Σε βασικό πεδίο όξυνσης της αναμέτρησης μεταξύ ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και Ρωσίας (και όχι μόνο) εξελίσσεται γοργά η Νοτιοανατολική Μεσόγειος, όπως επιβεβαιώνουν οι σχεδιασμοί που φουντώνουν και μετά από τον εντοπισμό νέου κοιτάσματος στην κυπριακή ΑΟΖ.

Ενδεικτικά είναι τα μηνύματα που εκπέμπουν πρώτα απ' όλα οι ΗΠΑ, ξεκαθαρίζοντας ότι το παζάρι για συμβιβασμούς θα ενταθεί ολόπλευρα και ειδικά με την Τουρκία, με δεδομένο και το ρόλο που εκτιμάται ότι μπορεί να διαδραματίσει στην «απόκρουση» της ρωσικής διείσδυσης σε όλη τη γύρω περιφέρεια.

Αποκαλυπτική είναι η συνέντευξη που έδωσε στο ΑΠΕ ο ανώτερος επιστημονικός συνεργάτης της «δεξαμενής σκέψης» Συμβούλιο Αμερικανικής Εξωτερικής Πολιτικής (American Foreign Policy Council) Στίβεν Μπλανκ, με ειδίκευση στα θέματα ενεργειακής ασφάλειας, αναγνωρίζοντας ότι οι κυπριακοί υδρογονάνθρακες αποκαλύπτουν την ευρύτερη ελκυστικότητα της περιφέρειας για τα μονοπώλια, αλλά και ότι, μέσα στις άφθονες κολιγιές που εξετάζονται, σίγουρα δεν μπορεί να αποκλειστεί αυτή με την Τουρκία.

Η τελευταία ανακάλυψη (στο «οικόπεδο 10» της κυπριακής ΑΟΖ) καθιστά την Κύπρο «έναν ελκυστικό οικονομικό προορισμό και ενισχύει τη σημασία της στη Μέση Ανατολή και στην Ευρώπη», τονίζει ο Μπλανκ, υποστηρίζοντας ότι «από τη μια, η συγκεκριμένη ανακάλυψη είναι μεγάλη ευλογία. Από την άλλη, όμως, υπάρχουν προβλήματα που θα οξυνθούν». Και αναφέροντας ότι το νέο κοίτασμα «είναι ο βασικός λόγος που θα αυξήσει το ερευνητικό ενδιαφέρον όλων των μεγάλων εταιρειών Ενέργειας για την ευρύτερη περιοχή», ο Μπλανκ εξήγησε ότι στο νέο αυτό «ανακάτεμα της τράπουλας» η Τουρκία θα επιδιώξει να αποκτήσει ισχυρό ρόλο και πάνω στις δικές της επιδιώξεις θα φουντώσει ένα ευρύτερο σκληρό παζάρι. Οι Τούρκοι - συνέχισε - «θα επιμείνουν ότι πρέπει να είναι μέρος της τελικής λύσης και θα εμποδίσουν ό,τι μπορούν να εμποδίσουν. Επίσης, δεν θέλουν ανταγωνισμό, επειδή έχουν μεγάλους αγωγούς που διέρχονται από την Τουρκία». Ενώ περιγράφοντας εναλλακτικές που πιθανώς κερδίσουν έδαφος, συμπλήρωσε: «Το παράδοξο όλων αυτών είναι ότι εάν η τουρκική κυβέρνηση έχει καλύτερες σχέσεις με τους γείτονές της, συμπεριλαμβανομένης της Κύπρου, της Ελλάδας και του Ισραήλ, θα έχει νόημα να περάσει ο αγωγός από την Τουρκία. Αντίθετα, ο αγωγός πρέπει τώρα να φτιαχτεί στην Ελλάδα, παρόλο που κάτι τέτοιο θα είναι πιο ακριβό».

Εχει μια σημασία να καταγραφεί η άποψη του συγκεκριμένου αναλυτή ότι, με δεδομένο ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν υπογράψει τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS), «νομικά είναι δύσκολο για τις ΗΠΑ να πουν στην Τουρκία ότι δεν έχει το δικαίωμα να παρέμβει στην περιοχή», αλλά «μπορούν να γίνουν ενέργειες σε πολιτικό επίπεδο». Ενώ όλο νόημα κατέληξε: «Οι ΗΠΑ έχουν μεγάλο ενδιαφέρον και κερδίζουν πολλά από όλες αυτές τις ανακαλύψεις στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου...».

Μεταξύ άλλων ο Μπλανκ συνέδεσε τη λύση του Κυπριακού με τους ρυθμούς υλοποίησης των ενεργειακών σχεδιασμών και τόνισε ότι «υπάρχει μια γεωπολιτική αναγκαιότητα» για να αναπτυχθούν επενδύσεις που θα φέρουν το αέριο της Ν/Α Μεσογείου στην Ευρώπη, αρκεί βέβαια να διασφαλιστεί η ανταγωνιστικότητα των εναλλακτικών, «ένα τέτοιο εγχείρημα να μπορεί να στηριχθεί και οικονομικά», αφού «ένας από τους λόγους για τους οποίους το ρωσικό αέριο (σ.σ. που είναι και το βασικό «θέμα» προς αντιμετώπιση άλλωστε) εξακολουθεί να διατίθεται στην Ευρώπη, καταγράφοντας μάλιστα χρονιά ρεκόρ το 2018, είναι επειδή είναι ιδιαίτερα φθηνό...».

Την αποφασιστικότητα με την οποία η Τουρκία επεξεργάζεται τους δικούς της (ενεργειακούς και ευρύτερους) σχεδιασμούς αλλά και μελετά την ένταξή της σε γενικότερες συνεργασίες, επιβεβαίωσε ξανά ο Πρόεδρος της χώρας, Ρ. Τ. Ερντογάν. Σε προχτεσινοβραδινή του συνέντευξη, ξεκαθάρισε πως «αυτήν τη στιγμή έχουμε επαφές και με τις χώρες που κάνουν έρευνες σε αυτήν την περιοχή. Δηλαδή αν μπορούμε να κάνουμε (έρευνα) μαζί τους, αν δεν μπορούμε. Αν μπορούμε δουλεύοντας μαζί τους να το πετύχουμε, θα το δοκιμάσουμε και αυτό...».

Μεταξύ άλλων, ο Ερντογάν προσπάθησε να παρουσιάσει τη «Γαλάζια Πατρίδα» ως μια λίγο πολύ συνηθισμένη στρατιωτική άσκηση, σχολιάζοντας μάλιστα ότι δεν στρεφόταν εναντίον της Ελλάδας, αλλά και τονίζοντας: «Εμείς δεν έχουμε τέτοιο φόβο (σ.σ. μήπως και άλλες πλευρές κάνουν τέτοιες ασκήσεις), τέτοιο τρόμο, τέτοια έγνοια, αλλά ανά πάσα στιγμή είμαστε έτοιμοι, αυτό πρέπει να το ξέρουμε». Και εκφράζοντας την «αντιτρομοκρατική» ετοιμότητα που επιδεικνύει το τουρκικό κεφάλαιο σε όλη την περιφέρεια, κατέληξε: «Στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας δεν είμαστε σε θέση να ξεχωρίσουμε αν κάποιος είναι Κούρδος, Γάλλος, Ελληνας ή έχει έρθει από την Αυστραλία. Οποιος στρέφει το όπλο του κατά του στρατιώτη μας θα το στρέψουμε κι εμείς εναντίον του...».