Από τις μαζικές κινητοποιήσεις των φοιτητών στη Λάρισα

-- Αυτές τις μέρες συζητείται στη Βουλή το νομοσχέδιο για τις νέες συγχωνεύσεις στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Ενα από τα επιχειρήματα της κυβέρνησης είναι ότι οι συγχωνεύσεις γίνονται για να γίνουν τα ελληνικά πανεπιστήμια «ισχυρότερα, πιο δυναμικά και καινοτόμα ώστε να ανταποκριθούν τόσο στις ανάγκες των φοιτητών όσο και στις ανάγκες της χώρας». Πώς διαμορφώνεται πραγματικά η κατάσταση για τους φοιτητές, για τους αποφοίτους, για τα ιδρύματα, μέσα από τις διατάξεις του νομοσχεδίου και ποιος κερδίζει τελικά με τις προωθούμενες συγχωνεύσεις, ειδικά σε ό,τι αφορά τα ιδρύματα της Θεσσαλίας;

-- Ενα είναι σίγουρο: Οι φοιτητές δεν επωφελούνται τίποτα από αυτό το νομοσχέδιο και ούτε στόχος είναι τα νέα ιδρύματα να ανταποκρίνονται καλύτερα στις ανάγκες μας. Ολα γίνονται με στόχο την εξοικονόμηση πόρων και την ολοένα μεγαλύτερη διείσδυση των επιχειρήσεων στα ιδρύματα μέσα από τη διαμόρφωση του «Ενιαίου Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης» στα πρότυπα της ΕΕ. Ενας από τους βασικούς πυλώνες του νομοσχεδίου είναι η ανάπτυξη ερευνητικών προγραμμάτων και παρεμφερών δομών, που θα αποδίδουν κέρδη στους επιχειρηματίες της περιοχής σε βάρος των σπουδαστών. Για παράδειγμα, η περιοχή της Θεσσαλίας βασίζεται κατά πολύ στην αγροτική ανάπτυξη. Γι' αυτό και γίνεται τεράστια σπατάλη μελανιού για να αναφερθεί η ίδρυση του Αβερώφειου Αγροδιατροφικού πάρκου στη Λάρισα, που θα συνδέεται με το νέο πανεπιστήμιο. Κάτι παρόμοιο γίνεται και στο χώρο της Υγείας. Στο νέο ίδρυμα στο χώρο της Υγείας καταργείται το τμήμα των Τεχνολόγων Ιατρικών Εργαστηρίων και δημιουργούνται τμήματα Νοσηλευτικής δύο ταχυτήτων (διετούς και τετραετούς φοίτησης), με στόχο την πολυδιάσπαση των πτυχίων και των δικαιωμάτων, την πίεση όλων των αποφοίτων προς τα κάτω. Στην περιοχή της Λάρισας τα τελευταία χρόνια επενδύουν πολλοί στο χώρο της ιδιωτικής Υγείας. Ετσι διαμορφώνουν την Ανώτατη Εκπαίδευση με στόχο οι απόφοιτοι να είναι φτηνοί εργαζόμενοι χωρίς πολλές απαιτήσεις από τους εργοδότες τους, που θα αρπάξουν κάθε ευκαιρία κέρδους. Αναφερόμαστε σε μεγαλοεπιχειρηματίες που βρίσκουν κέρδος στην εκμετάλλευση των ανθρώπων που έχουν ανάγκη από ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και των κακοπληρωμένων εργαζομένων. Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο λειτουργεί το νομοσχέδιο σε όλες τις σχολές και τμήματα του ιδρύματος. Για τους ίδιους λόγους, που δεν έχουν σχέση με τις ανάγκες της επιστήμης και των σπουδαστών, συγχωνεύουν τα τμήματα των μηχανικών της ΣΤΕΦ (Πολιτικοί Μηχανικοί, Μηχανολόγοι Μηχανικοί, Ηλεκτρολόγοι Μηχανικοί) στο τμήμα Υδάτινων Πόρων και Ενέργειας - Περιβάλλοντος, φτιάχνοντας ένα τμήμα «Φρανκενστάιν» με ασαφές περιεχόμενο και ακόμα πιο ασαφή δικαιώματα.

-- Ποια ήταν η εμπειρία από τις αγωνιστικές πρωτοβουλίες του προηγούμενου διαστήματος και τις συλλογικές αποφάσεις και ποια θα πρέπει να είναι η απάντηση των φοιτητών το επόμενο διάστημα;

-- Η χρονιά ξεκίνησε με μαζικές φοιτητικές κινητοποιήσεις κυρίως στα ΤΕΙ της Θεσσαλίας. Από την αρχή οι σπουδαστές φαίνονταν δυσαρεστημένοι με την έκβαση του νομοσχεδίου και αυτό φάνηκε και από τις Γενικές μας Συνελεύσεις που φέτος πήραν μαζικά χαρακτηριστικά. Αρχή αυτής της προσπάθειας αποτέλεσε και η πρώτη πανθεσσαλική σύσκεψη φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων στην αρχή του ακαδημαϊκού έτους, που κάλεσαν οι σύλλογοι που συσπειρώνονται στο ΜΑΣ, όπου διαμορφώσαμε ένα πλαίσιο πάλης ενάντια στο επερχόμενο νομοσχέδιο, και αυτό το πλαίσιο υιοθετήθηκε και από τους σπουδαστές του ΤΕΙ για τον αγώνα τους. Οργανωμένοι λοιπόν μπήκαμε στον αγώνα της διεκδίκησης των αναγκών μας, γι' αυτό που έχουμε πραγματικά ανάγκη σήμερα. Από την αρχή προχωρήσαμε σε κατάληψη του ιδρύματος, που διήρκεσε πολλές βδομάδες. Μέσα σε αυτό το διάστημα κινητοποιούμασταν συνέχεια και δηλώναμε τη δυσαρέσκειά μας για το νομοσχέδιο συνεχώς, προχωρήσαμε σε κινητοποίηση έξω από το υπουργείο Παιδείας, έξω από την Περιφέρεια, τους δήμους της Θεσσαλίας και σε τοπικούς φορείς.

