Στο πλαίσιο της παραμονής της στο Βερολίνο, η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ επισκέφτηκε ένα πλήθος ιστορικών χώρων με ιδιαίτερη σημασία για το ΚΚΕ, το γερμανικό και διεθνές εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα: Την Πύλη του Βρανδεμβούργου, το Ράιχσταγκ, το σοβιετικό μνημείο των απελευθερωτών στο Τιεργκάρτεν, όπου απόθεσαν λουλούδια, το Checkpoint Charlie, πρώην συνοριακό σταθμό μεταξύ της ΓΛΔ και του Δυτικού Βερολίνου, όπου σήμερα o αντικομμουνισμός τυλίγει σαν «πέπλο» την περιοχή, την Μπέμπελπλατς, όπου οι ναζί έκαψαν τα βιβλία το 1933, το Πανεπιστήμιο Χούμπολντ.

Η επίσκεψη όμως που χαράχτηκε στη μνήμη όλων ήταν στο επιβλητικό σοβιετικό μνημείο στο Τρεπτόουερ Παρκ, αφιερωμένο στον Κόκκινο Στρατό και τη συντριβή των φασιστικών ορδών από τις δυνάμεις του, όπου ο Δ. Κουτσούμπας κατέθεσε στεφάνι.

Εφτά χιλιάδες Σοβιετικοί στρατιώτες είναι θαμμένοι στο χώρο, που εκτείνεται σε μια τεράστια έκταση. Από την είσοδο του πάρκου, την πέτρινη πύλη με χαραγμένα τα σφυροδρέπανα, έως το μνημείο της μάνας και τα αγάλματα των δύο στρατιωτών του Κόκκινου Στρατού, ενός ηλικιωμένου και ενός νέου, να κλίνουν ευλαβικά το γόνυ στους νεκρούς του αγώνα, και από τον μακρύ πλατύ διάδρομο με τις σαρκοφάγους, έως το λόφο όπου δεσπόζει το άγαλμα του στρατιώτη του Κόκκινου Στρατού που κρατάει στα χέρια του ένα παιδί και με το ξίφος του συντρίβει τη σβάστικα, η Ιστορία που γράφτηκε με το αίμα των εκατομμυρίων Σοβιετικών και των λαών που συνέτριψαν το ναζισμό, είναι εδώ.

Το πρωί της Κυριακής η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, συνοδευόμενη από μέλη και φίλους του Κόμματος στη Γερμανία, επισκέφτηκε το μνημείο των ηγετών του γερμανικού και παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος στο Βερολίνο, όπου βρίσκονται μεταξύ άλλων οι τάφοι της Ρόζα Λούξεμπουργκ και του Καρλ Λίμπκνεχτ, αλλά και επιτύμβια στήλη για τους ανώνυμους πεσόντες στους αγώνες για τα δίκια της εργατικής τάξης, ενάντια στο φασισμό, για το σοσιαλισμό.

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας, κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο και αμέσως μετά έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Εδώ από το Βερολίνο, σήμερα, τιμάμε τους ηρωικούς νεκρούς του αγώνα. Της ελληνικής εργατικής τάξης, της γερμανικής εργατικής τάξης, του επαναστατικού κινήματος, του διεθνούς κινήματος, που πρόσφεραν πολλά στην ανθρωπότητα, στις χώρες τους, για να μπορέσουν οι νέες γενιές να ζήσουν καλύτερα. Τα οράματα, τα ιδανικά, για τα οποία έπεσαν όλοι αυτοί οι κομμουνιστές, οι αγωνιστές, είναι ζωντανά, είναι επίκαιρα, και μας καλούν στον αγώνα, ώστε να τα κάνουμε πράξη».

Στη συνέχεια, όλοι μαζί μετέβησαν στο χώρο της πρώην Ανώτατης Σχολής Οικονομίας της ΓΛΔ, όπου φοιτούσαν όσοι θα είχαν στη συνέχεια την ευθύνη για το σχεδιασμό της οικονομίας. Ετσι ήταν και το πρώτο όνομα της σχολής: «Σχολή Σχεδιασμένης Οικονομίας», η οποία λειτούργησε έως το 1990, οπότε και στο επίσημο πρακτικό της διάλυσής της γράφτηκε ότι δεν ταιριάζει πια στο κυρίαρχο οικονομικό σύστημα και δεν έχει λόγο λειτουργίας. Η σχολή έκλεισε και το προσωπικό της, πάνω από 70 καθηγητές, απολύθηκε. Μερικά χρόνια αργότερα άνοιξε ξανά, ως σχολή οικονομικών επιστημών.

Ο χώρος αυτός επελέγη το 1952, μετά την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη, για να ανεγερθεί ανδριάντας του, που φιλοτεχνήθηκε από τον πολύ γνωστό Γερμανό γλύπτη Rene Graetz. Τα μέλη και οι φίλοι του Κόμματος στο Βερολίνο αδιάλειπτα από το 1953 τιμούν τη μνήμη του, κάθε χρόνο στις 30 Μάρτη, με εκδήλωση στο χώρο. Στεφάνι κατέθεσε στο μνημείο ο Δ. Κουτσούμπας, εν μέσω συνθημάτων όπως «Ούτε σε ξερονήσια, ούτε σε φυλακές, ποτέ τους δεν λυγίσανε οι κομμουνιστές!».