ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 9 Σεπτέμβρη 2003
Σελ. /32
Το αιώνιο ψευτοδίλημμα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Επομένως, το ερώτημα που θα παίζει από εδώ και πέρα και θα το θέτουν συνεχώς οι δημοσκοπήσεις, θα είναι: Ποια από τις δύο παρατάξεις μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα τα θέματα της επόμενης τετραετίας; Και ακόμη τι τελικά θα θελήσει το εκλογικό σώμα: Μια άλλη πολιτική, με αλλαγή στα πρόσωπα ή συνέχεια; Κάθε αλλαγή με κλειστά χαρτιά σημαίνει κίνδυνο. Είναι το "υψηλό ρίσκο" για το οποίο μιλάει ο Κ. Σημίτης. Στη συνέχεια υπάρχει μια γνώση της πορείας και της πολιτικής δράσης των προσώπων. Ο Κ. Καραμανλής, ανοίγοντας ουσιαστικά τα χαρτιά του, θα πρέπει να αποδείξει, ότι με την "αλλαγή του" δε διακυβεύονται τα επιτεύγματα, μικρά ή μεγάλα, του τόπου και δε θα ματαιωθούν προσδοκίες». Το αιώνιο ψευτοδίλημμα του δικομματισμού από το χτεσινό άρθρο της «Ελευθεροτυπίας». Και στις επόμενες και στις μεθεπόμενες εκλογές το ίδιο θα είναι, αν δεν υπάρξει η αποφασιστική παρέμβαση του λαϊκού κινήματος υπέρ του δικού του Μετώπου.

Δεν υπάρχουν «λωτοφάγοι»

Πολλοί ισχυρίστηκαν ότι οι εξαγγελίες του Κ. Σημίτη για τους αγρότες άρχισαν, ήδη, ν' αλλάζουν το «βαρύ κλίμα» σε βάρος της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ, που επικρατεί στα χωριά. Κάτι τέτοιο, όμως, δε συνέβη στην πραγματικότητα κι όσοι το πίστεψαν δε γνωρίζουν πόσο «βαριά» και «βαθιά» είναι η αγανάκτηση του αγροτικού κόσμου για την εφαρμοζόμενη αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Κι όσοι ελπίζουν ότι στην ύπαιθρο υπάρχουν «λωτοφάγοι», που εύκολα θα ξεχάσουν τα όσα προβλήματα «φόρτωσε» στην πλάτη των μικρομεσαίων αγροτών η πολιτική της κυβέρνησης και θα ξαναψηφίσουν ΠΑΣΟΚ, είναι πολύ γελασμένοι. Οι ξωμάχοι δεν μπορούν, δε θέλουν και δεν πρόκειται να ξεχάσουν, ποιος ευθύνεται για τη συρρίκνωση του εισοδήματός τους, για την καταχρέωσή τους στην Τράπεζα, για το κυνηγητό τους από τα ΜΑΤ και τα «αγροτοδικεία», για τη δύσκολη κι «άχαρη» ζωή τους στο χωριό. Το θυμούνται τώρα και δεν ξεγελιούνται με τις υποσχέσεις Σημίτη, θα το θυμούνται και την ώρα της κάλπης κι αναλόγως θα πράξουν.

Δε θα πρέπει, όμως, η απελπισία και η οργή να οδηγήσουν όσους αγρότες φεύγουν από το ΠΑΣΟΚ, στη ΝΔ, γιατί θα πάνε «από τη Σκύλλα, στη Χάρυβδη». Αλλωστε, εναλλακτική λύση έχουν. Μπορούν και τους συμφέρει, να ενισχύσουν το ΚΚΕ, για να το έχουν ακόμα πιο δυνατό πλάι τους, στους αγώνες για την επιβίωση και για την καλυτέρευση της ζωής τους, που θα συνεχιστούν και μετά τις εκλογές.

