ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 9 Μάρτη 2019 - Κυριακή 10 Μάρτη 2019
Σελ. /40
ΔΙΕΘΝΗ
ΙΝΔΙΑ - ΠΑΚΙΣΤΑΝ
Στρατιωτική αντιπαράθεση με ευρύτερες διαστάσεις

Copyright 2019 The Associated

Η κατάσταση που διαμορφώθηκε τις τελευταίες βδομάδες ανάμεσα στην Ινδία και το Πακιστάν είναι ενδεικτική της όξυνσης ευρύτερων αντιθέσεων και ανταγωνισμών στην περιφέρεια Ασίας - Ειρηνικού, που καθόλου τυχαία αποκτά κεντρικό ενδιαφέρον και ρόλο στην αναμέτρηση ισχυρών ιμπεριαλιστικών κέντρων, όπως οι ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα.

Η βομβιστική επίθεση που στις 14/2 οδήγησε στο θάνατο 44 Ινδούς αλεξιπτωτιστές (που υπηρετούσαν στις Εφεδρικές Δυνάμεις της Χωροφυλακής του ινδικού Κασμίρ) θεωρείται η πιο αιματηρή «τρομοκρατική επίθεση» σε ινδικό έδαφος τουλάχιστον από το 2007. Η Ινδία κατηγόρησε για την επίθεση την ισλαμιστική οργάνωση «Στρατός του Πακιστάν» («Jaish-e-Mohammed») και, επιμένοντας ότι αυτή έχει την ανοιχτή στήριξη του Πακιστάν, «απάντησε» τα ξημερώματα της 26ης Φλεβάρη με αεροπορικούς βομβαρδισμούς σε σημεία που, όπως είπε, αποτελούσαν κέντρα εκπαίδευσης και ελέγχου της οργάνωσης. Στη συνέχεια, στις 27/2, δύο πακιστανικά αεροπλάνα «JF-17 Thunder» εισχώρησαν εντός του ινδικού Κασμίρ και κατέρριψαν ινδικό ελικόπτερο «Mi-17V-5», του οποίου το πλήρωμα σκοτώθηκε. Ακολούθησε αερομαχία, όπου καταρρίφθηκε και ένα ινδικό «MiG-21 Bison», του οποίου ο πιλότος αιχμαλωτίστηκε και στη συνέχεια απελευθερώθηκε.

Τα δύο κράτη έχουν μακρά ιστορία ένοπλων αντιπαραθέσεων, από το 1947, οπότε το Πακιστάν αποχωρίστηκε από την Ινδία (πόλεμοι 1947, 1965, 1971), και συνεχίζουν να έχουν μία πολύ τεταμένη σχέση, στην οποία προστίθενται, από τη μια, το ζήτημα ελέγχου του Κασμίρ και, από την άλλη, ο διεθνής προσανατολισμός και οι συμμαχίες αυτών των δύο κρατών σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο.

Διεθνείς προεκτάσεις

Ενδεικτικό του μπλεγμένου κουβαριού των συμμαχιών και των αξόνων είναι το ότι στο Πακιστάν αναπτύσσονται εκτεταμένες κινεζικές επιχειρηματικές δραστηριότητες, ωστόσο εισέπραττε από τις ΗΠΑ εδώ και χρόνια οικονομική ενίσχυση για την πάλη «ενάντια στην τρομοκρατία», ύψους αρκετών δισ. δολαρίων (έως και 33 δισ., σύμφωνα με δημοσιογραφικές πηγές). Οι ΗΠΑ είναι ο δεύτερος προμηθευτής όπλων στο Πακιστάν μετά την Κίνα. Ορισμένα ρεπορτάζ σημείωναν ότι στα τελευταία γεγονότα έγινε η πρώτη αναμέτρηση (ένα πεδίο δοκιμής) μεταξύ του κινεζικού μαχητικού αεροσκάφους «JF-17» και του ρωσικού «MiG», την οποία μάλιστα - σύμφωνα με τις ίδιες πηγές - κέρδισε το πρώτο.

Ενδεικτικές είναι και άλλες εξελίξεις στις σχέσεις ΗΠΑ - Πακιστάν. Πρόσφατα ο Πρόεδρος Τραμπ ενέκρινε την επ' αόριστον αναβολή της στρατιωτικής βοήθειας 300 εκατομμυρίων που μέχρι τώρα δινόταν στο Ισλαμαμπάντ, λέγοντας ότι ξεπληρώνει τις ΗΠΑ με «ψέματα και κοροϊδία», όσον αφορά τη στάση που κρατάει το Πακιστάν στην υπόθαλψη Ταλιμπάν οι οποίοι δρουν στο Αφγανιστάν. Επίσης, στις συναλλαγές του με την Κίνα το Πακιστάν αντικατέστησε το αμερικανικό δολάριο με το κινεζικό γουάν, με το οποίο θα γίνουν όλες οι πληρωμές για έργα αξίας τουλάχιστον 60 δισ. δολαρίων, στο πλαίσιο υλοποίησης του Οικονομικού Διαδρόμου Κίνας - Πακιστάν (China - Pakistan Economic Corridor - CPEC). Αποδεδειγμένα στο έδαφος του Πακιστάν δρουν αρκετές οργανώσεις Ταλιμπάν. Χαρακτηριστική ήταν και η στάση της Κίνας σε αίτημα που κατέθεσαν ξανά στον ΟΗΕ ΗΠΑ, Αγγλία και Γαλλία για να κατονομαστεί ο αρχηγός της Jaish, Μασούντ Αζάρ, «διεθνής τρομοκράτης», αλλά το Πεκίνο μπλόκαρε για πολλοστή φορά.

