Επίσκεψη στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό πραγματοποίησαν, το περασμένο Σάββατο το πρωί, οι αντιπρόσωποι των 40 Κομμουνιστικών Νεολαιών και των Αντιιμπεριαλιστικών Οργανώσεων από όλο τον κόσμο που συμμετείχαν στο Φεστιβάλ 100 χρόνια ΚΚΕ - 50 χρόνια ΚΝΕ. Εκ μέρους της ΚΕ, ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, καλωσόρισε τις αντιπροσωπείες και τις ευχαρίστησε ιδιαίτερα για την παρουσία τους στην Ελλάδα και για τη συμμετοχή τους στις κεντρικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ. Μετά την ομιλία του στελέχους του Κόμματος, ακολούθησε συζήτηση με ερωτήσεις από τους εκπροσώπους των νεολαιίστικων Οργανώσεων. Αυτές αφορούσαν κυρίως τις θέσεις του ΚΚΕ πάνω σε θέματα όπως η αναιμική ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας στην Ελλάδα, το Brexit, οι πρωτοβουλίες που παίρνει το ΚΚΕ σε διεθνές επίπεδο για την ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος, αλλά και για το Παλαιστινιακό.

Δημοσιεύουμε σήμερα εκτενή αποσπάσματα από την παρέμβαση του στελέχους του ΚΚΕ.

Ο Γιώργος Μαρίνος μετέφερε τις ευχαριστίες της ΚΕ του ΚΚΕ στους εκπροσώπους των 40 Κομμουνιστικών Νεολαιών για τη συμμετοχή τους στο Φεστιβάλ 100 χρόνια ΚΚΕ - 50 χρόνια ΚΝΕ, αναφέρθηκε σε βασικούς σταθμούς της Ιστορίας του Κόμματος και τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στην εργατική - λαϊκή πάλη.

Σημείωσε ανάμεσα σε άλλα: «Οι εξελίξεις στην Ελλάδα έχουν βρεθεί αρκετές φορές στο κέντρο της δημοσιότητας, έχουν απασχολήσει πολλές συζητήσεις στο κομμουνιστικό κίνημα, καλλιεργήθηκαν και κατέρρευσαν διάφοροι μύθοι κατά τη διάρκεια της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης από το 2008 μέχρι πρόσφατα.

Θέλουμε να σημειώσουμε ότι η καπιταλιστική κρίση αποτέλεσε αφορμή για να ψηφιστούν και να εφαρμοστούν από τις αστικές κυβερνήσεις δρομολογημένες αποφάσεις της ΕΕ για την κατάργηση εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων και την ενίσχυση της κερδοφορίας των ελληνικών, των ευρωπαϊκών μονοπωλίων για να αντεπεξέλθουν στον διεθνή ανταγωνισμό.

Στην Ευρώπη και σε άλλες περιοχές της Υδρογείου λειτούργησε ένας μηχανισμός αστικών και οπορτουνιστικών δυνάμεων, που όχι μόνο απέκρυπτε τις θέσεις του ΚΚΕ, αλλά τις συκοφαντούσε και παρουσίαζε τον ΣΥΡΙΖΑ ως δύναμη αντίστασης και κοινωνικής προόδου. Στην καμπάνια του ψεύδους και της σκοπιμότητας πρωτοστατούσε και συνεχίζει να πρωτοστατεί ο οπορτουνιστικός σχηματισμός του ΚΕΑ, του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και δυνάμεις της GUE, στις γραμμές των οποίων συνεχίζει να δουλεύει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Επί της ουσίας επιδιώχθηκε να παρουσιαστεί ως φορέας ριζοσπαστικών αλλαγών ένα μικρό οπορτουνιστικό κόμμα που μεταλλασσόταν από το 2012 σε κόμμα της σοσιαλδημοκρατίας.

Θυμόμαστε τοποθετήσεις που καλούσαν το ΚΚΕ να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, να στηρίξει την πολιτική του, κατά της τρόικας, της "δεξιάς", του "νεοφιλελευθερισμού", όπως λέγανε τότε, αλλά οι θέσεις αυτές χρεοκόπησαν.

Το ΚΚΕ τήρησε στάση αρχών, με σεβασμό στην Ιστορία του και στα συμφέροντα του λαού μας. Προσπάθησε να ενημερώσει για την πραγματική κατάσταση στην Ελλάδα και με τεκμηριωμένα επιχειρήματα τόνιζε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κόμμα του συστήματος, στήριγμα του καπιταλισμού, εκπρόσωπος του κεφαλαίου.

Υπήρξαν δυνάμεις στο εξωτερικό που κατανόησαν τα λόγια και τη δράση του ΚΚΕ, άλλες έμειναν πίσω, καλλιεργούσαν προσδοκίες, έλεγαν ότι στην Ελλάδα βρέθηκε η "χρυσή συνταγή" που θα δώσει λύση στα λαϊκά προβλήματα και θα αποτελέσει παράδειγμα για άλλες χώρες.

