ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 9 Αυγούστου 2016
Σελ. /20
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
«Εφυγε» ο Αντώνης Κακαράς

Motion Team

Ο Αντώνης Κακαράς «έφυγε» το βράδυ της Κυριακής, ενώ ήταν στην αγαπημένη του Ικαρία, τόπο καταγωγής της συζύγου του. Μέχρι την ώρα που έκλεινε η ύλη της εφημερίδας, δεν είχε γίνει γνωστό το πότε και πού θα πραγματοποιηθεί η κηδεία του.

Οπως έγραφε ο ίδιος ο Αντ. Κακαράς στο έργο του «Οι Ελληνες στρατιωτικοί» και στο κεφάλαιο «Στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων αντιστέκονται στη δικτατορία», δικάστηκε και καταδικάστηκε στο Ναυτοδικείο το Σεπτέμβρη του 1972 με μάρτυρες κατηγορίας τους Ντερτιλή, Βόσσο και Γιαννουκάκο. Στη διάρκεια της δίκης, ο Τύπος της εποχής έδωσε ιδιαίτερη έκταση σε ένα επεισόδιο με τάβλι στις 18/3/72 σε συζήτηση για την «επανάσταση» στο καρέ των αξιωματικών του Α/Τ ΒΕΛΟΣ με τους σημαιοφόρους Ντερτιλή (γιος του γνωστού πρωτεργάτη της χούντας) και Γιαννουκάκο, όπου ο ανθυποπλοίαρχος Κακαράς κατακεραύνωνε τους χουνταίους. Ο κατηγορούμενος έσπασε το τάβλι και το «φόρεσε κολάρο» στο πουλί της δικτατορίας. Η ουσία της υπόθεσης ήταν η αιτιολογία της παραίτησής του από το ΠΝ, όπως διατυπώθηκε σε τρεις διαδοχικές αναφορές, με έντονες και «αναιδείς» - κατά τους κατηγόρους του - εκφράσεις. Είχαν προηγηθεί συχνές συζητήσεις με συναδέλφους του κατά τη διάρκεια της χούντας, προκλήσεις κατά αξιωματικών πιστών στο καθεστώς, ποδοπάτημα της φωτογραφίας του δικτάτορα σε εστιατόριο της Νάξου κ.ά.

Αφορμή για την παραίτησή του ήταν ένα επεισόδιο στην Πλάκα, στις 4/10/1971, που οδήγησε στον ξυλοδαρμό ενός οργάνου της Ασφάλειας, που σε διατεταγμένη υπηρεσία χαφιέ βρέθηκε να χαφιεδίζει τον τότε ανθυποπλοίαρχο Κακαρά σε ταβέρνα, όπου βρισκόταν με τη μετέπειτα σύζυγό του Βασιλική Παπαγιάννη και φίλους του, τραγουδώντας Θεοδωράκη. Ο «τοποτηρητής» τον κάλεσε έξω από το κέντρο, ρωτώντας τον «γιατί τραγουδάς Θεοδωράκη» και έγινε ό,τι έγινε. Ακολούθησε η σύλληψή του και η μεταφορά του από την Ασφάλεια στη Ναυτική Αστυνομία του Βοτανικού και τέλος η προανάκριση. Στις 26/2/72 του επιβάλλεται πειθαρχική ποινή περιορισμού 30 ημερών «διότι ...συνεπλάκη μετά πολιτών, δεν συνεμορφώθη προς συστάσεις αστυνομικού οργάνου και έδωσε αφορμή να κατηγορηθεί διά πράξεις αναρμόστους δι' Αξιωματικόν».

Ο Κακαράς απάντησε με δική του αναφορά, και στο μεταξύ παραλάμβανε την ποινή του στο Α/Τ Βέλος, όπου είχε ήδη μετατεθεί και ήταν το έναυσμά του για την υποβολή της παραίτησης. Οι προσπάθειες του κυβερνήτη του Βόσσου να τον μεταπείσει είχαν ως αποτέλεσμα την υποβολή 2 ακόμα αναφορών και νέα ποινή φυλάκισης 40 ημερών.

Φυλακίστηκε στο ΕΛΛΗ σε καμπίνα ειδικά διαμορφωμένη γι' αυτόν το σκοπό, υπό καθεστώς τελείας απομόνωσης, με έξοδο από το απομονωτήριό του μόλις για μισή ώρα κάθε μέρα, κι ενώ οι βασανιστές του είχαν αφαιρέσει από την οροφή και τα τοιχώματα της καμπίνας τις μονώσεις με αποτέλεσμα να υπερθερμαίνεται ο χώρος από τον ήλιο που χτυπούσε το κατάστρωμα.