Σε κάθε περίπτωση, διεθνή ΜΜΕ και αναλυτές, λόγω της σοβαρής εμπλοκής ισχυρών δυνάμεων στην κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στο Κασμίρ, θεωρούν ότι σε περίπτωση που δεν υπάρξει εξομάλυνση της κατάστασης και προκύψει θερμό επεισόδιο, αυτό θα μπορούσε άμεσα να «τραβήξει» σε στρατιωτική δράση - πέρα από τους βασικούς εμπλεκόμενους - τόσο την Κίνα όσο και τις ΗΠΑ, αλλά και άλλες δυνάμεις (π.χ. Σ. Αραβία). Στα παραπάνω χρειάζεται να συνυπολογιστεί και η αναστολή συμμετοχής στη Συνθήκη INF των ΗΠΑ και της Ρωσίας (για την εξάλειψη πυραύλων μικρού - μεσαίου βεληνεκούς). Η ένταση στις σχέσεις Ινδίας - Πακιστάν και οι αναφορές στο πυρηνικό οπλοστάσιό τους είναι από μόνο του σημαντικό ζήτημα και δεν μπορεί να αποκλειστεί νέα επιτάχυνση μιας κούρσας εξοπλισμών.

Αντιδράσεις

Σε ανακοίνωσή του, το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚ Πακιστάν αναφέρει ότι «δίχως άλλο αυτή η (διμερής) ένταση ωφελεί τους θρησκευτικούς φανατικούς και το στρατιωτικό κατεστημένο, όμως δεν έχει να κάνει σε τίποτα με την ευημερία των λαών των δύο χωρών. Περισσότεροι από 700 εκατομμύρια άνθρωποι και στις δύο χώρες ζουν σε καθεστώς πείνας, μιζέριας, ενώ ακόμη περισσότεροι δεν έχουν δουλειά. Οι εργάτες, οι αγρότες, οι άνεργοι, με σοβαρά χρέη εξαναγκάζονται σε αυτοκτονίες ή να πουλούν τα παιδιά τους ή και όργανα του σώματός τους για να επιβιώσουν σε αυτό το σύστημα του βάρβαρου καπιταλισμού». Προσθέτει ότι οι κυβερνήσεις και των δύο χωρών «παίζουν στο βάθος το παιχνίδι των δικών τους βρώμικων φιλοδοξιών ενώ υπηρετούν τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστικών τους αφεντικών και των εμπόρων όπλων.

Το ΚΚ Πακιστάν καταδικάζει απερίφραστα το πολεμικό κλίμα μεταξύ των δύο χωρών. Αναγνωρίζει ότι τόσο η Ινδία όσο και το Πακιστάν είναι φυσικοί γείτονες, με πολύ σημαντική γεωστρατηγική θέση στην περιοχή της Ασίας και ότι όλα τα εκκρεμή ζητήματα πρέπει να λυθούν με πολιτικό διάλογο, με σεβασμό στην ειρηνική συνύπαρξη των δύο χωρών».


«ΣΧΕΔΙΟ» ΜΑΚΡΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΕ
Προτάσσοντας τις ανάγκες του ευρωενωσιακού κεφαλαίου

Το «σχέδιο για την Ευρώπη», που περιέγραψε σε άρθρο του σε ευρωπαϊκές εφημερίδες ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, την περασμένη Τρίτη, περιλαμβάνει προτάσεις που προβάλλει πρωτίστως ο γαλλογερμανικός «άξονας» για μεγαλύτερη σύγκλιση και ενίσχυση του οικονομικού και γεωπολιτικού ρόλου της ΕΕ, δηλαδή του ευρωενωσιακού κεφαλαίου έναντι παγκόσμιων ανταγωνιστών (ΗΠΑ, Κίνα κ.ά.). Από την άλλη, χωρίς να αρνούνται την ανάγκη ενίσχυσης της ΕΕ, αστικές εθνικιστικές δυνάμεις ζητούν σε ορισμένους τομείς περισσότερες αρμοδιότητες στα κράτη - μέλη (στις εθνικές αστικές τάξεις), στο έδαφος των οξυμένων αντιθέσεων, της ανισομετρίας, των ιδιαίτερων συμφερόντων.

Ακόμα και οι ευρωσκεπτικιστές ηγέτες της Ουγγαρίας, Βίκτορ Ορμπαν, και της Πολωνίας, Ματέους Μοραβιέτσκι, αντιμετώπισαν θετικά τις προτάσεις του «μεταρρυθμιστή» Μακρόν. Ο Ορμπαν τις χαρακτήρισε «έναρξη μιας σοβαρής ευρωπαϊκής συζήτησης», σημειώνοντας ότι «στις λεπτομέρειες έχουμε διαφορετικές απόψεις» - ένα ακόμα στοιχείο που δείχνει πόσο ψεύτικα είναι για τους λαούς της Ευρώπης τα διλήμματα «πρόοδος - συντήρηση», τα περίφημα «προοδευτικά» μέτωπα «ενάντια στον εθνικισμό και τον νεοφιλελευθερισμό» κ.λπ. Είναι χαρακτηριστικό ότι το κόμμα του Ορμπαν ετοιμάζεται να αποκλειστεί ως αντιευρωπαϊκό από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, όπου συμμετέχουν συντηρητικά κόμματα της Ευρώπης (Χριστιανοδημοκράτες της Γερμανίας, ΝΔ στην Ελλάδα κ.ά.), τα οποία επίσης συμφωνούν με τις «μεταρρυθμιστικές προτάσεις» Μακρόν, ο οποίος χαρακτηρίζεται «κεντρώος», «ανανεωτής» και εντάσσεται στα ευρωπαϊκά «προοδευτικά μέτωπα» που επικαλούνται ΣΥΡΙΖΑ, σοσιαλδημοκράτες, ευρωαριστεροί, Πράσινοι. Πίσω απ' αυτά βρίσκονται η στρατηγική τους συμφωνία για ενίσχυση των μονοπωλιακών ομίλων και μείωση του εργατικού «κόστους», ο τσακωμός τους για τα επιχειρηματικά συμφέροντα κάθε χώρας, η συμφωνία τους στην πιο ενεργό συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ο ανταγωνισμός για καλύτερα «πόστα».

Μία προς μία αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις

Ενδεικτικά, ο Μακρόν προτείνει για καλύτερη προσαρμογή της μετανάστευσης στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων πιο ελεγχόμενες μεταναστευτικές ροές: Επανεξέταση της ζώνης Σένγκεν ώστε όσα κράτη θέλουν να συμμετέχουν σε αυτή να συμμορφώνονται με αυστηρούς συνοριακούς ελέγχους και με ενιαία πολιτική χορήγησης ασύλου, κοινή αστυνομία συνόρων, Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εσωτερικής Ασφάλειας.

Επαναφέρει την ανάγκη στρατιωτικής αυτάρκειας της ΕΕ ώστε να μπορεί να εξελιχθεί σε παγκόσμιο «παίκτη» στις διεθνείς ιμπεριαλιστικές ανακατατάξεις (βλέπε και πρόταση για δημιουργία ευρωπαϊκού στρατού). «Μία συνθήκη άμυνας και ασφάλειας πρέπει να καθορίζει τις αναγκαίες υποχρεώσεις μας, σε σχέση με το ΝΑΤΟ και τους Ευρωπαίους συμμάχους μας: Αύξηση των στρατιωτικών δαπανών, ρήτρα αμοιβαίας άμυνας με διασφαλισμένη αποτελεσματικότητα, Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Ασφαλείας, όπου θα συμμετέχει και το Ηνωμένο Βασίλειο, για την προετοιμασία των συλλογικών μας αποφάσεων», σημειώνει.

Καλεί σε μεταρρύθμιση της ευρωπαϊκής πολιτικής ανταγωνισμού, δηλαδή μεταξύ άλλων να επιτρέπονται μεγαλύτερης κλίμακας ευρωπαϊκές συγχωνεύσεις και μονοπώλια. Ακόμα, προτείνει μέτρα αντίστοιχα με αυτά που παίρνουν οι ΗΠΑ στο όνομα της «εθνικής τους ασφάλειας» και κατηγορούνται για απομονωτισμό και εθνικισμό! Πρέπει «να αναμορφώσουμε την εμπορική πολιτική μας: Τιμωρώντας ή απαγορεύοντας στην Ευρώπη τις επιχειρήσεις που θίγουν τα στρατηγικά μας συμφέροντα και τις θεμελιώδεις αξίες μας (π.χ. περιβαλλοντικά πρότυπα, προστασία των δεδομένων, δίκαιη πληρωμή φόρων)» .Και για τις στρατηγικές βιομηχανίες και τις δημόσιες προμήθειες πρέπει «να προτιμάμε τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, όπως κάνουν οι Αμερικανοί και οι Κινέζοι ανταγωνιστές μας», τονίζει.

Επίσης, προτάσσει «έναν ελάχιστο ευρωπαϊκό μισθό που θα προσαρμόζεται σε κάθε χώρα και θα αποτελεί αντικείμενο συλλογικής συζήτησης σε ετήσια βάση». Πρόκειται για σύγκλιση των μισθών προς τα κάτω με ευρωπαϊκή απόφαση, που αδυνατίζει έως και καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Ενδεικτικά, η πρόταση του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Γερμανίας είναι για ευρωπαϊκό ελάχιστο μισθό στο 60% του μέσου μισθού της κάθε χώρας, δηλαδή ακριβώς στο όριο της φτώχειας.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