Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκονται οι αντιλαϊκές διεργασίες και οι συζητήσεις κυβέρνησης - ευρωπαϊκών «θεσμών» - εγχώριων τραπεζικών ομίλων αναφορικά με το ζήτημα της απομείωσης των «κόκκινων» δανείων, τμήμα του οποίου αποτελεί η διάλυση της δικαστικής προστασίας για τα στεγαστικά δάνεια λαϊκών νοικοκυριών που δεν εξυπηρετούνται. Σε συνδυασμό με αυτό, δρομολογούν τα νέα «συμπληρωματικά» κρατικά πακέτα στήριξης των εγχώριων τραπεζικών ομίλων, για την απαλλαγή τους από τα «βαρίδια», μέσω της παροχής εγγυήσεων και προνομίων, με στόχο να στηριχτούν οι ισολογισμοί τους, αλλά και της προσπάθειας για μαζική μεταφορά προβληματικών δανείων σε «επενδυτές» και άλλα «κοράκια», που οσμίζονται «ευκαιρίες» για κέρδη γύρω από την υπόθεση.

Σε αυτό το φόντο, ο διευθύνων σύμβουλος της Τράπεζας Πειραιώς, Χ. Μεγάλου, σε δηλώσεις του στο ειδησεογραφικό δίκτυο CNBC, εστιάζοντας στο «ισχυρό ενδιαφέρον» που εκδηλώνεται από διεθνή funds για την αγορά ελληνικών μη εξυπηρετούμενων δανείων χαρακτηριστικά τόνισε: «Θα τολμούσα να πω ότι μία από τις πιο ενδιαφέρουσες κατηγορίες στοιχείων ενεργητικού στην Ελλάδα αυτή την περίοδο είναι τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια». Υπενθύμισε πως οι 4 συστημικές τράπεζες συμφώνησαν να μειώσουν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια έως το 2021 κατά 50 δισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί περίπου στο 28% του ελληνικού ΑΕΠ.

Την ίδια ώρα, το σχέδιο κυβέρνησης - εγχώριων τραπεζικών ομίλων αναφορικά με το σφίξιμο της θηλιάς των εκβιασμών και των πλειστηριασμών στην πρώτη κατοικία έχει ήδη κατατεθεί στους ευρωπαϊκούς «θεσμούς».

Σε αυτήν τη φάση, σύμφωνα με πληροφορίες, το αρχικό αντιλαϊκό σχέδιο εμπλουτίζεται με νέους «κόφτες» για τα λαϊκά στρώματα και ασφαλιστικές δικλίδες για τις τράπεζες. Σε αυτό το πλαίσιο, τυχόν κατάθεση αίτησης του δανειολήπτη για προστασία από τα αρμόδια δικαστήρια θα έχει ως προϋπόθεση την αποπληρωμή του 30% της ληξιπρόθεσμης οφειλής μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης. Η τέτοια εξέλιξη θα βάζει αποφασιστικό φραγμό σε αιτήσεις προστασίας από τα δικαστήρια με στόχο τη διεκπεραίωση των υποθέσεων αποκλειστικά μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας του εξωδικαστικού συμβιβασμού, όπου οι τράπεζες θα παραλαμβάνουν τον πλήρη φάκελο των υποθέσεων, προκειμένου να προχωρούν στη συνέχεια σε «διευκολύνσεις» κάτω από λεόντειους όρους και προϋποθέσεις, σε συνδυασμό και με τις διατάξεις του «Κώδικα Δεοντολογίας» των τραπεζών.

Οι επεξεργασίες συνεχίζονται γύρω από την «περίμετρο» της παρέμβασης αναφορικά με τον αριθμό των λαϊκών νοικοκυριών που θα πεταχτούν έξω από κάθε προστασία, αλλά και το κονδύλι της κρατικής επιδότησης που θα αποδοθεί στις τράπεζες για ένα τμήμα λαϊκών νοικοκυριών που βρίσκονται σε καθεστώς «προστασίας» με τους όρους και τις προϋποθέσεις που προβλέπονται γι' αυτό.

Σε κάθε περίπτωση, ο ενιαίος κωδικός του κρατικού προϋπολογισμού για το 2019 αναφορικά με το «επίδομα στέγασης» περιλαμβάνει αθροιστικά το ποσό που προβλέπεται για την επιδότηση ενοικίου, καθώς και την επιδότηση του στεγαστικού δανείου, για ένα μόνο τμήμα από τα λαϊκά νοικοκυριά που εντάσσονται σε καθεστώς ρύθμισης.

