«Εδώ οι καλές φρεγάτες» είναι ο τίτλος του «σίριαλ» που εξελίσσεται ανάμεσα στην Ελλάδα, τη Γαλλία, τη Γερμανία και βέβαια τις ΗΠΑ, προδίδοντας τη γεωπολιτική διάσταση των ανταγωνισμών πίσω από τα παζάρια για τους εξοπλισμούς. Πιο συγκεκριμένα, η Ελλάδα παζαρεύει με τη Γαλλία την αγορά φρεγατών, αλλά επειδή ρευστό δεν υπάρχει, το αντίτιμο προβλέπεται να καταβληθεί από την επιστροφή στην Ελλάδα των κερδών που είχαν τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης από τα ελληνικά ομόλογα. Η Γερμανία όμως αντιδρά σε μια τέτοια προοπτική, με το επιχείρημα ότι τα κέρδη που είχε και η ίδια από τα ελληνικά ομόλογα θα «αναδιανεμηθούν» προς όφελος της γαλλικής πολεμικής βιομηχανίας. Ετσι, η Γερμανία προσπαθεί να βάλει εμπόδια στη συμφωνία και ταυτόχρονα παζαρεύει ανάλογα ανταλλάγματα για τα δικά της μονοπώλια. «Σφήνα» σ' αυτήν τη γαλλογερμανική κόντρα μπαίνουν οι ΗΠΑ, που διεκδικούν να αναλάβουν αυτές τον εξοπλισμό που ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού με νέες φρεγάτες, με την προϋπόθεση όμως ότι τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά θα καταλήξουν σε αμερικανικά χέρια, με αντάλλαγμα να κατασκευαστεί εκεί ένα μέρος της παραγγελίας και να μειωθεί το κόστος για την Ελλάδα. Αυτονόητα, η εξαγορά των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά (και Ελευσίνας) από αμερικανικά μονοπώλια γίνεται σε βάρος των κινεζικών κεφαλαίων που έχουν ήδη επενδυθεί στον ΟΛΠ ΑΕ και συναντούν δυσκολίες να δραστηριοποιηθούν και στη Ναυπηγοεπισκευή. Το ζήτημα επομένως των εξοπλισμών έχει μεγάλο βάθος και αντανακλά ισχυρούς ανταγωνισμούς, οι οποίοι αποκτούν ακόμα μεγαλύτερη διάσταση αν αναλογιστεί κανείς ότι οι νέες φρεγάτες θα χρησιμοποιηθούν για την ενίσχυση της αμερικανοΝΑΤΟικής ισχύος στη Μεσόγειο, απέναντι κυρίως στη Ρωσία...