«Θλίψη είπα, πριν; Οχι δεν μας ταιριάζει η θλίψη. Οργή! Οργή! Μην αφήσετε τόσες θυσίες να πάνε χαμένες. Να μας θυμάστε. Αν χάσετε τη μνήμη σας, χαθήκατε. Μη φύγετε αδικαίωτοι απ' τη ζωή. Μην πετάτε τα οράματά σας. Μην αφήσετε τους θύτες να παριστάνουνε τα θύματα. Μην τους αφήνετε να σας σκοτώνουν. Ο,τι δεν προφτάσαμε εμείς, να το τελειώσετε εσείς, κι αν δεν προλάβετε, οι επόμενοι, κι οι επόμενοι, κι οι επόμενοι. Θα μου πείτε διδακτισμός; Οχι! Η αλήθεια. Η σημερινή πραγματικότητα, που αύριο θα γίνει ιστορία. Κι αυτή τη φορά την ιστορία να την γράψουν οι λαοί. Ολοι οι άνθρωποι φωνάζουν. Ολοι, - άσπροι, κίτρινοι, μαύροι... Κουράγιο. Θάρρος! Ο καιρός ενάντιος, δύσκολος, όμως πρέπει να οδηγήσετε...