Ομως η ταξική πάλη έχει τους δικούς της νόμους. Με την επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές και τον σχηματισμό κυβέρνησης με το εθνικιστικό κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων (ΑΝΕΛ) το 2015, πρόβαλε το πραγματικό του πρόσωπο.

Αυτά τα τέσσερα χρόνια αποδείχθηκε στην πράξη ότι πρόκειται για κυβέρνηση αστικής διαχείρισης, που χρησιμοποιεί αδίστακτα όλα τα μέσα παραπλάνησης και χειραγώγησης των εργαζομένων και για τον λόγο αυτόν είναι πιο χρήσιμη για την αστική τάξη, τις ΗΠΑ και την ΕΕ.

Επί της ουσίας "άρπαξε την μπουκιά" μέσα από το στόμα του κόμματος της ΝΔ και πήρε τη θέση της παλιάς σοσιαλδημοκρατίας του ΠΑΣΟΚ.

Ψήφισαν μαζί το 3ο μνημόνιο και εφάρμοσαν (μαζί) τα αντιλαϊκά μέτρα τριών μνημονίων, οδήγησαν (μαζί) μεγάλα τμήματα του λαού μας, εργάτες και εργάτριες, φτωχούς αγρότες, αυτοαπασχολούμενους της πόλης στη φτώχεια, υπονόμευσαν το μέλλον της νεολαίας μας».

Και πρόσθεσε: «Τώρα, με την υποχώρηση της καπιταλιστικής κρίσης και τα ασθενικά βήματα ανόδου της καπιταλιστικής οικονομίας, παίζει το χαρτί της "δίκαιης ανάπτυξης", προβάλλοντας το παραμύθι ότι μια οικονομία όπου τα μέσα παραγωγής είναι στα χέρια των καπιταλιστών και λειτουργεί με κριτήριο το κέρδος, μπορεί να δώσει λύσεις στα λαϊκά προβλήματα.

Πρόκειται για μέθοδο εξαπάτησης του λαού που χρησιμοποιείται για να αποκρύψει ότι δεν μπορεί να υπάρξει δίκαιη ανάπτυξη σε μια άδικη, εκμεταλλευτική κοινωνία.

Μετά τον Αύγουστο, που έληξε τυπικά το οικονομικό πρόγραμμα με την ΕΕ και το ΔΝΤ, προβάλλει επίσης το μύθο της αποκαλούμενης "νέας εποχής".

Ομως, στην πράξη παραμένουν οι 700 μνημονιακοί νόμοι, το σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων, ετοιμάζεται νέα μείωση των συντάξεων και του αφορολόγητου, παραμένει η εποπτεία από την ΕΕ και το ΔΝΤ. Τα ψίχουλα που τάζει η κυβέρνηση ανακυκλώνουν την ακραία φτώχεια».

Στην ομιλία σημειώθηκε πως «εκεί που επίσης διακρίνεται ο αντιλαϊκός χαρακτήρας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι η εξωτερική πολιτική.

Τα έχει δώσει όλα στις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ. Εχει δώσει τη στρατιωτική βάση της Σούδας στην Κρήτη, που χρησιμοποιείται στον πόλεμο κατά του συριακού λαού και των άλλων λαών της περιοχής στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, έχει δώσει βάσεις κατασκοπευτικών αεροσκαφών "Awacs" και drones, ελικοπτέρων και ιπτάμενων τάνκερς. Συμμετέχει στις ΝΑΤΟικές ασκήσεις και σε κοινές ασκήσεις με το Ισραήλ που δολοφονεί τον Παλαιστινιακό λαό.

Ο κ. Τσίπρας είναι αυτός που αποκάλεσε τον Τραμπ "διαβολικά καλό", και για το ξέπλυμα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού και των εγκλημάτων του το σοσιαλδημοκρατικό αυτό κόμμα χαρακτηρίζεται ο πιο συνεπής σύμμαχος των ΗΠΑ και υμνείται από τον Αμερικανό πρέσβη, ο οποίος έφτασε μέχρι το σημείο να αποκαλέσει την κυβέρνηση "μεντεσέ".

Η στρατηγική της αποκαλούμενης "γεωστρατηγικής αναβάθμισης" διαμορφώνει ευνοϊκούς όρους για την καπιταλιστική κερδοφορία, με αιχμή την ανάδειξη της χώρας μας σε κόμβο μεταφοράς εμπορευμάτων και Ενέργειας για λογαριασμό των συμφερόντων των μονοπωλίων. Εμπλέκει τη χώρα και το λαό σε μεγάλες περιπέτειες και κινδύνους, στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ με τη Ρωσία και την Κίνα για το μοίρασμα των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των ενεργειακών αγορών».

Καταλήγοντας ο Γ. Μαρίνος τόνισε: «Συνολικά, από την πείρα αυτή μπορούν να βγουν χρήσιμα συμπεράσματα για την πάλη του κομμουνιστικού κινήματος.

