Ολο και λιγότεροι εργαζόμενοι κάθε χρόνο μπορούν να κάνουν διακοπές το καλοκαίρι σε κάποιοn τουριστικό προορισμό. Ολο και μικρότερες σε διάρκεια είναι χρόνο με το χρόνο οι καλοκαιρινές διακοπές για τα λαϊκά στρώματα. Η ακρίβεια, η ανεργία και οι χαμηλοί μισθοί, το γεγονός ότι η ξεκούραση και η αναψυχή αντί για δικαίωμα είναι αντικείμενο κερδοφορίας των μονοπωλίων, καθιστούν τις διακοπές πολυτέλεια. Το κόστος της διαμονής και των μετακινήσεων εξαφανίζει το λαϊκό εισόδημα. Συχνά ένα μηνιάτικο δεν αρκεί ούτε για 7 μέρες διακοπών. Τα έξοδα για φαγητό και διασκέδαση, για βενζίνη, η ενοικίαση ενός μεταφορικού μέσου, εκτοξεύουν το κόστος των διακοπών σε αστρονομικά για το λαϊκό εισόδημα νούμερα....