«Η συζήτηση για τις εδαφικές στατιστικές μονάδες (NUTS) δεν είναι μια τεχνική, στατιστικού περιεχομένου, αφού οι περιφερειακές στατιστικές και η ταξινόμηση των περιφερειών με βάση τα NUTS αποτελούν σταθερό άξονα αναφοράς για την ανάλυση των κοινωνικοοικονομικών εξελίξεων των περιφερειών, αλλά και για τον προσδιορισμό των επιλέξιμων περιοχών για τη χορήγηση διαρθρωτικών ενισχύσεων». Τα παραπάνω τόνισε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Στρατής Κόρακας, παρεμβαίνοντας στη σχετική συζήτηση στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Και συνέχισε:

«Ενα από τα σημαντικότερα προβλήματα που ανακύπτουν είναι η χρησιμοποίηση εντελώς ανομοιογενών πολιτικο-οικονομικών μονάδων ως βάση για τη συλλογή και την επεξεργασία στατιστικών στοιχείων. Κάτι τέτοιο δεν είναι ασφαλώς τυχαίο και γίνεται ακόμη πιο ύποπτο αν συνδυαστεί με το γεγονός, που πολύ σωστά επισημαίνεται και στην έκθεση ότι η Επιτροπή παρουσιάζει "αξιοσημείωτη ελαστικότητα" στην εφαρμογή των κριτηρίων για την ένταξη μιας περιοχής στα NUTS Ι, ΙΙ και ΙΙΙ, χρησιμοποιώντας τα κατά το δοκούν και κατά τις «ανάγκες» της περίστασης.

Είναι χαρακτηριστικό ότι για την κατανομή των χρηματοδοτήσεων στο στόχο 2 χρησιμοποιείται η διοικητική διαίρεση τύπου NUTS ΙΙΙ, γεγονός που συντελεί στην ενίσχυση του μισού πληθυσμού της Ενωσης, μειώνοντας έτσι δραστικά τη χρηματοδότηση των λιγότερο αναπτυγμένων περιοχών, για τις οποίες, υποτίθεται, ότι προορίζονται. Στην περίοδο '94-'99 (2ο πακέτο Ντελόρ) ενισχύθηκε το 51% του πληθυσμού της ΕΕ. Από το ποσοστό αυτό μόνο 25% αντιστοιχούσε στο στόχο 1, ο οποίος χρηματοδοτεί περιφέρειες τύπου NUTS ΙΙ. Τέλος, από αυτό το 25% το 16,4% αφορούσε το στόχο 2. Ετσι οι πλούσιες χώρες, χάρη στη χρησιμοποίηση μικρής διοικητικής διαίρεσης (NUTS ΙΙΙ), πήραν σημαντικές ενισχύσεις, οδηγώντας σε κραυγαλέα στρέβλωση της άσκησης της περιφερειακής πολιτικής. Τελικά, είναι και πάλι οι πλούσιες χώρες που ευνοούνται, απορροφώντας μεγάλο μέρος από τα ούτως ή άλλως πενιχρά και ανεπαρκή κονδύλια που διατίθενται από τα Διαρθρωτικά Ταμεία.

Μερικές χώρες ευνοούνται ιδιαίτερα επειδή οι διοικητικές διαιρέσεις του τύπου NUTS ΙΙΙ είναι πολύ μικρές συγκριτικά με άλλες χώρες. Π.χ. για την Ελλάδα μια τέτοια διοικητική διαίρεση (νομός) έχει εμβαδόν 2.950 τετρ. μέτρα, στην Πορτογαλία 3.162 τετρ. μέτρα και στη Γερμανία μόνο 758 τετρ. μέτρα.

Ολα αυτά αποδεικνύουν για άλλη μια φορά τις δυσλειτουργίες, τις ανισότητες, τις ανωμαλίες, αλλά και την υποκρισία της περιφερειακής πολιτικής της ΕΕ, αφού μεγάλο μέρος των κονδυλίων που διατίθενται για διαρθρωτική βοήθεια «ανακυκλώνεται» και επιστρέφει στα περισσότερο ανεπτυγμένα κράτη - μέλη, περιορίζοντας αποφασιστικά τη δυνατότητα άσκησης εθνικής αναπτυξιακής πολιτικής, η οποία υποχρεωτικά πρέπει να κινείται στα πλαίσια των στενών και στραβοραμμένων κοινοτικών «κουστουμιών». Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι όχι μόνο να μην επιτυγχάνεται ο πολυδιαφημιζόμενος στόχος της σύγκλισης των φτωχότερων με τις πλουσιότερες περιφέρειες, αλλά, όπως επιβεβαιώνουν τα στοιχεία, και με μελανό παράδειγμα την Ελλάδα, να παρουσιάζονται όλο και μεγαλύτερες αποκλίσεις όχι μόνο μεταξύ των κρατών - μελών, βορρά και νότου, αλλά και μεταξύ των περιφερειών στο εσωτερικό των ίδιων των κρατών -μελών. Προωθήθηκε ικανοποιητικά μόνο η εξαγορά συνειδήσεων και η δημιουργία μηχανισμών προώθησης των μεγάλων μονοπωλιακών συμφερόντων που επωφελήθηκαν τα μέγιστα από τα κοινοτικά προγράμματα».