό των εργαζομένων». Σε αυτό το πνεύμα τροφοδοτείται και το θράσος διευθυντών, όπως αυτής στο «My Market», που έλεγε ότι και με 300 ευρώ το μήνα οι εργαζόμενοι της επιχείρησης πρέπει να χαμογελάνε ευτυχισμένοι...

Ταυτόχρονα, να σκεφτεί ένας εργαζόμενος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχόταν πως όταν αναλάβει τη διακυβέρνηση ο πρώτος νόμος που θα φέρει, θα είναι η επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ μεικτά, αλλά 4 χρόνια ενεργοποιεί και ψηφίζει νόμους που συμπιέζουν όλους τους μισθούς.

Ολα αυτά, όταν το ΚΚΕ όχι μόνο προειδοποίησε για τα μελλούμενα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και πρωτοστάτησε για να οργανώσει ο λαός την πάλη του, για να φρενάρει τον αντιλαϊκό κατήφορο και για να αντεπιτεθεί. Το ΚΚΕ, μέσα από τις γραμμές του συνδικαλιστικού και μαζικού κινήματος, έδωσε σκληρές μάχες, που χωρίς αυτές τα πράγματα θα ήταν χειρότερα. Ακόμα κι αυτά τα ψίχουλα που δίνονται δεν θα δίνονταν, αν δεν είχαν προηγηθεί οι αγώνες στους οποίους πρωταγωνίστησε στο ταξικό εργατικό κίνημα. Πολύ περισσότερο, δεν θα υπήρχαν οι συγκεκριμένες κατακτήσεις στον κλάδο.

Αυτός είναι ο δρόμος της οργανωμένης διεκδίκησης, της αναπλήρωσης των απωλειών, της πάλης για τις πραγματικές ανάγκες μας, ο δρόμος της ισχυροποίησης του ΚΚΕ στους αγώνες, στις εκλογές, παντού!


Του Κώστα ΖΙΩΓΑ*
*Ο Κώστας Ζιώγας είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