Μετά την τακτική ανάκριση, μεταφέρθηκε σιδηροδέσμιος στην Ψυτάλλεια, και έμεινε απομονωμένος σε κελί στο κτίριο του Διοικητηρίου από τις 26/6 έως την πρώτη δίκη του στο Ναυτοδικείο στις 7/9/72. Εκεί θα βρεθεί παμψηφεί ένοχος και θα καταδικαστεί «σε φυλάκιση ενός έτους μεν διά την περιύβρισιν αρχής κατ' εξακολούθησιν, δύο ετών δε διά την προσβολή του Στρατού (...) και σωρευτικά εις συνολικήν ποινήν φυλακίσεως δύο ετών και έξι μηνών (...)».

Στις 6/2/73 η διαδικασία θα επαναληφθεί στο Αναθεωρητικό Δικαστήριο και θα επικυρωθεί η ίδια ποινή. Στην Ψυτάλλεια παρέμεινε έγκλειστος περίπου ένα χρόνο. Μετά την απόταξή του από το ΠΝ μετάγεται και παραμένει για μερικούς μήνες στον Κορυδαλλό. Μεταφέρεται στις φυλακές της Αίγινας όπου και παραμένει μέχρι την περιλάλητη αμνηστία. Στα γεγονότα του Πολυτεχνείου θα βρίσκεται εκεί. Θα διαφύγει τη σύλληψη στην έξοδο και τις επόμενες μέρες θα κρύβεται σε διάφορα σπίτια. Στις 20/7/74 με την επιστράτευση για το Κυπριακό, θα προσφερθεί επικοινωνώντας τηλεφωνικά για υπηρεσία στο ΠΝ, όπως και οι άλλοι διωχθέντες. Δεν πήραν απάντηση. Αποκαταστάθηκε στο ΠΝ κατά τη μεταπολίτευση.

ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ
Αύξηση εισροών και κόντρες για τη συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας

Eurokinissi

Μικρή αύξηση σημειώθηκε πάλι στις εισροές μεταναστών και προσφύγων στη χώρα μας. Οι αφίξεις των μεταναστών μεταξύ Χίου και Τσεσμέ, από το πρωί του Σαββάτου μέχρι χτες το πρωί ξεπέρασαν τις 200. Συγκεκριμένα, το πρωί του Σαββάτου έφτασαν 66 άτομα, την Κυριακή 96, ενώ χτες το πρωί η μέρα ξεκίνησε με 41 «αποβάσεις» στην περιοχή Γρίδια. Ολα αυτά και ενώ η Χίος μπορεί να φιλοξενήσει 1.100 πρόσφυγες και μετανάστες και αυτή την ώρα βρίσκονται εγκλωβισμένα 2.888 άτομα. Συνολικά, στους 57.047 ανέρχονται οι πρόσφυγες σε όλη τη χώρα, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Συντονιστικού Οργάνου Διαχείρισης της Προσφυγικής Κρίσης.

Συνολικά, στα νησιά η κατάσταση είναι δύσκολη. Υπάρχει αυτήν τη στιγμή ένα σημαντικό πλεόνασμα προσφύγων σε σχέση με τις διαθέσιμες θέσεις. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τις τελευταίες μέρες υπήρξε μια, περιορισμένη μεν, αλλά αισθητή αύξηση των αφίξεων. Κοντεύουν περίπου τις 10.000 άτομα στα νησιά, ενώ οι επίσημες θέσεις είναι 7.500 και είναι και μερικές θέσεις για ευάλωτες ομάδες. Αυτήν τη στιγμή, στη χώρα, υπάρχουν 250 παιδιά σε καθεστώς περιορισμού σε αστυνομικά τμήματα.

Η ασφυκτική αυτή κατάσταση, όπου χιλιάδες άνθρωποι είναι «εκτοπισμένοι» στα νησιά του Αιγαίου προκαλεί καταστάσεις όπως της περασμένης Παρασκευής στο Χαλκειός της Χίου, όπου σημειώθηκαν συμπλοκές μεταξύ προσφύγων - μεταναστών, επενέβη δε η Αστυνομία για να...ηρεμήσουν τα πνεύματα. Συγκεκριμένα, το απόγευμα της Παρασκευής πάνω από 100 εγκλωβισμένοι διαμαρτυρήθηκαν για την ποιότητα του φαγητού. Οι διαμαρτυρίες σύντομα οδήγησαν σε αποκλεισμό της εισόδου στο πρώην «hot spot», ενώ λίγο αργότερα αντέδρασαν στις εκκλήσεις των αστυνομικών να επιστρέψουν στους οικίσκους, με αποτέλεσμα να ξεκινήσει άτακτος πετροπόλεμος.