Τα ΚΚ έχουν καθήκον να αναπτύσσουν επαναστατική στρατηγική και να δυναμώνουν την αυτοτελή πολιτική και ιδεολογική πάλη, ώστε να οξύνεται το μέτωπο με τη σοσιαλδημοκρατία και κάθε αστικό η οπορτουνιστικό σχηματισμό, σε όλες τις συνθήκες, να αφοπλίζονται οι παγίδες που στήνουν οι δυνάμεις του συστήματος.

Καμιά κυβέρνηση αστικής διαχείρισης που υπερασπίζεται το εκμεταλλευτικό σύστημα και τη μια ή την άλλη ιμπεριαλιστική συμμαχία δεν μπορεί να υπηρετήσει τα λαϊκά συμφέροντα, πολύ περισσότερο η στήριξη Κομμουνιστικών Κομμάτων σε αστικές κυβερνήσεις, στο όνομα της άσκησης πίεσης ή με άλλη αιτιολογία, νομιμοποιεί την καπιταλιστική εκμετάλλευση και έχει αρνητικές επιδράσεις στον προσανατολισμό και την πάλη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, συνιστά μεγάλη υποχώρηση, πισωγύρισμα.

Μπορεί μεταξύ των αστικών κομμάτων να υπάρχουν διαφορές στην ιστορική προέλευση και παράδοση, σε δευτερεύοντα πολιτικά ζητήματα, αλλά στην πράξη αποδεικνύεται η στρατηγική τους σύμπλευση».

Αναφορικά με τις εξελίξεις στην Ευρώπη και την άνοδο ακροδεξιών δυνάμεων σημείωσε: «Οι κομμουνιστές έχουν καθήκον να παλεύουν με τη δική τους πολιτική ενάντια στις δυνάμεις αυτές και παράλληλα να παίρνουν τα κατάλληλα ιδεολογικά - πολιτικά μέτρα ενάντια στην προσπάθεια της σοσιαλδημοκρατίας και των άλλων αστικών κομμάτων που αξιοποιούν το φόβο της ακροδεξιάς για την προώθηση της δικής τους αντιλαϊκής πολιτικής στο πλαίσιο της λογικής του "μικρότερου κακού".

Οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες, οι ταξικές δυνάμεις στο εργατικό κίνημα στη χώρα μας, δίνουν μάχη κατά της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, πρωτοστατούν για την απομόνωσή της.

Στην πράξη αποδεικνύεται ότι οι ακροδεξιές αντιδραστικές δυνάμεις τροφοδοτούνται από την αντιλαϊκή πολιτική των αστικών κομμάτων που διαψεύδουν λαϊκές προσδοκίες, στηρίζονται από μηχανισμούς του αστικού κράτους, είναι γέννημα του καπιταλισμού και ο αγώνας εναντίον τους, για να είναι συνεπής και αποτελεσματικός, επιβάλλεται να στοχεύει στο ξερίζωμα των αιτιών που γεννάνε τέτοια φαινόμενα, να στρέφεται ενάντια στο εκμεταλλευτικό σύστημα με κατεύθυνση την ανατροπή του.

Γνωρίζουμε ότι ο ιμπεριαλισμός είναι το μονοπωλιακό στάδιο του καπιταλισμού, είναι το σύστημα στο οποίο συμμετέχουν τα καπιταλιστικά κράτη ανάλογα με την οικονομική, πολιτική και στρατιωτική τους δύναμη, μέσα στο πλαίσιο των διαφορών που προκαλεί η ανισόμετρη καπιταλιστική ανάπτυξη.

Η προσοχή μας πρέπει να συγκεντρώνεται στο γεγονός ότι η κινητήρια δύναμη κάθε καπιταλιστικού κράτους είναι τα συμφέροντα των μονοπωλίων, γιατί αυτό το κριτήριο επιτρέπει να ερμηνεύονται αντικειμενικά ο ρόλος και οι κινήσεις (κάθε κράτους) και των καπιταλιστικών συμμαχιών, να αναλύονται οι διεθνείς εξελίξεις».

Ο Γιώργος Μαρίνος αναφέρθηκε επίσης αναλυτικά στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στη Συρία, στο Παλαιστινιακό και στο Κυπριακό, στις εξελίξεις στα Βαλκάνια και στις άλλες θερμές εστίες, στην αλληλεγγύη των κομμουνιστών, στο ενδεχόμενο γενικευμένων ιμπεριαλιστικών πολέμων και στην πάλη του ΚΚΕ.

Τέλος, με συγκεκριμένα στοιχεία αναδείχθηκαν στην ομιλία η πάλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, οι κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ και των άλλων αγωνιστικών συσπειρώσεων για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας και παρουσιάστηκαν βασικά σημεία της στρατηγικής του ΚΚΕ, της πολιτικής του πρότασης.