Σάββατο 9 Φλεβάρη 2019 - Κυριακή 10 Φλεβάρη 2019
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 9
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΔΥΤΙΚΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ
«Τρέχουν» οι αμερικανοΝΑΤΟικές «διευθετήσεις»

Το παζάρι για συμφωνία Βελιγραδίου - Πρίστινας περνά πρώτα από την Ουάσιγκτον. Από τη συνάντηση του Κοσοβάρου Προέδρου Χ. Θάτσι (πρώην ηγέτη του ΟΥΤΣΕΚΑ) με τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ
Το παζάρι για συμφωνία Βελιγραδίου - Πρίστινας περνά πρώτα από την Ουάσιγκτον. Από τη συνάντηση του Κοσοβάρου Προέδρου Χ. Θάτσι (πρώην ηγέτη του ΟΥΤΣΕΚΑ) με τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ
Νέα ώθηση στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ έναντι των ανταγωνιστών τους στα Δυτικά Βαλκάνια έδωσε και επίσημα την περασμένη Τετάρτη η υπογραφή του πρωτοκόλλου προσχώρησης της ΠΓΔΜ στην έδρα του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, στις Βρυξέλλες, με τη νέα ονομασία, «Βόρεια Μακεδονία», που δρομολόγησε η συμφωνία των Πρεσπών.

Πριν προλάβουν καλά καλά να στεγνώσουν οι υπογραφές των μόνιμων πρεσβευτών των 29 χωρών - μελών του ΝΑΤΟ και του υπουργού Εξωτερικών της ΠΓΔΜ, Νίκολα Ντιμιτρόφ, στο πρωτόκολλο προσχώρησης, στα Σκόπια είχαν ανοίξει «σαμπάνιες». Τα μεγαλύτερα αστικά κόμματα, το κυβερνών σοσιαλδημοκρατικό SDSM του πρωθυπουργού Ζόραν Ζάεφ, το συγκυβερνών DUI (που είναι το μεγαλύτερο κόμμα της αλβανόφωνης μειονότητας) και το δεξιό, εθνικιστικό VMRO-DPMNE της αξιωματικής αντιπολίτευσης έψαλαν διθυράμβους για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ αναγνωρίζοντας (κοσμοπολίτες και εθνικιστές) πως η εξέλιξη θα αποβεί προς όφελος της αστικής τάξης της χώρας τους. «Η μέρα είναι ιστορική για όλους τους πολίτες, γιατί η μεγάλη αμυντική συμμαχία του ΝΑΤΟ μάς καλωσόρισε (...) Καθίσαμε στο ίδιο τραπέζι με τους συμμάχους μας», θριαμβολόγησε ο Ζάεφ με ανάρτησή του στο «Facebook». Σε παρόμοιο μοτίβο κινήθηκε, την ίδια ώρα, και ο Πρόεδρος της χώρας, Γκιόργκι Ιβάνοφ, που είναι θερμός υποστηρικτής των ιμπεριαλιστών του ΝΑΤΟ μολονότι δήλωνε (για άλλους λόγους...) αντίθετος με τη συμφωνία των Πρεσπών. «Ως Πρόεδρος πάντα υποστήριζα την επίτευξη στρατηγικών στόχων για τη Δημοκρατία της Μακεδονίας (...) Η χώρα λαμβάνει τη θέση που της αξίζει στο ΝΑΤΟ», είπε, ασκώντας κριτική μόνο για τη συμφωνία των Πρεσπών, «που προκαλεί μόνιμη βλάβη στα μακεδονικά εθνικά συμφέροντα».

Οι τυμπανοκρουσίες Ζάεφ και Ιβάνοφ, λίγους μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές στη χώρα, αποσκοπούν να «εγκλωβίσουν» το λαό στις επιλογές της αστικής τάξης, καθώς αυτός θα κληθεί, για μία ακόμη φορά, να πληρώσει το «λογαριασμό». Και αυτόν για την ακριβή συμμετοχή στο ΝΑΤΟ (που θα συνοδευτεί με τις «αναγκαστικές» αγορές όπλων από τα δυτικά μονοπώλια της πολεμικής βιομηχανίας), και το βαρύ τίμημα από μία πιθανή ανάφλεξη συγκρούσεων στο πλαίσιο της εντεινόμενης ενδοϊμπεριαλιστικής διαπάλης.

