Την ώρα που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με φιέστες - παρωδία όπως αυτή που έστησε την προηγούμενη βδομάδα μαζί με τη διοίκηση του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός» επιχειρεί να ξαναζεστάνει το παραμύθι περί «εκδίωξης των εργολάβων από τα νοσοκομεία» και να αποθεώσει τα δεσμά των απαράδεκτων ατομικών συμβάσεων με το κράτος - «εργολάβο», χιλιάδες εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία όλης της χώρας εξακολουθούν να βιώνουν στο πετσί τους τη βαθιά εκμετάλλευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας: Απολύσεις, μισθοί πείνας, απληρωσιά, χτύπημα δικαιωμάτων, δουλειά με ημερομηνία λήξης και επιστροφή στην ανεργία, εργοδοτική ασυδοσία και τρομοκρατία.

Ενόψει και των επερχόμενων εκλογών, η κυβέρνηση επιδίδεται και πάλι σε απόπειρες ωμής εξαπάτησης των περίπου 8.000 εργολαβικών εργατών, μερικοί από τους οποίους υπέγραψαν ατομικές συμβάσεις με πετσοκομμένα δικαιώματα με τις διοικήσεις των νοσοκομείων και δουλεύουν κατά κύριο λόγο στην καθαριότητα, στη σίτιση και τη φύλαξη των νοσοκομείων.

«Θέλουμε να μετατρέψουμε τις συμβάσεις σε αορίστου χρόνου και να υπάρχει μόνιμο προσωπικό στα νοσοκομεία», δηλώνουν υποκριτικά κυβερνητικά στελέχη σε διάφορες τέτοιες φιέστες.

Η αλήθεια όμως είναι ότι την ίδια ώρα που τα λένε αυτά:

-- Συνεχίζονται οι απολύσεις των επικουρικών και τους επόμενους μήνες αναμένεται να βρεθούν στο δρόμο περίπου 4.000 συμβασιούχοι του ΟΑΕΔ.

-- Το υπουργείο Υγείας έχει απορρίψει επανειλημμένα το αίτημα για μονιμοποίηση των περίπου 14.000 «ελαστικά» εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία και για να «δικαιολογήσει» την άρνησή του προφασίζεται τα εμπόδια στη μονιμοποίηση που βάζουν το άρθρο 103 του Συντάγματος (που είχε ψηφίσει και ο τότε ΣΥΝ) και ο πρόσφατος νόμος που ψήφισε στις 15/1 η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μαζί με τη ΝΔ.

-- Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως και οι προηγούμενες, εφαρμόζει συνειδητά την πολιτική του κεφαλαίου και της ΕΕ για παραπέρα χτύπημα της μόνιμης και σταθερής εργασίας. Συνεχίζοντας την επίθεση των προκατόχων της, σε πλήρη ευθυγράμμιση με όσα προέβλεπε ήδη από το 1992 η Συνθήκη του Μάαστριχτ, που ψήφισαν μαζί ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ για την επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ γενικεύει την «ευελιξία» και στην Υγεία.

Οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, είτε με τη δουλειά μέσω εργολαβίας είτε με τις ατομικές συμβάσεις με ημερομηνία λήξης που υπογράφουν διοικήσεις των νοσοκομείων, τσακίζουν εργασιακά δικαιώματα και συγχρόνως αποτελούν όχημα για την επίτευξη του στόχου του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του να αποδεσμευτεί σταδιακά η μισθοδοσία όλου του προσωπικού από τον κρατικό προϋπολογισμό, και οι εργαζόμενοι - με οποιαδήποτε εργασιακή σχέση - να πληρώνονται από τα έσοδα του νοσοκομείου. Η μετατροπή των δημόσιων νοσοκομείων σε «αυτοτελείς οικονομικές μονάδες», δηλαδή σε επιχειρήσεις, πηγαίνει «πακέτο» με το χτύπημα των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε αυτά. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα κονδύλια του κρατικού προϋπολογισμού για την Υγεία από το 2010 έως το 2018 μειώθηκαν σε ποσοστό που φτάνει έως και το 50%, με ό,τι αυτό συνεπάγεται τόσο για τους υγειονομικούς όσο και για τους ασθενείς.