Η σαφήνεια της ... ασάφειας

Οι ερωτήσεις του δημοσιογράφου προς τον πρόεδρο του ΣΥΝ, σχετικά με μια ενδεχόμενη μελλοντική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, ήταν επίμονες (συνέντευξη στον «Επενδυτή» του Σαββάτου). Εξίσου επίμονος, όμως, ήταν και ο Ν. Κωνσταντόπουλος στις ασαφείς απαντήσεις του.

«Μέχρι σήμερα η κυβερνητική πολιτική την οποία εφαρμόζει το ΠΑΣΟΚ δε συγκεντρώνει αξιόπιστα και συστατικά στοιχεία προγραμματικής συμφωνίας και σύγκλισης». Αύριο; «Τα ζητήματα της κυβερνητικής συνεργασίας δεν είναι τεχνικά ζητήματα απλής σύμπραξης. Σχετίζονται με προγραμματική σύγκλιση, δέσμευση, δημοκρατικό διάλογο, συγκεκριμένες επιλογές... Εμείς διεκδικούμε την ανασύνθεση των συσχετισμών...».

Μερικές φορές, όμως, η ασάφεια και η αοριστία ορισμένων απαντήσεων είναι περισσότερο σαφής απ' ό,τι νομίζουν και επιδιώκουν οι ερωτώμενοι.

Οι «θυροφύλακες» στην Υγεία

Στο προσκήνιο φέρνουν ξανά δημοσιεύματα τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης για την πρωτοβάθμια περίθαλψη, που προβλέπουν την καθιέρωση οικογενειακού γιατρού και τη λειτουργία υπό ενιαίο σύστημα όλων των μονάδων πρωτοβάθμιας περίθαλψης, στο οποίο θα ενταχθούν οι ασφαλισμένοι όλων των βασικών Ταμείων (ΙΚΑ, ΟΓΑ, Δημόσιο, ΤΕΒΕ και Οίκος Ναύτου).

Η κυβέρνηση, μέσα από αυτές τις ενοποιήσεις, στοχεύει στη μείωση στο ελάχιστο των παροχών για τους ασφαλισμένους και τον ακόμα μεγαλύτερο περιορισμό των κρατικών δαπανών για την Υγεία, στην παραπέρα ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών, στην επίδειξη ανύπαρκτου έργου, αλλάζοντας ουσιαστικά ταμπέλα στις σημερινές δομές, που έχουν αποδειχτεί ανεπαρκείς για να καλυφθούν οι ανάγκες.

Ο οικογενειακός γιατρός, που σχεδιάζει, μεταφράζεται σε ιδιώτες γιατρούς, που θα υπογράφουν σύμβαση με τα ασφαλιστικά ταμεία και θα λειτουργούν ως «θυροφύλακες», προκειμένου να αναχαιτίσουν την πρόσβαση των ασθενών στις μονάδες Υγείας. Σχέδιο, που δεν έχει καμιά σχέση με την ανάγκη για οικογενειακό γιατρό, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης σ' ένα δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, διασυνδεμένο σε όλες τις βαθμίδες.

Το σύστημα, αναφέρεται, θα στηρίξουν οι «υπάρχουσες μονάδες». Τα περιβόητα Κέντρα Υγείας (ΚΥ) αστικού τύπου, που ποτέ δε δημιουργήθηκαν, τα ΚΥ αγροτικού τύπου που υπολειτουργούν, και τα πολυιατρεία του ΙΚΑ, στα οποία, εκτός από τα 4,5 εκατομμύρια ασφαλισμένων του ιδρύματος, θα απευθύνονται και οι ασφαλισμένοι των υπόλοιπων Ταμείων, οξύνοντας τις σημερινές εικόνες ντροπής με τις ατελείωτες λίστες αναμονής.

Ο ανθυγιεινός εκσυγχρονισμός, δηλαδή, σε όλο του το μεγαλείο...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Απλή αναλογική τώρα!

