ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Σελίδα 2

Ενενήντα χρόνια
στο πλευρό του αγωνιζόμενου λαού


Μας ενθυμίζει νίκες μας

Αγώνες και καταδρομές

Κι ανάβει μές τα στήθια μας

Λαμπρές ελπίδες φλογερές.

Αυτοί οι στίχοι, παρμένοι από ένα πολύ παλιό επαναστατικό τραγούδι, δίνουν συμπυκνωμένη, θα μπορούσε να πει κανείς, όλη την ογδοντάχρονη αγωνιστική σταδιοδρομία του "ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ". Γιατί, καμιά ελληνική εφημερίδα δεν έχει να παρουσιάσει μια τόσο ηρωική και πλούσια ιστορία σε ανειρήνευτους, αδιάκοπους αγώνες για τα δίκαια και τις ελευθερίες του λαού και, κατά πρώτο λόγο, για συμφέροντα της Εργατικής Τάξης της χώρας μας, όσο ο "ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ".

 

Σύγχρονα με τη γέννηση του οργανωμένου εργατικού κινήματος στην Ελλάδακαι του κόμματος της εργατικής τάξης - ο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» στάθηκε φρουρός ακοίμητος στις επάλξεις τους, υπερασπιζόμενος πιστά τις πρωτοπόρες ιδέες τους. Πραγματικά, αν και επίσημο όργανο του τότε «Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος», ήταν αρχικά ο βδομαδιάτικος «Εργατικός Αγών», ο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» βρέθηκε, από τα πρώτα του κιόλας βήματα, κοντά στο νεογέννητο Κόμμα της εργατικής τάξης, συνυφασμένος με τους αγώνες του, τις νίκες του και τους κατατρεγμούς.

Η ΠΡΩΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ

Ο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» εκδόθηκε στις 23 Ιούλη 1917, στην Αθήνα, από τον Γιάννη Πετσόπουλο, σαν δημοσιογραφικό όργανο, «δημοκρατικών αρχών». Προηγούμενα, το 1916, στη διάρκεια του Κινήματος Εθνικής Άμυνας του Ελευθέριου Βενιζέλου, έβγαινε στη Θεσσαλονίκη, σα δισεβδομαδιαία εφημερίδα, όπου μάλιστα, οι μοναρχικοί αξιωματικοί κατάστρεψαν τα γραφεία της και τραυμάτισαν το διευθυντή της για την αντιμοναρχική προπαγάνδα της.

Στα τέλη του Ιούλη 1917, ο Γ. Πετσόπουλος, θέλοντας να μεταφέρει τον «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» στην Αθήνα και να τον μετατρέψει σε καθημερινή πρωινή εφημερίδα, ζήτησε από τον Γιώργο Φιλάρετο, στον οποίο ανήκει ο τίτλος «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» να του τον εκχωρήσει ή να δεχθεί, αν ήθελε, να γίνει συνεκδότης. Ο Φιλάρετος έδοσε την άδεια να για να βγει ο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» στην Αθήνα, όντας βέβαιος, όπως έγραψε στην επιστολή του προς τον Πετσόπουλο, πως η εφημερίδα θα εξακολουθούσε να εξυπηρετεί τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα εθνικά συμφέροντα.

Παράλληλα, όμως, έκφραζε την ευχή να γράφεται ο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» στην καθαρεύουσα. Ο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» που δημοσίευσε την επιστολή αυτή του Φιλάρετου, έθεσε τότε σε μια υποσημείωση στο τέλος της, το ερώτημα: «Ερωτόμεν τον σεβαστόν φίλον και πατέρα της εν Ελλάδι δημοκρατικής κινήσεως: Δεν είναι επίσης Δημοκρατικόν, άμα αγωνίζεται κανείς δια τον λαόν να ζητεί και την επικράτησιν της δημοτικής γλώσσης;».

Ετσι, στις   23 Ιούλη 1917   κυκλοφόρησε για πρώτη φορά ο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ», «καθημερινός, πωινός, τετρασέλιδος και πεντάλεπτος», όπως είχε προαναγγείλει από τις αθηναϊκές εφημερίδες λίγες μέρες νωρίτερα, με διευθυντή τον Γιάννη Πετσόπουλο και αρχισυντάκτη τον Ν. Γιαννιό. Κάτω από τον τίτλο του υπήρχαν οι λέξεις: «Εφημερίς δημοκρατικών αρχών». Γι' αυτό και τους πρώτους συνεργάτες του τους διάλεξε μέσα από τον δημοκρατικό κόσμο: Γ. Φιλάρετος, Αριστοτέλης Σίδερης, Ν. Καστρινός, Κ. Σπανούδης, Μάρκος Αυγέρης, Ν. Ποριώτης, Γεράσιμος Σπαταλάς κ.α.

 

  23 Ιούλη 1917  

Πλάτος 1cm, Ανάλυση 600χ600dpi, Μέγεθος 5Kb,Μορφή GIF

Ο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» γίνεται καθημερινή πρωινή εφημερίδα στις 23 Ιούλη 1917, με διευθυντή και ιδιοκτήτη τον Γ. Πετσόπουλο και Αρχισυντάκτη τον Ν. Γιαννιό. Στο λογότυπό του διακρίνεται η ένδειξη «ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ».

  4 Οχτώβρη 1917  

Πλάτος 1cm, Ανάλυση 600χ600dpi, Μέγεθος 4Kb, Μορφή GIF

Η έκδοσή του συμπίπτει με τις θυελλώδεις εκείνες επαναστατικές ημέρες στη Ρωσία, που προμηνύανε και προετοιμάζανε τον ερχομό της Οχτωβριανής Επανάστασης. Ο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» παρακολουθεί με συμπάθεια τα επαναστατικά αυτά γεγονότα και δημοσιεύει συχνά άρθρα, αφιερωμένα στις εξελίξεις που σημειώνονται στην Ρωσία, κατατοπίζοντας τους αναγνώστες του. Απ' αυτά ξεχωρίζουν ιδιαίτερα τα άρθρα του Ν. Καστρινού και του Αρ. Σίδερη, που βλέπουν στην Οχτωβριανή Επανάσταση τον πυρσό που θα φωτίζει με τη λάμψη του ολόκληρο τον κόσμο.

Εκείνο που διακρίνει το δημοκρατικό «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» και τον κάνει να διαφέρει από τις άλλες εφημερίδες της Αθήνας, είναι ότι από την αρχή της έκδοσής του καθιερώνει ειδικές στήλες για την παρακολούθηση της εργατικής κίνησης και δημοσιεύει καθημερινά εργατικές ειδήσεις.

Αυτό το γεγονός ήταν ασφαλώς το πρώτο βήμα του «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» για την ολοκληρωτική στροφή του, έπειτα από ένα χρόνο, προς το εργατικό κίνημα. Πολύ αργότερα οι άλλες εφημερίδες θα ακολουθήσουν το παράδειγμα αυτό του «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» και θα καθιερώσουν κι αυτές το εργατικό ρεπορτάζ.

Η αρχική αυτή περίοδος της έκδοσης του «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» τερματίζεται στις 23 Σεπτέμβρη 1918, με την αποχώρηση του αρχισυντάκτη του Ν. Γιαννιού, εξαιτίας των αντιδραστικών του αντιλήψεων, κυρίως, απέναντι στην Οχτωβριανή Επανάσταση.


Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