Παρά τις κυβερνητικές διακηρύξεις περί «εκδίωξης των εργολαβικών καρτέλ από τα νοσοκομεία», οι εργολαβικές εταιρείες ζουν και βασιλεύουν σε πολλές δημόσιες μονάδες Υγείας και Πρόνοιας, συνεχίζουν να θησαυρίζουν σε βάρος των εργολαβικών εργατών, δίνοντας μισθούς πείνας, εκμεταλλευόμενοι το συνεχώς ενισχυόμενο αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο και παραβιάζοντας ακόμη και τα στοιχειώδη εργατικά δικαιώματα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα όσα συμβαίνουν στο «Θριάσιο» Νοσοκομείο, όπου δύο εργολαβικές εταιρείες έχουν αναλάβει τη σίτιση και την καθαριότητα, δίνοντας από κοινού ρεσιτάλ εργοδοτικής τρομοκρατίας, απέναντι στο οποίο παρεμβαίνει αποφασιστικά το Σωματείο Εργαζομένων του νοσοκομείου προκειμένου να διασφαλίσει τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Η εργολαβική εταιρεία «ΑΡΙΑΝΘΗ ΕΠΕ» συστηματικά καθυστερεί τις πληρωμές των εργολαβικών εργατών, την καταβολή του δώρου των Χριστουγέννων, με αποτέλεσμα πολλοί απ' αυτούς να αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης.

Αντίστοιχα, οι εργολαβικές καθαρίστριες πληρώθηκαν το επίδομα καλοκαιρινής άδειας στις... 15 Οκτώβρη κι αυτό μετά την παρέμβαση του Σωματείου Εργαζομένων και καταγγελία στο ΣΕΠΕ. Οι ίδιες οι καθαρίστριες καταγγέλλουν ότι η εργολαβική εταιρεία «ΑΝΟΔΙΚΗ», αφού πρώτα επέβαλε περικοπές μέχρι και 80 ευρώ στους ήδη πενιχρούς μισθούς τους, απασχολεί - με τις πλάτες όλων των εμπλεκόμενων φορέων - λιγότερους εργαζόμενους απ' ό,τι προβλέπει η σύμβασή της με το νοσοκομείο, με αποτέλεσμα να αναγκάζονται να δουλεύουν πολλές φορές 11 και 12 μέρες χωρίς ρεπό ή να τους στερείται η αργία του Δεκαπενταύγουστου και αν τους δοθεί να υπολογίζεται ως μέρα από την άδειά τους!

Αλλά και οι ατομικές συμβάσεις με τις διοικήσεις των νοσοκομείων που προώθησε σε μια σειρά νοσοκομείων η κυβέρνηση, ως «αντίδοτο» τάχα στις εργολαβίες, σε καμιά περίπτωση δεν λύνουν τα προβλήματα των εργαζομένων, αντίθετα τα αναπαράγουν και παράλληλα αξιοποιούνται ως άλλοθι για να μην προσληφθούν οι εργολαβικοί εργάτες με μόνιμη σχέση εργασίας. Και με τις ατομικές συμβάσεις, οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία βιώνουν απληρωσιά, δουλειά με ημερομηνία λήξης, παραβιάσεις ωραρίων, ρεπό κ.ά.

Χαρακτηριστικά, μέχρι και έξι μήνες είχαν μείνει απλήρωτοι οι εργαζόμενοι στη φύλαξη του Νοσοκομείου «Αττικόν» και πάνω από τρεις μήνες οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα του ΠΑΓΝΗ, οι οποίοι έχουν υπογράψει σύμβαση εργασίας με τη διοίκηση του νοσοκομείου.

Προκειμένου να βγει η δουλειά, «βγαίνει το λάδι» στους εργαζόμενους, μετατρέποντας στην πράξη το 6ωρο σε 8ωρο. Για παράδειγμα, στο ΠΕΔΥ Ηρακλείου για 6.000 τ.μ. υπάρχουν μόλις 3 καθαρίστριες!

