Ο κυβερνητικός ενεργειακός σχεδιασμός βρίσκεται σε πλήρη συνάφεια με την πολιτική «απελευθέρωσης» των αγορών Ενέργειας της ΕΕ αλλά και με τον γενικότερο στόχο της αστικής τάξης για τη μετατροπή της Ελλάδας σε «ενεργειακό κόμβο» και επομένως αντιστρατεύεται τις λαϊκές ανάγκες, ενώ παράλληλα μπλέκει τη χώρα όλο και πιο βαθιά στο «κουβάρι» των ανταγωνισμών και της αστάθειας στην ευρύτερη περιοχή, σημείωσε ο Ν. Καραθανασόπουλος, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, στην τοποθέτησή του στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, στο πλαίσιο της τακτικής ενημέρωσης του αρμόδιου υπουργού Περιβάλλοντος Γ. Σταθάκη, ο οποίος εξέθεσε ορισμένες πλευρές του κυβερνητικού σχεδίου «για την Ενέργεια και το Κλίμα».

Ο Ν. Καραθανασόπουλος υπογράμμισε ότι ο σχεδιασμός της κυβέρνησης έχει ως βασικό εργαλείο την «απελευθέρωση» της αγοράς, που με απλά λόγια σημαίνει τη «μείωση της κρατικής παρέμβασης στην παραγωγή», ενώ η διατήρηση του δημόσιου ελέγχου στα δίκτυα ενδιαφέρει και τους καπιταλιστές του χώρου, αφού «το ότι διατηρούνται τα δίκτυα και οι υποδομές υπό δημόσιο έλεγχο σχετίζεται με τις τεράστιες ανάγκες επενδύσεων για τον εκσυγχρονισμό τους και δεύτερον διασφαλίζει τους όρους ανταγωνισμού για τους επιχειρηματικούς ομίλους».

Βασικό επίσης στοιχείο, συνέχισε ο Ν. Καραθανασόπουλος, «είναι η Ενέργεια που παράγεται από ΑΠΕ», στόχος που «τίθεται ως προτεραιότητα γιατί αυτή είναι η ευρωενωσιακή πολιτική, για τη μείωση της εξάρτησης της ΕΕ από τα εισαγόμενα καύσιμα, άρα υπό καλύτερους όρους να ανταγωνιστεί τη Ρωσία και τις ΗΠΑ, που έχουν δικές τους πηγές καυσίμων, και δεύτερον να επιταχυνθεί και να ενισχυθεί η ευρωπαϊκή τεχνολογία, τόσο στην "πράσινη" Ενέργεια όσο και στα "πράσινα" εμπορεύματα, και από καλύτερες θέσεις να ανταγωνιστεί τις ΗΠΑ και την Κίνα».

Στη συνέχεια θύμισε ότι αυτή η πολιτική έχει ξεκινήσει ήδη από τη δεκαετία του '90 και επομένως μπορούν να μετρηθούν οι σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις που έχει επιφέρει, πρώτα απ' όλα στους εργαζόμενους στον τομέα, με δραστική μείωση των θέσεων εργασίας, ανατροπή εργασιακών σχέσεων και εντατικοποίηση της εργασίας, παράλληλα με τις αρνητικές επιπτώσεις στα λαϊκά νοικοκυριά, από τα οποία το 30% βρίσκεται σε κατάσταση ενεργειακής φτώχειας.

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ στάθηκε επίσης στα ζητήματα ευστάθειας του εγχώριου ενεργειακού συστήματος, τονίζοντας πως είναι υποκριτικό να αναφέρεται η κυβέρνηση σε αυτό το ζήτημα όταν «θα βασιστεί στο φυσικό αέριο, που είναι ένα εισαγόμενο καύσιμο» και όταν «προχωρά η απολιγνιτοποίηση και η ενεργειακή εξάρτηση». Αναφέρθηκε ακόμα στην άναρχη χωροθέτηση των ανεμογεννητριών και αιολικών πάρκων, σημειώνοντας ότι μπορεί να εγκαθίστανται σε δασικές ή προστατευόμενες εκτάσεις και σε βάρος άλλων παραγωγικών δραστηριοτήτων, όπως η κτηνοτροφία, μελισσοκομία κ.λπ. Τέλος, υπογράμμισε την τάση συγκέντρωσης που καταγράφεται στον τομέα των ΑΠΕ, όπου ειδικά στην αιολική ενέργεια οι πέντε μεγαλύτερες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στη χώρα ελέγχουν το 60% της παραγωγής, ενώ το 98,5% των εγκατεστημένων ανεμογεννητριών προέρχονται από τέσσερις ευρωπαϊκές εταιρείες οι οποίες δραστηριοποιούνται στην παραγωγή της συγκεκριμένης τεχνολογίας, τρεις γερμανικές και μία δανέζικη.

Νωρίτερα ο υπουργός Περιβάλλοντος, αναφερόμενος στις «διεθνείς δεσμεύσεις της χώρας» οι οποίες απορρέουν από τη Συνθήκη του Παρισιού για την «κλιματική αλλαγή», προανήγγειλε επενδύσεις στον τομέα των ΑΠΕ που υπερβαίνουν τα 30 δισ. ευρώ σε ορίζοντα δεκαετίας. Ξεκαθάρισε δε ότι το κυβερνητικό σχέδιο προβλέπει τη «ριζική αναδιάρθρωση του ενεργειακού μείγματος», ιδιαίτερα στον τομέα του ηλεκτρισμού, όπου οι ΑΠΕ θα γίνουν «η κύρια πηγή Ενέργειας για τη χώρα», με περαιτέρω μείωση του λιγνίτη, ο οποίος θα «κατρακυλήσει» περαιτέρω, στο 17% μέχρι το 2030, από 33% που είναι σήμερα, με παράλληλη ενίσχυση του μεριδίου του φυσικού αερίου, κυρίως στη θέρμανση.