Σήμερα στις 6.30 μ.μ. στο Πάντειο Πανεπιστήμιο πραγματοποιείται η σύσκεψη με θέμα: «Η καθιέρωση της απλής αναλογικής - Το αναγκαίο εκλογικό σύστημα». Εχουν κληθεί και θα πάρουν μέρος πολλοί μαζικοί και συνδικαλιστικοί φορείς - Ομοσπονδίες, Συνδικάτα, Ενώσεις και Σωματεία Εργαζομένων - αλλά και πλήθος προσωπικοτήτων του τόπου. Και αυτή η σύσκεψη δεν είναι η μόνη. Σε πολλές πόλεις της χώρας διοργανώνονται ανάλογες εκδηλώσεις.

Το αίτημα για την καθιέρωση της απλής και ανόθευτης αναλογικής ως πάγιου εκλογικού συστήματος σε όλες τις αναμετρήσεις επανέρχεται στο προσκήνιο, μετά την πρόσφατη δημοσιοποίηση των κυβερνητικών σχεδιασμών να «αλλάξει» τον ισχύοντα εκλογικό νόμο. Φυσικά, ο προτεινόμενος παραμένει στο πλαίσιο της ενισχυμένης αναλογικής. Δίνει κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες εκεί που δεν υπάρχουν. Κλέβει έδρες από τα κόμματα της αντιπολίτευσης και διατηρεί το γνωστό και απαράδεκτο 3%, ως όριο «εισόδου» στη Βουλή. Η δε ΝΔ, που θεσμοθέτησε το ισχύον εκλογικό σύστημα όταν ήταν κυβέρνηση, διαφωνεί με την αλλαγή του τώρα. Ομως γενικά είναι υπέρ των καλπονοθευτικών συστημάτων που παραβιάζουν κατάφωρα την ισοτιμία της ψήφου.

Ετσι ο δικομματισμός στήνει τις κυβερνήσεις του, προκειμένου να εξυπηρετήσει απρόσκοπτα τα συμφέροντα της ολιγαρχίας. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ - με την άνεση της ευρείας αντιδημοκρατικής κατάληψης κοινοβουλευτικών εδράνων - λειτουργούν παίρνοντας όλο και περισσότερα αντιλαϊκά μέτρα, ψηφίζουν τους «σταθερούς» νόμους τους οι οποίοι στρέφονται κατά του λαού. Αλήθεια, τι κέρδισε ο τόπος από αυτές τις «ισχυρές κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες» τους; Στρατιές ανέργων και ημιαπασχολήσιμων, εργαζόμενους μέχρι τα 65 τους, συντάξεις πείνας, ράντζα, ακρίβεια κλπ., κλπ.

Απέναντι σε αυτό το σκηνικό, τα λαϊκά στρώματα πρέπει να πάρουν θέση. Το εκλογικό σύστημα δεν είναι υπόθεση απλά των κομμάτων ή κάποιων επαϊόντων. Είναι κατ' εξοχήν υπόθεση του λαού. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να δεχτούν τη διαπραγμάτευση για το αν αυτός ο νόμος θα νοθεύει λιγότερο ή περισσότερο από τον προηγούμενο τη θέλησή τους. Πρέπει να απαιτήσουν την ισοτιμία της ψήφου τους, κάτι που μπορεί να την εγγυηθεί μόνον η απλή, η ανόθευτη αναλογική. Το μόνο εκλογικό σύστημα που διασφαλίζει την ισοτιμία της ψήφου στις σημερινές συνθήκες.

Φυσικά, κανένα εκλογικό σύστημα δεν μπορεί από μόνο του να αλλάξει και την κατεύθυνση της εφαρμοζόμενης πολιτικής, να την κάνει φιλολαϊκή από αντιλαϊκή που είναι. Μόνο ο λαός με την πάλη του, αλλά στις βουλευτικές εκλογές και με την ψήφο του - καταδικάζοντας το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ και ενισχύοντας μαζικά το ΚΚΕ - μπορεί να τορπιλίσει τη σταθερότητα της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Να υπερασπιστεί από καλύτερες θέσεις και να διευρύνει τα δικαιώματά του, να αγωνιστεί πιο αποτελεσματικά συνολικά ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική και στις δυνάμεις που την εφαρμόζουν.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