Από όλα αυτά έγινε ξεκάθαρο ότι και οι τοπικές διοικήσεις δεν ενδιαφέρονται ούτε για εμάς ούτε τις σπουδές και το μέλλον μας. Κάποιοι από αυτούς αντέδρασαν αρχικά αντιμετωπίζοντας τους σπουδαστές με όρους πελατείας, αλλά οι περισσότεροι μετά από παζάρια με το υπουργείο συμφώνησαν με το νομοσχέδιο, όπως άλλωστε έκανε και η διοίκηση του ΤΕΙ Λάρισας. Είμαστε η τελευταία τους προτεραιότητα, ενώ στην πραγματικότητα εμείς είμαστε αυτοί που πληττόμαστε άμεσα από την οποιαδήποτε αλλαγή. Και όμως, οι σπουδαστές δεν απογοητευτήκαμε... Συνεχίσαμε δυναμικά και μαχητικά ενάντια στην πολιτική που έρχεται να βάλει φραγμούς στα όνειρά μας. Μέσα σε όλα αυτά, οι δυνάμεις της ΔΑΠ προσπαθούσαν να υπονομεύσουν τον αγώνα των σπουδαστών και να προσδώσουν στον αγώνα μας χαρακτηριστικά συμβιβασμού, απογοήτευσης και να τον ανακατευθύνουν στη μορφή που ήθελε η διοίκηση του ΤΕΙ. Να πάψουμε, δηλαδή, να παλεύουμε για τα δικαιώματά μας και να αρχίσει να μας ενδιαφέρει περισσότερο ποιος θα πάρει μεγαλύτερο κομμάτι από την «πίτα» και πώς θα είναι διαμορφωμένη η διοίκηση του νέου ιδρύματος. Με τη στάση μας όχι μόνο προσπεράσαμε τέτοιες αντιλήψεις αλλά συνεχίσαμε και πιο δυναμικά, προβάλλοντας μεγαλύτερη αντιπαράθεση με τις υπονομευτικές δυνάμεις του συστήματος. Αποκορύφωμα της αντιπαράθεσης αυτής στάθηκε το γεγονός πως οι φοιτητές της ΣΕΥΠ του ΤΕΙ μετά από μαζική Γενική Συνέλευση καθαίρεσαν το ΔΣ της ΔΑΠ και ο σύλλογος προχώρησε άμεσα σε εκλογές, από τις οποίες φάνηκε το κύρος που είχαν αποκτήσει οι γνήσιοι αγωνιστές στη σχολή, αφού για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου τα ηνία παίρνουν οι φοιτητές με μπροστάρη τους υποψηφίους με το αγωνιστικό ψηφοδέλτιο της ΠΚΣ. Φάνηκε πως μέσα από αυτόν τον κύκλο κινητοποιήσεων που πραγματοποιήσαμε δυνάμωσε το φοιτητικό κίνημα, πήρε αγωνιστικά χαρακτηριστικά και πλέον μπορούμε από καλύτερη θέση να διεκδικήσουμε το επόμενο διάστημα και να αποτρέψουμε αυτό το νομοσχέδιο από το να εφαρμοστεί στην πράξη.

-- Απέναντι σε ένα τοπίο που διαμορφώνεται με τους παραπάνω όρους, τι διεκδικούν οι φοιτητές;

-- Ολος αυτός ο αγώνας μας βασίζεται σε διεκδικήσεις που αφορούν τις σύγχρονες ανάγκες. Τα ιδρύματα έτσι όπως είναι διαμορφωμένα αδυνατούν να μας παρέχουν όλα όσα μπορούμε και χρειάζεται να έχουμε εν έτει 2019. Διεκδικούμε να παρθεί πίσω το νομοσχέδιο, θέλουμε αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία, λέμε όχι στην κατηγοριοποίηση των αποφοίτων, να μην κλείσει κανένα τμήμα, έξω οι επιχειρήσεις από τα ιδρύματα, επαρκές εκπαιδευτικό προσωπικό και υλικοτεχνικές υποδομές, φοιτητική μέριμνα που να καλύπτει όλους τους φοιτητές, δωρεάν διανομή συγγραμμάτων και να σταματήσουμε να πληρώνουμε για αναλώσιμα. Θέλουμε με κάθε τρόπο να αναδείξουμε πως σήμερα αυτό που έχουν ανάγκη όλοι οι φοιτητές είναι να υπάρχει ένα πτυχίο ανά επιστημονικό αντικείμενο που να δίνει όλα τα απαραίτητα εφόδια στους νέους ανθρώπους και να δίνει πρόσβαση σε δουλειά με δικαιώματα για αξιοπρεπή μισθό, Συλλογικές Συμβάσεις, Ασφάλιση, ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη.