Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η ΝΔ, τα υπόλοιπα αστικά κόμματα και οι παρατάξεις τους μέσα στις σχολές προπαγανδίζουν τα οφέλη της «ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας», της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας», της «επιχειρηματικότητας», αλλά εμείς γνωρίζουμε από πρώτο χέρι τι είναι όλα αυτά:

• Είναι οι μισθοί πείνας των 511 ευρώ μεικτά για τους νέους κάτω των 25 ετών.
• Είναι η ανασφάλιστη δουλειά στον Επισιτισμό για κάποια ψίχουλα.
• Είναι οι πιέσεις και η τρομοκρατία του εργοδότη ή του team leader στα τηλεφωνικά κέντρα.
• Είναι τα εξαντλητικά 12ωρα και η μαύρη εργασία στον κλάδο του Τουρισμού, που χρόνια τώρα βρίσκεται σε ανάπτυξη, με ρεκόρ στα κέρδη, στους τουρίστες, αλλά και στην εκμετάλλευση!
• Είναι τα 4ωρα για 200 ευρώ και οι απλήρωτες υπερωρίες.
• Είναι το επίδομα ανεργίας που δεν μας δίνουν, τα ένσημα που δεν μας κολλάνε και η Ασφάλιση που δεν έχουμε.
• Είναι οι απλήρωτες πρακτικές ασκήσεις.

Αυτά είναι μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα που συνθέτουν το τοπίο της εργασιακής ζούγκλας που ήδη αντιμετωπίζουμε οι εργαζόμενοι φοιτητές και το οποίο θα είναι εδώ και μετά το πτυχίο.

Τώρα η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ πουλά το παραμύθι της «δίκαιης ανάπτυξης» και της «καθαρής εξόδου» από τα μνημόνια, την ίδια στιγμή που διατηρεί όλα τα προηγούμενα μνημονιακά μέτρα και προσθέτει άλλα 88 για να κλείσει το deal της 4ης «αξιολόγησης». Μην ξεχνάμε ότι είναι η ίδια κυβέρνηση που κατάργησε την κυριακάτικη αργία στο Εμπόριο, την προστασία από τις ομαδικές απολύσεις, που ετοιμάζεται να φορολογήσει τους μισθούς πείνας των 406 ευρώ και πάνω. Είναι η κυβέρνηση που έφερε στο τέλος της προηγούμενης χρονιάς και ψήφισε νόμο για την περιστολή του δικαιώματος στην απεργία. Είναι η κυβέρνηση που συνεχίζει να κάνει τα δικαιώματά μας καύσιμο για να στηριχθούν η καπιταλιστική ανάκαμψη και τα κέρδη των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Στήριγμα στην κυβέρνηση και την πολιτική της αποτελούν και οι θέσεις των ΔΑΠ και ΠΑΣΠ. Είναι οι δυνάμεις που «δασκαλεύουν» τους φοιτητές να είναι ευέλικτοι, να θεωρούν «νόμο» ό,τι πει το αφεντικό, ότι «πρώτα είναι το καλό της επιχείρησης και μετά όλα τ' άλλα, ο μισθός, το ωράριο κ.τ.λ.» ή ακόμα και ότι πρέπει να δουλεύεις εθελοντικά - δηλαδή τσάμπα - για να μάθεις.

Να δοθεί αγωνιστική απάντηση ενάντια στο «δόγμα» που λέει ότι «είναι φυσιολογικό να υπάρχουν ανισότητες», όπως είχε πει ο Μητσοτάκης και λέει και η ΔΑΠ σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ. Οταν μιλάει όμως η ΔΑΠ, έχει στο νου της το μικρό κομμάτι των φοιτητών που τα έχει όλα λυμένα στη ζωή του. Αντίθετα, οι εργαζόμενοι φοιτητές έχουμε άραγε τις ίδιες δυνατότητες να ανταποκριθούμε στις σπουδές μας; Πώς να κυνηγήσει ένας εργαζόμενος φοιτητής την περιβόητη «αριστεία» που αναμασά διαρκώς η ΔΑΠ, όταν πρέπει να λύσει πρώτα τα βιοποριστικά του προβλήματα;

Οι εργαζόμενοι φοιτητές και σπουδαστές δεν δουλεύουμε από χόμπι, αλλά στηρίζουμε τις οικογένειές μας! Αναγκαζόμαστε να δουλέψουμε παράλληλα με τις σπουδές μας, γεγονός που αντικειμενικά δυσκολεύει την παρουσία στις σχολές μας. Πολλοί αδυνατούν να ανταπεξέλθουν και παρατούν τις σχολές, βλέποντας να μεγαλώνουν ακόμα περισσότερο τα εμπόδια και στις σπουδές και στη δυνατότητα να δουλέψουν στο αντικείμενο που σπουδάζουν. Μέσα από όλη αυτήν την κατάσταση και την υποβάθμιση των σπουδών μας, θέλουν να δημιουργήσουν φοιτητές - λάστιχο που θα αποτελούν φτηνό και ευέλικτο εργατικό - επιστημονικό δυναμικό χωρίς ολοκληρωμένες γνώσεις και δικαιώματα, έρμαιο στα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου.

Απέναντι σε όλα αυτά μπορούμε να σηκώσουμε ανάστημα! Εχουμε φωνή να διεκδικήσουμε τις ανάγκες μας μέσα από τα σωματεία μας και το ΠΑΜΕ, αλλά και μέσα από τους φοιτητικούς μας συλλόγους. Γι' αυτό στις εκλογές χρειάζεται να αναδειχθούν περισσότεροι αγωνιστές εκλεγμένοι με τα ψηφοδέλτια της ΠΚΣ στα Διοικητικά Συμβούλια των Συλλόγων μας. Να είναι οι Σύλλογοι οργανωτές του αγώνα, να παίρνουν πρωτοβουλίες για όλα τα ζητήματα που αφορούν το παρόν και το μέλλον των φοιτητών και σπουδαστών από λαϊκές οικογένειες και ειδικά τους εργαζόμενους. Θετικό τέτοιο παράδειγμα του προηγούμενου διαστήματος αποτελούν οι εκδηλώσεις που διοργάνωσαν Σύλλογοι στους οποίους πλειοψηφεί η «Πανσπουδαστική ΚΣ» με θέμα «Μετά το πτυχίο τι;», από τις οποίες πέρασαν χιλιάδες φοιτητές και σπουδαστές. Σταθερός προσανατολισμός των Συλλόγων όπου πλειοψηφούν οι δυνάμεις της ΠΚΣ είναι η οργάνωση της ενημέρωσης, της διεκδίκησης και το κοινό μέτωπο με τους εργαζόμενους του κλάδου. Κάτι που για τους εργαζόμενους φοιτητές αποκτά ακόμα πιο μεγάλη σημασία, αφού ο συνδυασμός σπουδών και δουλειάς με τους σημερινούς άθλιους όρους σημαίνει ότι «κόβονται» μια σειρά ακόμα δικαιώματα, όπως αυτά της αναψυχής, του ελεύθερου χρόνου, της ψυχαγωγίας κ.ά.

Απέναντι στην ενιαία επίθεση που δεχόμαστε στις σπουδές και την εργασία, στις φοιτητικές εκλογές στέλνουμε μήνυμα ότι το μέλλον που έχουν φτιάξει για εμάς, δεν μας ταιριάζει!

Διεκδικούμε:

• Πλήρη και σταθερή εργασία με δικαιώματα για όλους τους απόφοιτους στο αντικείμενο των σπουδών τους.
• Μέτρα στήριξης των εργαζόμενων σπουδαστών: 6ωρο με αποδοχές 8ώρου, άδεια με αποδοχές την περίοδο της εξεταστικής, απογευματινά εργαστήρια, απαλλακτικές εργασίες.
• Καθολική δημόσια και δωρεάν Κοινωνική Ασφάλιση. Κανένας νέος ανασφάλιστος, να μην περάσει το κόστος ασφάλισης στις πλάτες μας, όχι στην ιδιωτική ασφάλιση, δεν θα γίνουμε η γενιά της ανασφάλιστης εργασίας.
• Μέτρα προστασίας των άνεργων πτυχιούχων, επίδομα ανεργίας 600 ευρώ, χωρίς καμιά προϋπόθεση από την πρώτη μέρα ανεργίας.
• Δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και βιβλιάρια ασθενείας σε όλους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
• Πρακτική άσκηση ενταγμένη οργανικά στο πρόγραμμα σπουδών με αντιμισθία και Ασφάλιση στην ευθύνη και εποπτεία του πανεπιστημιακού ιδρύματος.

Στις 16 Μάη ψηφίζουμε «Πανσπουδαστική ΚΣ»!

Θα μιλήσει ο Νίκος Αμπατιέλος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ.

Θα ακολουθήσει αφιέρωμα στο εργατικό τραγούδι με τον Δημήτρη Κανέλλο.