Το συνολικό ποσό, σύμφωνα με τον κρατικό προϋπολογισμό για το 2019, διαμορφώνεται στα 400 εκατ. ευρώ και μάλιστα έχει περικοπεί κατά 200 εκατ. ευρώ σε σχέση με το στόχο (600 εκατ. ευρώ) που προβλεπόταν νωρίτερα στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2019 - 2021. Θυμίζουμε ότι η συγκεκριμένη περικοπή, ταυτόχρονα με σειρά από άλλα ισοδύναμα αντιλαϊκά μέτρα, έγινε στο όνομα της ...«μη περικοπής των συντάξεων» για το 2019.

Επιπλέον, η επιδότηση του στεγαστικού δανείου συνδυάζεται με την υποχρέωση των λαϊκών νοικοκυριών στην καταβολή «ελάχιστης δόσης» για την εξυπηρέτηση του δανείου. Σε κάθε περίπτωση και ως πρόσθετη δικλίδα ασφαλείας για τις τράπεζες η ενίσχυση του Δημοσίου θα διακόπτεται σε περίπτωση «καθυστέρησης», που υπερβαίνει την αξία τριών μηνιαίων δόσεων.

Από την πλευρά του, το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή, στην τριμηνιαία έκθεση, επισημαίνει ότι «η μείωση του αποθέματος των μη εξυπηρετούμενων δανείων θα πρέπει να επιταχυνθεί προκειμένου να ενισχυθεί η πιστοδοτική ικανότητα των τραπεζών και να επιταχυνθεί η ανάκαμψη της οικονομίας».

Αναφορικά με τους παράγοντες «κινδύνου» που εκδηλώνονται στον κρατικό προϋπολογισμό και γενικότερα στην ελληνική οικονομία, η έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού εστιάζει στους παρακάτω άξονες:

-- «Σημαντικό δημοσιονομικό κίνδυνο» αποτελεί η «κλιμάκωση των δικαστικών διεκδικήσεων αναδρομικών που αφορούν μισθολογικές και συνταξιοδοτικές παροχές». Βέβαια, η τέτοια εξέλιξη «μεταφράζεται» στη λήψη νέων «ισοδύναμων» αντιλαϊκών μέτρων. Επιπλέον, απευθυνόμενοι στα κόμματα της αστικής διαχείρισης υπογραμμίζουν ότι «οι πολλαπλές εκλογικές αναμετρήσεις, η όξυνση του πολιτικού ανταγωνισμού ενδέχεται να προκαλέσει πλειοδοσία εξαγγελιών με σημαντικό κόστος που μπορεί να διαταράξει τη δημοσιονομική ισορροπία».

-- Ειδική αναφορά γίνεται στις προωθούμενες ρυθμίσεις «διευκόλυνσης» τόσο για τις οφειλές προς το Δημόσιο (ασφαλιστικά ταμεία, φοροεισπρακτικό μηχανισμό) όσο και για τα «κόκκινα» δάνεια στις τράπεζες. Τα ζητήματα αυτά, σύμφωνα με την έκθεση, «θα πρέπει να καταλήξουν σε ουσιαστικές και λειτουργικές λύσεις με ενιαίους κανόνες και κριτήρια που δεν στρεβλώνουν τα κίνητρα και δεν προκαλούν δημοσιονομικούς κινδύνους».

-- Η επιβράδυνση της Ευρωζώνης, που «ενδέχεται να επηρεάσει αρνητικά τη χώρα μέσω της μείωσης των εξαγωγών».

Αναφορικά με τη διαμόρφωση του κατώτατου μισθού το Γραφείο Προϋπολογισμού υπογραμμίζει ότι «θα υπάρξει πρόβλημα αν οι αυξήσεις των αποδοχών υπερβαίνουν συστηματικά τη βελτίωση της παραγωγικότητας».

Σύμφωνα με την έκθεση, «τα υψηλότερα ποσοστά αμειβόμενων με κατώτατο και υποκατώτατο μισθό παρατηρούνται στους κλάδους της εστίασης, του χονδρικού και λιανικού εμπορίου, δηλαδή σε μη διεθνώς εμπορεύσιμα αγαθά και υπηρεσίες». Οπως εκτιμούν, η διαμόρφωση του κατώτατου μισθού «θα επηρεάσει περισσότερο τους κλάδους που απευθύνονται στην εγχώρια ζήτηση και σαφώς λιγότερο τους εξαγωγικούς κλάδους, συνεπώς δεν αναμένονται σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα»...