Copyright 2017 The Associated

«Οικογενειακή» φωτογραφία ηγετών των χωρών Δυτικών Βαλκανίων από τη Σύνοδό τους στο Σαράγεβο τον περασμένο Μάρτη, που προετοίμασε την επικείμενη Σύνοδο στην Τεργέστη

Σύμφωνα με πρόσφατες ανακοινώσεις που έκανε ο επίτροπος της ΕΕ για τις Σχέσεις Καλής Γειτονίας και τη Διεύρυνση, Γιοχάνες Χαν, το (γερμανικής έμπνευσης) σχέδιο για τη δημιουργία «Κοινής Αγοράς Δυτικών Βαλκανίων» θα αφορά την ελεύθερη κίνηση αγαθών, υπηρεσιών, κεφαλαίων, εργατικού δυναμικού, κοινή ψηφιακή πολιτική και τη δημιουργία ενός «δυναμικού επενδυτικού περιβάλλοντος», που θα διευκολύνει ακόμη περισσότερο την άλωση της περιοχής από τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα χωρών της ΕΕ, συρρικνώνοντας τα περιθώρια για μπίζνες και ελιγμούς από π.χ. ρωσικά ή κινεζικά ανταγωνιστικά μονοπώλια.

Ο ίδιος ο επίτροπος Χαν πρόσθεσε: «Η κεντρική ιδέα είναι να δημιουργήσουμε σε ορισμένες περιοχές ένα είδος κοινής αγοράς περίπου 20.000.000 ισότιμων πελατών, που μπορεί να προσελκύσουν επενδυτές, να ενισχύσουν τον επιχειρηματικό τομέα και τελικά να οδηγήσουν στη δημιουργία περισσότερων θέσεων εργασίας στην περιοχή». Προέβλεψε, επίσης, ότι στις 12 Ιούλη θα υπογραφεί και η «Κοινοτική Συμφωνία Μεταφορών», η διαπραγμάτευση της οποίας ξεκίνησε πριν περίπου 10 χρόνια, τονίζοντας: «Η ΕΕ παραμένει αφοσιωμένη στην υποστήριξη των Δυτικών Βαλκανίων στη διαδικασία μεταρρυθμίσεων και αυτή η στρατηγική γίνεται για το συμφέρον της ΕΕ. Εχουμε απλώς να επιλέξουμε μεταξύ της εξαγωγής σταθερότητας και της εισαγωγής αποσταθεροποίησης». Αυτή η φράση ήταν σαφής αναφορά στις πρόσφατες ενδοαστικές κόντρες σε Αλβανία, ΠΓΔΜ, Κοσσυφοπέδιο και τις πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις, που «συμπτωματικά» ανέδειξαν στην εξουσία αστικά κόμματα που διευκολύνουν τα σχέδια και τα συμφέροντα των δυτικών μονοπωλίων...

Ο Χαν και άλλοι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι της ΕΕ εκτιμούν ότι η λειτουργία αυτής της δυτικοβαλκανικής κοινής αγοράς θα καταστεί εφικτή σε περίπου έναν χρόνο. Τόνισε ότι «θα άρει» τους φραγμούς σε εμπόριο, θα εισάγει κριτήρια και κανόνες που αφορούν τη λειτουργία επιχειρήσεων σε χώρες της ΕΕ, ώστε να υπάρξει εναρμόνιση με εκείνες της περιοχής, θα απομακρύνει τα εμπόδια για εργασία μεταξύ των εργαζομένων όλων των χωρών της περιοχής και θα κτίσει το οικοδόμημα στη βάση της Συμφωνίας Ελεύθερου Εμπορίου Κεντρικής Ευρώπης (CEFTA). Συμφωνία που συνδέει εδώ και περίπου μία δεκαετία όλες τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων και τη Μολδαβία, ενώ νωρίτερα είχαν ενταχθεί σε αυτήν η Κροατία (2003), η ΠΓΔΜ (2006), με τις χώρες της Ομάδας του Βίσεγκραντ (Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία, Ουγγαρία).

Αλλες πληροφορίες αναφέρουν την πιθανή προώθηση και ενός «μίνι σχεδίου Μάρσαλ», που (σύμφωνα με πληροφορίες της σερβικής εφημερίδας «Βετσέρνιε Νόβοστι» αποκαλείται «Berlin plus»). Η χρηματοδότηση αυτού του ταμείου λέγεται πως μπορεί να γίνει είτε από πόρους των χωρών της «Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Εμπορικών Συναλλαγών» (EFTA, που αποτελείται από τις χώρες της ΕΕ και την Ελβετία) είτε της «Ευρωπαϊκής Οικονομικής Περιοχής» (EEA), που αποτελείται απ' όλα τα μέλη της ΕΕ, την Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και τη Νορβηγία.

