Τις δικές της εναλλακτικές αξιολογεί και η Τουρκία, με δεδομένη τη συνολικότερη σημασία που έχει η (στρατιωτική, οικονομική κ.τ.λ.) παρουσία της στην Κύπρο για τη γεωπολιτική της δύναμη. Ο ΥΠΕΞ Μ. Τσαβούσογλου συμμετείχε μεσοβδόμαδα σε άτυπη συνάντηση των ΥΠΕΞ των «εγγυητριών δυνάμεων» της Κύπρου (με τους ομολόγους του από Ελλάδα και Βρετανία), στο επίκεντρο της οποίας λέγεται ότι βρέθηκαν η ασφάλεια και οι «εγγυήσεις» στην Κύπρο.

Οι εκτιμήσεις για τις προτεραιότητες και την τακτική της τουρκικής αστικής τάξης ποικίλλουν. Πάντως, τα αστικά επιτελεία έπιασαν δουλειά για να στρατεύσουν το λαό σε ερμηνείες που βολεύουν επιλογές του ελληνικού κεφαλαίου. Ετσι, κάποια αστικά ΜΜΕ εμφανίζουν την Αγκυρα να είναι πλέον «πιεσμένη» (εξαιτίας και των αμερικανο-τουρκικών εντάσεων), πιο δεκτική με το λεγόμενο «πλαίσιο Γκουτέρες», τη δέσμη προτάσεων που παρουσιάστηκαν στο Κραν Μοντανά διευρύνοντας ουσιαστικά τους μνηστήρες για την «ασφάλεια» της Κύπρου και στρώνοντας το έδαφος για τη βαθύτερη εμπλοκή της σε ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς. Αλλα πάλι ΜΜΕ την εμφανίζουν «αδιάλλακτη», να επιμένει σε θέσεις για σχηματισμό δύο κρατών στην Κύπρο.

Αυτό που πρέπει να είναι καθαρό είναι πως το βρώμικο παζάρι που δυναμώνει σε βάρος του λαού της Κύπρου αλλά και όλης της περιοχής, είναι πολύπλευρο και σύνθετο:

-- Αν είναι κάτι που «πιέζει» όλους όσους διεκδικούν ρόλο στο Κυπριακό, και όχι μόνο την Τουρκία, είναι η ανάγκη να προστατεύσουν τα συμφέροντα των μονοπωλίων που εκπροσωπούν, σε μια περίοδο σημαντικών αναδιατάξεων συμμαχιών. Αυτήν την «πίεση» κάθε πλευρά προσπαθεί να την «αντιμετωπίσει» και με το παζάρι που είναι ικανή να στήσει, ανάλογα με τη στρατιωτική, οικονομική, γεωπολιτική της ισχύ. Ενα παζάρι που η Τουρκία μπορεί να κλιμακώσει, αξιοποιώντας και το ρόλο της στο ΝΑΤΟ, τη γεωστρατηγική της θέση κ.τ.λ.

-- Αν κάποιος θέλει να βρει τους «κακούς» που σκάβουν το λάκκο στους λαούς όλης της Ν/Α Μεσογείου, πρέπει να κοιτάξει συνολικά τις λυκοσυμμαχίες που γεννιούνται και διαλύονται ανάλογα με το πώς βολεύεται κάθε φορά η μία ή η άλλη μερίδα του κεφαλαίου. Τα σχέδια διχοτόμησης της Κύπρου είναι σπαρμένα σε όλα τα σχέδια «λύσης» που έχουν κατατεθεί, από το «Ανάν» μέχρι και την ομοσπονδιακού τύπου «ενωμένη Κύπρο» που συζητήθηκε στο Κραν Μοντανά, υπήρχαν και στο «Κοινό Ανακοινωθέν» των Αναστασιάδη - Ερογλου (Φλεβάρης 2014) που πολλοί θεώρησαν έναρξη επαφών για την επανένωση του νησιού, αν και μιλούσε για «συνιστώσες πολιτείες», ουσιαστικά δύο χωριστά κράτη.

Αυτό που απασχολεί τα ιμπεριαλιστικά κέντρα που «νοιάζονται» για το Κυπριακό είναι αν σήμερα μπορεί να επιτευχθεί ένας συμβιβασμός, για μια συνεργασία Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, της οποίας η έκταση και οι όροι αφορούν σχεδιασμούς που θα ωφελήσουν τις δικές τους στρατηγικές επιδιώξεις για όλη την περιοχή. Πάνω εκεί «διασταυρώνουν τα ξίφη τους», και στα τραπέζια των συνομιλιών, επίσημων και παρασκηνιακών.