Στο μεταξύ, οι κόντρες με άξονα το Προσφυγικό και τη συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας συνεχίζονται. «Η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν συμπεριφέρεται με ειλικρίνεια στην Τουρκία», δήλωσε ο Πρόεδρος της Τουρκίας, Ρ. Τ. Ερντογάν στη «Le Monde», σημειώνοντας πως η κατάργηση της βίζας για τους Τούρκους πολίτες υποτίθεται ότι θα ίσχυε από την 1η Ιούνη. «Αν τα αιτήματά μας δεν ικανοποιηθούν, τότε οι επανεισδοχές δεν θα είναι πλέον δυνατές», δήλωσε ο Τούρκος Πρόεδρος. Με τον τρόπο αυτό «προειδοποιεί» πως η συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας για την εξάλειψη των προσφυγικών ροών μπορεί να καταρρεύσει. Ο Δ. Αβραμόπουλος, αρμόδιος επίτροπος για τη Μετανάστευση, σε δηλώσεις του, αναφέρει πως η ΕΕ είναι προετοιμασμένη ακόμη και για την περίπτωση αποτυχίας της σχετικής συμφωνίας. «Η συμφωνία με την Τουρκία», όπως υπογραμμίζει, «είναι ένα σημαντικό κομμάτι της δουλειάς μας στο πλαίσιο αντιμετώπισης της προσφυγικής κρίσης, εντούτοις όχι το μοναδικό», είπε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι «δεν ποντάρουμε μόνο σε ένα χαρτί».

Χτες και ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζ. Κλ. Γιούνκερ, σε συνέντευξή του, στη γερμανική «Tagesspiegel», μιλά για την ανάγκη τήρησης της συμφωνίας με την Τουρκία στο Προσφυγικό. Για να προσθέσει ότι η ΕΕ πρέπει να συνεργάζεται και με δύσκολους γείτονες, όπως την Τουρκία «όχι επειδή αγαπάμε αυτές ή τις κυβερνήσεις τους, αλλά επειδή το χρωστάμε σε όλους εκείνους που θα υπέφεραν σε περίπτωση που δεν συμφωνούσαμε». Ο πρόεδρος της Κομισιόν ξεκαθάρισε ότι η ΕΕ δεν πρόκειται να προβεί σε παραχωρήσεις έναντι της Τουρκίας στο θέμα της βίζας.

Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση για το θάνατο του Αντώνη Κακαρά:

«Ο Αντώνης Κακαράς γεννήθηκε στη Γραβιά Φωκίδας το 1945. Αποφοίτησε από τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων του Πολεμικού Ναυτικού, ως σημαιοφόρος μηχανικός, το 1966.

Ως εν ενεργεία αξιωματικός αντιτίθεται έντονα στη δικτατορία της χούντας το 1967 τόσο προφορικά όσο και με γραπτά κείμενα και πράξεις αντίστασης, που τον οδήγησαν στο Ναυτοδικείο και στο αναθεωρητικό δικαστήριο. Σημαντικό ρόλο στην ένταση των διώξεων που υπέστη έπαιξε και η σχέση του με τη μετέπειτα σύζυγό του, κόρη του ιστορικού στελέχους του ΚΚΕ Στέφανου Παπαγιάννη. Στα δικαστήρια κράτησε σθεναρή και περήφανη στάση, η οποία αναγνωρίστηκε από τους συναδέλφους του. Την ίδια στάση κράτησε και στη συνέχεια, όταν το 1972 καταδικάζεται σε φυλάκιση από τη δικτατορία, εγκλείεται για δέκα πέντε μήνες σε φυλακές και αποτάσσεται. Αποκαθίσταται με τη μεταπολίτευση στην ενεργό υπηρεσία, σταδιοδρομεί και αποστρατεύεται το 1990 ως αρχιπλοίαρχος.

Από το 1999 διδάσκει ως επιστημονικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, για μία δεκαετία.

Παράλληλα, δραστηριοποιείται στην Κίνηση για την Εθνική Αμυνα (ΚΕΘΑ). Πολύ συχνά δίνει ομιλίες, σ' όλη την Ελλάδα σχετικά με τη δικτατορία και την αντίσταση απέναντί της, καθώς επίσης για τα θέματα του Αιγαίου, τους κινδύνους για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, το Κυπριακό, τον πραγματικό ρόλο που έπαιξαν και παίζουν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ σε όλα αυτά, αλλά και για τους πολέμους που έχουν εξαπολύσει στην περιοχή μας και ευρύτερα.

Το 2004 γίνεται δεκτός στο Πάντειο Πανεπιστήμιο ως Διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης και Νεότερης Ιστορίας με τη διατριβή "Οι επαγγελματίες στρατιωτικοί υπό αυταρχικά καθεστώτα". Εχει εκδώσει επιπλέον πάνω από δέκα έργα κυρίως διηγήματα, ενώ συχνά αρθρογραφούσε. Ηταν μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών. Ηταν παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών.

Ως απόστρατος στάθηκε σταθερά στο πλευρό του ΚΚΕ δηλώνοντας με κάθε ευκαιρία τη στήριξή του σ' αυτό.

Η ΚΕ του ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά συλλυπητήρια του Κόμματος στην οικογένειά του».



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