Η διαπάλη μεταξύ ΝΑΤΟ - ΕΕ και Ρωσίας, Κίνας κ.ά., που διαγκωνίζονται για την αύξηση της γεωπολιτικής επιρροής στα Δυτικά Βαλκάνια, αντικατοπτρίστηκε την Τετάρτη και σε εκτενές άρθρο των «Τάιμς της Ν. Υόρκης».«Η μικρή ευρωπαϊκή χώρα που τώρα γίνεται γνωστή ως Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας ίσως να μην φαίνεται σαν σημαντική ενίσχυση στο ΝΑΤΟ, όμως γεμίζει ένα κενό εκεί που κάποτε ήταν η πίσω αυλή της πρώην ΕΣΣΔ σε μία περίοδο αύξησης των εντάσεων μεταξύ Ανατολής - Δύσης», έγραφαν χαρακτηριστικά οι αρθρογράφοι Στίβεν Ερλανγκερ και Ρικ Γκλάντστοουν.

Είναι χαρακτηριστική και η αντίδραση της ρωσικής κυβέρνησης μετά την υπογραφή του πρωτοκόλλου ένταξης της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ. Η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, Μαρία Ζαχάροβα, τόνισε: «Ποια είναι τα οφέλη από την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ; Δύσκολο να πει κανείς. Εντούτοις, θα χρειαστεί σίγουρα να πληρώσουν γι' αυτήν την προστασία. Ξέρουμε το κόστος που ανακοίνωσε η Ουάσιγκτον. Θα πληρώσουν, αυξάνοντας τις αμυντικές δαπάνες, θα πληρώσουν για να λάβουν μέρος σε στρατιωτικά γυμνάσια και επιχειρήσεις που απέχουν πολύ από όσα χρειάζονται οι Μακεδόνες».

Το επόμενο κομμάτι του παζλ, το Κοσσυφοπέδιο

Η επόμενη άμεση διευθέτηση είναι η λεγόμενη «συμφωνία ομαλοποίησης σχέσεων» ανάμεσα στη Σερβία και το ευρωΝΑΤΟικό προτεκτοράτο του Κοσόβου, που τυπικά ακόμα αποτελεί επαρχία της Σερβίας, αν και από το 2008 έχει αυτοανακηρυχθεί «ανεξάρτητο» με τις πλάτες των ΗΠΑ και της ΕΕ. Ετσι, μόνο μέσα στην τελευταία βδομάδα είχαμε ένα συνεχές πήγαινε-έλα αξιωματούχων από χώρες των Δυτικών Βαλκανίων στις ΗΠΑ με αφορμή την εθιμοτυπική (εδώ και δεκαετίες) «Πρωινή Προσευχή» του Αμερικανού Προέδρου, τώρα του Τραμπ, την Πέμπτη, στον Λευκό Οίκο και τη σχεδιαζόμενη πραγματοποίηση συζήτησης στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ στη Ν. Υόρκη με αφορμή την τελευταία έκθεση του γενικού γραμματέα του οργανισμού, Αντόνιο Γκουτέρες, για την κατάσταση στο προτεκτοράτο. Με διαφορά ωρών βρέθηκαν στην Ουάσιγκτον για διαβουλεύσεις, επαφές, συζητήσεις και ομιλίες σε ιδρύματα και «δεξαμενές σκέψης» του αμερικανικού πολιτικού κατεστημένου (π.χ. Atlantic Council, Council for Foreign Affairs) υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι από τη ΝΑ Ευρώπη, όπως ο Πρόεδρος της Αλβανίας, Ιλίρ Μέτα (που μεταξύ άλλων συναντήθηκε την Πέμπτη και με τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών, Μάικ Πομπέο), ο Πρόεδρος του Κοσσυφοπεδίου, Χασίμ Θάτσι (που έχει αναλάβει το ρόλο του «καλού» στο παιχνίδι της διαπραγμάτευσης με το Βελιγράδι, απέναντι στον συμπατριώτη του πρωθυπουργό, Ράμους Χαραντινάι), ο υπουργός Εξωτερικών της ΠΓΔΜ, Νίκολα Ντιμιτρόφ, ο αντιπρόεδρος του δεξιού, εθνικιστικού κόμματος VMRO-DPMNE της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην ΠΓΔΜ, Αλεξάνταρ Νικολόσκι, που συμμετείχε στην «Πρωινή Προσευχή» στον Λευκό Οίκο, και ο Σέρβος υπουργός Εξωτερικών, Ιβιτσα Ντάτσιτς. Οι δηλώσεις ορισμένων εξ αυτών μετά από τις συναντήσεις τους με Αμερικανούς αξιωματούχους και διακομματικές επιτροπές του Κογκρέσου δείχνουν ότι έχουν ήδη ανάψει τα ζωηρά παζάρια μεταξύ Σέρβων και Κοσοβάρων Αλβανών για την «ομαλοποίηση» των σχέσεων. Ας μην ξεχνάμε πως και οι δύο πλευρές είναι θερμοί υποστηρικτές των ευρωατλαντικών θεσμών, με τη διαφορά, ίσως, πως η Σερβία προτιμά την πιο χαλαρή συνεργασία αλλά όχι, επί του παρόντος, και την ένταξη στο ΝΑΤΟ, μιας που μέρος της σερβικής αστικής τάξης έχει στοιχίσει τα συμφέροντά της με τη Ρωσία.