Οι απολαβές για το 6ωρο φτάνουν μέχρι τα 560 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου και του ανθυγιεινού επιδόματος των 150 ευρώ που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να κόψει.

Μέχρι πριν από κάποια χρόνια υπηρετούσε μεγαλύτερος αριθμός εργαζομένων με ξεχωριστές ειδικότητες (καθαρίστριες, βοηθοί θαλάμου και εργάτες). Με τις ατομικές συμβάσεις, ωστόσο, οι περισσότεροι εργαζόμενοι στην καθαριότητα είναι ταυτόχρονα και βοηθοί θαλάμων (ειδικότητα νοσηλευτικής υπηρεσίας), εγκυμονώντας σοβαρούς κινδύνους, όπως π.χ. την αύξηση των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων, με τραγικές συνέπειες για ασθενείς και εργαζόμενους.

Ο αντεργατικός και απαράδεκτος χαρακτήρας των ατομικών συμβάσεων που αναγκάζονται - κάτω από το βάρος της ανεργίας - να υπογράφουν οι πρώην εργολαβικοί εργαζόμενοι με τις διοικήσεις των νοσοκομείων, αποτυπώνεται ανάγλυφα στα αποσπάσματα της σύμβασης που δημοσιεύει σήμερα ο «Ριζοσπάστης»:

«1. Η σύμβαση εργασίας θα αρχίζει και θα λήξει (...) δίχως δικαίωμα της εργαζόμενης ή υποχρέωση του εργοδότη για ανανέωση ή παράταση.

2. Οι υπηρεσίες καθαριότητας περιλαμβάνουν και οποιεσδήποτε συμπληρωματικές ή παρεπόμενες εργασίες που κατ' αντικείμενο σχετίζονται ή που κατ' εύλογη κρίση απαιτούνται ή είναι σκόπιμο να εκτελεστούν.

3. Η εργαζόμενη οφείλει να τηρεί απόλυτη εχεμύθεια για οτιδήποτε λαμβάνει γνώση κατά την παροχή της εργασίας της, το οποίο αφορά τον εργοδότη ακόμη και μετά τη λήξη της συμβάσεως αυτής.

4. Ο εργοδότης έχει δικαίωμα να απασχολήσει την εργαζόμενη (...) ανάλογα με τις ανάγκες, κατά την αδέσμευτη κρίση του, χωρίς η χρησιμοποίηση αυτής της εργαζόμενης να θεωρείται βλαπτική.

5. Η νόμιμη υπερωριακή απασχόληση της εργαζόμενης ακόμη και κατά τις νυχτερινές ώρες και τις εξαιρετέες εορτές του έτους ή τις Κυριακές είναι υποχρεωτική για αυτή εφόσον θεωρείται απαραίτητη για τον εργοδότη (...) Τυχόν άρνησή της αντίκειται στην καλή πίστη. Ο χρόνος που απαιτείται για τη μετάβαση της εργαζόμενης στο χώρο εργασίας της και για την επιστροφή στην κατοικία της, δε θεωρείται σαν χρόνος εργασίας (...) Ο χρόνος που απαιτείται για οποιαδήποτε προετοιμασία για την παροχή υπηρεσιών (αλλαγή ενδυμασίας, καθαρισμός κ.λπ.) επίσης δε θεωρείται ως χρόνος εργασίας (...)

7. Ο εργοδότης έχει δικαίωμα να καταγγείλει τη σύμβαση αυτή, αν για οποιονδήποτε λόγο η εργαζόμενη προφανώς δεν επαρκεί για την εκτέλεση της συμφωνημένης εργασίας. Κάθε παράβαση εκ μέρους της εργαζόμενης των όρων αυτής της συμβάσεως συνεπάγεται την εξ υπαιτιότητά της και εκ μέρους της λύση της συμβάσεως εργασίας, που λογίζεται ότι επέρχεται με οικειοθελή αποχώρησή της. Και στις δυο αναφερόμενες περιπτώσεις η εργαζόμενη δεν θα δικαιούται καμία αποζημίωση».