Στιγμιότυπο από την ομιλία του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών στο Τέξας

Την κλιμάκωση του ανταγωνισμού των αμερικανικών μονοπωλίων Ενέργειας σε διεθνές επίπεδο, έναντι του σκληρού ανταγωνισμού που δέχονται μεταξύ άλλων από Ρωσία, Ιράν, Κίνα, με παράλληλη αύξηση των πιέσεων της κυβέρνησης των ΗΠΑ σε εταίρους και συμμάχους τους στην ΕΕ, στην Ευρασία, στη Μέση Ανατολή, επιβεβαίωσε αργά το βράδυ της Τετάρτης η ομιλία του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών, Μάικ Πομπέο, σε εκπροσώπους αμερικανικών εταιρειών πετρελαίου και φυσικού αερίου στο Χιούστον του Τέξας.

«Πρέπει να σηκώσουμε τα μανίκια και να ανταγωνιστούμε, διευκολύνοντας τις επενδύσεις, ενθαρρύνοντας τους εταίρους να αγοράσουν από μας, τιμωρώντας τους κακούς παίκτες», τόνισε ο Πομπέο, κατηγορώντας Κίνα, Ρωσία και Ιράν ότι ...κάνουν αυτό που κάνουν επί δεκαετίες οι ΗΠΑ: Χρησιμοποιούν την Ενέργεια σαν γεωστρατηγικό «όπλο». Κατηγόρησε έτσι τους ανταγωνιστές των ΗΠΑ πως «δεν προωθούν την ευημερία όπως εμείς στη Δύση», υποστηρίζοντας ότι «εμείς δεν εξάγουμε απλώς αμερικανική Ενέργεια, αλλά το ίδιο το αξιακό, εμπορικό μας σύστημα». Εκανε ιδιαίτερη αναφορά στην «επανάσταση» που προκαλεί στις ΗΠΑ η παραγωγή σχιστολιθικού πετρελαίου και φυσικού αερίου, τονίζοντας πως η νέα τεχνολογία γεωτρήσεων (σε μεγάλο βάθος) «αλλάζει το παιχνίδι» στον τομέα της Ενέργειας. «Τα άφθονα κοιτάσματα πετρελαίου επιτρέπουν σε εμάς και τους φίλους μας να εξασφαλίσουμε διαφοροποίηση των πηγών», είπε...

Αναφερόμενος στο έργο κατασκευής του αγωγού «Nord Stream 2», που προωθεί ιδιαίτερα η Γερμανία (παρά τις γνωστές αντιρρήσεις των ΗΠΑ), ο Πομπέο ξεκαθάρισε: «Δεν επιθυμούμε οι Ευρωπαίοι εταίροι να είναι εξαρτημένοι από το ρωσικό φυσικό αέριο»! Σε αντιδιαστολή ανέφερε την περίπτωση της Πορτογαλίας, που απέκτησε πρόσβαση «στις αμερικανικές πηγές Ενέργειας».

Λοιδώρησε τη Ρωσία ότι «εισέβαλε στην Ουκρανία για να αποκτήσει πρόσβαση σε κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου».

Επέκρινε την Κίνα με αφορμή τις προσπάθειες κατασκευής τεχνητών νησιών στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας «σε διεθνή ύδατα», υποστηρίζοντας ότι το θέμα «δεν είναι απλώς ζήτημα ασφάλειας, γιατί εμποδίζοντας την ανάπτυξη στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας η Κίνα εμποδίζει και τα μέλη του ASEAN να έχουν πρόσβαση σε ενεργειακά κοιτάσματα αξίας 2,5 τρισ. δολαρίων».

Κατηγόρησε το Ιράν ότι «επιχειρεί να κυριαρχήσει σε όλη τη Μέση Ανατολή», ενώ απείλησε απροκάλυπτα ξανά πως οι ΗΠΑ θα μηδενίσουν τις ιρανικές εξαγωγές πετρελαίου «μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες της αγοράς». Διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα, πρόσθεσε πως στην περίπτωση της Βαγδάτης, οι ΗΠΑ «εργάζονται για να αναπτύξουν ένα ανεξάρτητο, κυρίαρχο Ιράκ, ενώ το Ιράν χρησιμοποιεί τη δική του Ενέργεια για να δημιουργήσει ένα υποτελές κράτος».

Κορυφώνοντας την πρόκληση και τον κυνισμό, κατηγόρησε τον Σύρο Πρόεδρο, Μπασάρ Ασαντ, ότι ...«εποφθαλμιά τις πετρελαιοπηγές ανατολικά του Ευφράτη (σ.σ. επί του συριακού εδάφους!) για να συνεχίσει να φτωχοποιεί τον συριακό λαό και να χρησιμοποιεί τα κέρδη για ίδιον όφελος».

Απείλησε τη Βενεζουέλα με οικονομικό στραγγαλισμό, χρησιμοποιώντας «όλα τα οικονομικά εργαλεία» για την αντιμετώπιση της εκεί «κατάστασης», λέγοντας σε άλλο σημείο πως «δεν θέλουμε να εξαρτιόμαστε από τη Βενεζουέλα για τις δικές μας προμήθειες πετρελαίου».

Καταλήγοντας ανέφερε τρεις τρόπους για να προωθηθούν περαιτέρω τα συμφέροντα των αμερικανικών μονοπωλίων: α) Με τη διευκόλυνση των επενδύσεων, επισημαίνοντας πως από το 2008 ξένες εταιρείες στις ΗΠΑ επένδυσαν πάνω από 100 δισ. δολάρια στον σχιστολιθικό τομέα. β) Με την προώθηση της ενεργειακής ασφάλειας και την ενθάρρυνση χωρών να γίνουν εταίροι των ΗΠΑ σε όλο τον κόσμο, επειδή «κάνουμε καλύτερη δουλειά από τη Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν». γ) Μέσω του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που «μπορεί να βοηθήσει την επίτευξη εθνικής ασφάλειας μέσω της ενεργειακής αφθονίας... εμποδίζοντας τους κακούς παίκτες να πετύχουν τους στόχους τους!».