Τις μέρες που βρέθηκε στην Ουάσιγκτον ο Θάτσι φαίνεται πως συζήτησε με Αμερικανούς αξιωματούχους και σενάρια περί «διόρθωσης εδαφών» μεταξύ Πρίστινας και Βελιγραδίου. Το «Ανεξάρτητο Βαλκανικό Πρακτορείο» (IBNA) υποστήριξε μεσοβδόμαδα πως στήνεται «συμφωνία» μεταξύ Σερβίας και Κοσσυφοπεδίου για ανταλλαγές εδαφών, ώστε το Πρέσεβο (νότια Σερβία), με σημαντική αλβανική μειονότητα, να δοθεί στο Κοσσυφοπέδιο. Φέρεται επίσης πως προτείνεται να πάρει το στάτους «ειδικής περιοχής» ο (σερβικός) δήμος Μπουγιάνοβατς, που έχει επίσης σημαντική αλβανική μειονότητα, και ο παρακείμενος δήμος Μεντβέντα να δοθεί στο Κοσσυφοπέδιο μαζί με κάποια άλλα χωριά. Φέρεται, επίσης, να προτείνεται το βόρειο Κοσσυφοπέδιο να πάρει «ειδικό καθεστώς» και οι δήμοι του βορείου Κοσσυφοπεδίου, Ζβέτσαν, Ζούμπιν Πότοκ και Λεπόσαβιτς να δοθούν στη Σερβία. Εγγραφο που επικαλείται το IBNA φέρει τις σερβικές ορθόδοξες εκκλησίες στο Κοσσυφοπέδιο να παίρνουν ένα ιδιότυπο «καθεστώς ανεξαρτησίας». Δεν είναι τυχαίο πως τη μέρα που έβγαιναν στο φως αυτές οι πληροφορίες, ο Πατριάρχης των Σέρβων Ειρηναίος είχε μεταβεί στη Μόσχα εκφράζοντας από εκεί την κατηγορηματική αντίθεσή του σε οποιοδήποτε σενάριο απόσχισης του Κοσσυφοπεδίου από τη Σερβία!

Δεν είναι όμως μόνο ο Πατριάρχης Ειρηναίος που ανησυχεί για τα σενάρια αλλαγής συνόρων στα Δ. Βαλκάνια. Την Πέμπτη ο Γερμανός υπουργός για θέματα Ευρώπης, Μάικλ Ροθ, μιλώντας στο δίκτυο DW χαρακτήρισε «επικίνδυνο» τον σχεδιασμό νέων συνόρων μεταξύ Σερβίας και Κοσσυφοπεδίου θεωρώντας πως «αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε αποσταθεροποίηση των Δυτικών Βαλκανίων». «Αυτό που χρειαζόμαστε είναι μία γενική συμφωνία που θα κάνει τη Σερβία και το Κόσοβο μέλη της ΕΕ και θα λύσει τις διαφορές σε όλα τα ανοικτά, τεχνικά θέματα».

Στη Σερβία, πάντως, αυτές τις μέρες κάποιοι θυμήθηκαν κάποια άλλα παζάρια... Αυτά που ξεκινούσαν πριν από 20 χρόνια (6 Φλεβάρη 1999) στο Ραμπουγέ της Γαλλίας μεταξύ των τότε Κοσοβάρων Αλβανών αυτονομιστών του ΟΥΤΣΕΚΑ και της κυβέρνησης του Σέρβου τότε Προέδρου,Σλ. Μιλόσεβιτς. Οι προκλητικές απαιτήσεις των ΗΠΑ για ανάπτυξη του ΝΑΤΟ σε όλη την επικράτεια της τότε ΟΔ Γιουγκοσλαβίας, τάχα για την προστασία των μειονοτήτων, τίναξαν τις διαπραγματεύσεις στον αέρα και δημιούργησαν τα προσχήματα για την εξαπόλυση μερικές βδομάδες μετά (24 Μάρτη 1999) της καταστροφικής ιμπεριαλιστικής επέμβασης των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ. Επέμβασης που είχε την αμέριστη στήριξη της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και της ελληνικής αστικής τάξης, πλην, μεταξύ άλλων, του ΚΚΕ και μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού που βροντοφώναξε την αντίθεσή του στο ιμπεριαλιστικό αιματοκύλισμα.


Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