Πέρα από τα παραπάνω μεγαλεπήβολα σχέδια, στην επικείμενη φετινή Σύνοδο των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων στην Τεργέστη (που είναι η τέταρτη, η πρώτη έγινε στο Βερολίνο το 2014 με πρωτοβουλία της καγκελαρίου Αγκελα Μέρκελ και αφορμή τα 100 χρόνια από την έναρξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου) θα προωθηθεί μία «ατζέντα για τη Νεολαία χωρών Δυτικών Βαλκανίων», ώστε οι νέοι άνθρωποι να στηρίξουν (αν τους βγει...), χωρίς πολλές αντιδράσεις, την καπιταλιστική βαρβαρότητα που θα φέρουν η «νέα ανάπτυξη» και οι «επενδύσεις». Στο πλαίσιο αυτής της «λογικής», άλλωστε, εγκαινιάστηκε τον περασμένο Δεκέμβρη στα Τίρανα το λεγόμενο «Περιφερειακό Γραφείο Συνεργασίας Νεολαίας» (RYCO)...

Επιπλέον, αναμένεται να προωθηθούν νέα επενδυτικά σχέδια στους τομείς της Ενέργειας και των Μεταφορών, στο πλαίσιο συνέχισης πολιτικών που αποφασίστηκαν στις προηγούμενες Συνόδους Κορυφής των Δυτικών Βαλκανίων σε Βερολίνο (2014), Βιέννη (2015), Παρίσι (2016), την επικείμενη Σύνοδο της Τεργέστης, έως την αναμενόμενη Σύνοδο Κορυφής των Δυτικών Βαλκανίων, που θα πραγματοποιηθεί το 2018 και η οποία αναμένεται να κλείσει τον «κύκλο» των περιφερειακών αυτών Συνόδων με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.

Τα σχέδια προώθησης ακόμη περισσότερων μεταρρυθμίσεων υπέρ των δυτικοευρωπαϊκών μονοπωλίων στα Δυτικά Βαλκάνια, πριν καν αυτά ενταχθούν στην ΕΕ, συνοδεύονται βεβαίως και από σχέδια που αφορούν ευρύτερους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τις κόντρες της Δύσης με τη Ρωσία.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στα τέλη Ιούνη, η επικεφαλής της ΕΕ για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Ασφάλεια, Φεντερίκα Μογκερίνι, ανήγγειλε ότι σχεδιάζει το ερχόμενο φθινόπωρο κοινή περιοδεία με τον... γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, στις έξι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων (Αλβανία, Βοσνία - Ερζεγοβίνη, Μαυροβούνιο, ΠΓΔΜ, Σερβία, Κοσσυφοπέδιο). Η Μογκερίνι, μετά την τελευταία ΝΑΤΟική Σύνοδο στις Βρυξέλλες, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου εάν σχεδιάζει κοινή περιοδεία στα Βαλκάνια με τον Στόλτενμπεργκ, είπε: «Είμαστε έτοιμοι για κοινά ταξίδια και επισκέψεις, είτε στα Βαλκάνια, είτε αλλού. Σχεδιάζουμε προς το παρόν, γιατί έχουμε όπως καταλαβαίνετε σύνθετες ατζέντες, τις πιθανότητες για μία κοινή επίσκεψη... το φθινόπωρο. Οι επικοινωνίες μας είναι εβδομαδιαίες όχι μόνον μεταξύ μας, που έχει μεγάλη σημασία. Βλέπω ένα απαράμιλλο επίπεδο δουλειάς που γίνεται σε επίπεδο προσωπικού και συντονισμένα. Νομίζω πως είμαστε μακριά από την εποχή, στο παρελθόν, που ενίοτε αντιμετωπίζαμε κάποιες δυσκολίες συνεργασίας. Θα έλεγα πως τώρα η συνεργασία (σ.σ. μεταξύ ΕΕ και ΝΑΤΟ) είναι συνηθισμένη και πάει πολύ καλά».

Η Μογκερίνι, δηλαδή, επιβεβαιώνει την επιδίωξη των ευρωατλαντικών ιμπεριαλιστών - χωρίς φυσικά να εξαλείφονται οι αιτίες ανταγωνισμού των δύο λυκοσυμμαχιών και των χωρών που τις συγκροτούν - που είναι πάντα η από κοινού εκμετάλλευση των εργαζομένων και το μοίρασμα της λείας, δηλαδή των φυσικών πηγών και του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι και ιδιοποιούνται οι εκμεταλλευτές τους. Παρά τις διακηρύξεις περί συνεργασίας, πάντα το μοίρασμα σημαίνει σφοδρό ανταγωνισμό μεταξύ μονοπωλιακών ομίλων, με ό,τι συνέπειες μπορεί αυτός να έχει πάντα σε βάρος των λαών.