Ανήσυχος, αιχμηρός και τολμηρός, οικείος - με έργο κραυγή για τα «θέλω» μας, με λόγο καταγγελτικό. Από τους μεγάλους συνθέτες μας, τραγουδοποιούς, στιχουργούς, ένας αιώνιος έφηβος που ό,τι αγγίζει γίνεται χρυσός στη μουσική και ό,τι σμιλεύει με τις νότες και τις λέξεις του αγγίζουν και αφυπνίζουν συνειδήσεις και αισθήσεις. Ο μαθητής του Κουν και του Χατζιδάκι, ο μαθητής της ζωής, του έρωτα και της αλήθειας, ο Σταμάτης Κραουνάκης ετοιμάζεται για άλλη μια φορά να μας συγκινήσει γιατί μας θέλει πάντα «συνένοχους» στο όνειρο. « Ο ιδρώτας που έχω ρίξει στα θέατρα...» λέει, «ίσως από τη γενιά μου είμαι ο πρώτος εργάτης μουσικός. Εχω δουλέψει πολύ στο θέατρο και πολύ τζάμπα. Να θυμηθώ τα χρόνια...