Δεν υπήρξε τελικά βελτιωμένη προσφορά από τον «όμιλο Μυτιληναίου» στο διαγωνισμό για την ιδιωτικοποίηση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, ενώ και η δεύτερη προσφορά που είχε κατατεθεί από την κοινοπραξία της τσέχικης «Seven Energy» με την εγχώρια «ΤΕΡΝΑ» ουσιαστικά είχε τεθεί εξαρχής εκτός διαδικασίας. Το απόγευμα της Παρασκευής, μετά τη συνεδρίαση του ΔΣ της ΔΕΗ, ο διαγωνισμός κηρύχθηκε και τυπικά άγονος, αφού οι δύο προσφορές που κατατέθηκαν κρίθηκαν ως «μη ικανοποιητικές».

Ετσι, σύμφωνα με όσα ανακοινώνουν η διοίκηση της ΔΕΗ και η πλευρά του υπουργείου Περιβάλλοντος, αναμένεται να ξεκινήσει νέος κύκλος διαπραγματεύσεων με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όπου θα εξεταστούν όλα τα πιθανά σενάρια ώστε ο επόμενος διαγωνισμός να στεφθεί με επιτυχία. Σε δηλώσεις του ο πρόεδρος της Επιχείρησης, Μ. Παναγιωτάκης, ανέφερε ότι «ανεξάρτητα από την έκβαση της συγκεκριμένης διαδικασίας, ο στόχος της αποεπένδυσης του λιγνιτικού δυναμικού παραμένει όπως έχει συμφωνηθεί με την ΕΕ. Η ΔΕΗ ΑΕ, σε συνεργασία με το ΥΠΕΝ και τις αρμόδιες Γενικές Διευθύνσεις της ΕΕ, ιδιαίτερα με τη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού, είναι έτοιμη να προβεί το συντομότερο σε επαναπροκήρυξη του διαγωνισμού».

Πάντως, για μια ακόμη φορά το σενάριο της πώλησης και υδροηλεκτρικών «πακέτο» με τις λιγνιτικές μονάδες, κάτι που άλλωστε αποτελεί διακαή πόθο διαφόρων «επενδυτών» εντός κι εκτός Ελλάδας, βρίσκεται ξανά στο «τραπέζι» των διαπραγματεύσεων. Το ενδεχόμενο αυτό, αν και επίσημα η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος αποφεύγει να το συζητήσει δημόσια, ενισχύεται ολοένα και περισσότερο από τη στιγμή που βρίσκεται σε εξέλιξη η έρευνα της Επιτροπής Ανταγωνισμού της Επιτροπής περί «κατάχρησης δεσπόζουσας θέσης» από τη ΔΕΗ εξαιτίας της αξιοποίησης των υδροηλεκτρικών σταθμών για τη «χειραγώγηση» της αγοράς.

Να υπενθυμίσουμε ότι ο διεθνής διαγωνισμός για τις λιγνιτικές μονάδες είχε λάβει συνολικά 4 παρατάσεις και όπως φάνηκε οι υποψήφιοι επενδυτικοί όμιλοι δεν έμειναν ικανοποιημένοι, παρά την ισχυρή «προίκα» που είχε δοθεί από την κυβέρνηση, τη μείωση του εργατικού κόστους με τις μετακινήσεις, την εθελούσια έξοδο και τις συνταξιοδοτήσεις και όλες τις άλλες «διευκολύνσεις» που προέβλεπε το σχετικό νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος. Μάλιστα, ανεπίσημες πληροφορίες αναφέρουν ότι η μοναδική προσφορά που κατατέθηκε από τον «όμιλο Μυτιληναίου» δεν ανταποκρινόταν ούτε κατά το ήμισυ στη λογιστική αποτίμηση των μονάδων της Μεγαλόπολης. Οπως όλα δείχνουν, η κυβέρνηση, επικαλούμενη το «κοινοτικό δίκαιο», είναι έτοιμη να δώσει ακόμα περισσότερα στους «επενδυτές», ώστε να προσθέσει ακόμη ένα κομμάτι στο παζλ της «απελευθέρωσης» της εγχώριας αγοράς ηλεκτρισμού.

Σε ανακοίνωσή του για τις παραπάνω εξελίξεις, το Σωματείο Εργατοτεχνιτών και Εργαζομένων στην Ενέργεια υπογραμμίζει ότι όλη η διαδικασία «αποεπένδυσης» ανέδειξε «τους ισχυρούς ανταγωνισμούς μεταξύ μονοπωλιακών ομίλων του κλάδου για το ποιος θα βγει κερδισμένος και χαμένος από το παζάρι για την πώληση ΑΗΣ και ορυχείων ώστε στο νέο περιβάλλον της απελευθερωμένης αγοράς και της όξυνσης του ανταγωνισμού να παίζει από καλύτερη θέση. Αυτοί οι ανταγωνισμοί μόνους χαμένους θα έχουν τους εργαζόμενους του κλάδου, που βλέπουν τα δικαιώματά τους να συρρικνώνονται, τα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά που θα δουν για μια ακόμα φορά τα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος να αυξάνονται εντείνοντας το πρόβλημα της ενεργειακής φτώχειας».

Υπογραμμίζει ακόμη ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ καθώς επίσης και η διοίκηση της ΔΕΗ ΑΕ, «πιστοί στις οδηγίες της Κομισιόν, έκαναν αποδεκτές όλες τις αξιώσεις των επενδυτών ώστε τα στοιχεία προς πώληση να γίνουν πιο ελκυστικά», ενώ ανοίγει ξανά «το ζήτημα της πώλησης και των υδροηλεκτρικών ώστε το πακέτο πώλησης να γίνει ακόμα πιο ελκυστικό προς τους επενδυτές. Επιβεβαιώνεται η θέση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος ότι η απελευθέρωση του κλάδου ηλεκτρικής ενέργειας μόνο στόχο έχει την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων του κλάδου, ανεξάρτητα από τη μορφή που θα επιλεγεί».

Καταλήγοντας το ΣΕΕΕΝ καλεί τους εργαζόμενους στον κλάδο, την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα «σε επαγρύπνηση μπροστά στις εξελίξεις που μπορεί να επιδεινώσουν ακόμα περισσότερο τη θέση τους» και τονίζει ότι «η μόνη ελπίδα που έχουμε είναι η μάχη ενάντια στις συνέπειες της πολιτικής απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ενάντια σε κάθε παραλλαγή της με στόχο τη μετατροπή της Ενέργειας σε κοινωνικό αγαθό, ως προϋπόθεση ο κλάδος να δουλεύει με κριτήριο την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών και όχι των κερδών των λίγων».