Στο σημερινό 4σέλιδο «Νεολαία» μπορούμε να βρούμε:

-- Ρεπορτάζ από τις εκδηλώσεις που διοργανώνει σε πανεπιστήμια της Αττικής η Τομεακή Οργάνωση ΑΕΙ - ΤΕΙ - Ερευνας της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ για τις πολιτικές εξελίξεις και την ανάγκη έντασης της λαϊκής παρέμβασης.

-- Αποκαλυπτικά στοιχεία για τα ναρκωτικά και ιδιαίτερα για την κάνναβη φέρνει στο φως της δημοσιότητας η Ετήσια Εκθεση της Διεθνούς Επιτροπής του ΟΗΕ για τον Ελεγχο των Ναρκωτικών.

-- Ρεπορτάζ από την εκδήλωση της ΚΝΕ για την ανεργία, που έγινε την περασμένη Κυριακή στη Θεσσαλονίκη.

-- Μια βοηθητική αποσαφήνιση εννοιών που χρησιμοποιούνται στην πρόταση του ΚΚΕ για το Ενιαίο Δωδεκάχρονο Σχολείο σύγχρονης γενικής Παιδείας.

Η Τομεακή Οργάνωση ΑΕΙ - ΤΕΙ - Ερευνας της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ διοργανώνει αυτές τις μέρες στα ΑΕΙ της Αττικής εκδηλώσεις με θέμα «Η ένταση της λαϊκής παρέμβασης, απάντηση στις εξελίξεις και την επίθεση του κεφαλαίου».

Το μεγάλο θέμα του Προσφυγικού και οι πραγματικές αιτίες του, αλλά και μαζί με αυτό η ανεργία, γενικότερα η κρίση και η διέξοδος από αυτή, η αντιμετώπιση του φασισμού, οι κυβερνητικές εναλλαγές των τελευταίων χρόνων στη χώρα μας και τα αποτελέσματά τους είναι κάποιοι από τους προβληματισμούς, τις ανησυχίες και τα ερωτήματα των νέων, που μπαίνουν στο επίκεντρο αυτών των εκδηλώσεων και στις πλούσιες συζητήσεις που ανοίγονται στα αμφιθέατρα. Μέσα από τις απαντήσεις και τη συζήτηση που ανοίγεται βγαίνουν πολύτιμα συμπεράσματα, αναδεικνύεται ο ενιαίος χαρακτήρας της επίθεσης του κεφαλαίου στους λαούς, αλλά και ο δρόμος που πρέπει να βαδίσει η νέα γενιά μαζί με το λαό, για τα δικά τους συμφέροντα κι όχι για την υπεράσπιση της μιας ή της άλλης εκδοχής της πολιτικής του κεφαλαίου. Αναδεικνύονται η επικαιρότητα και η αναγκαιότητα της πρότασης του ΚΚΕ για την ανατροπή του συστήματος που σαπίζει, φωτίζονται οι δυνατότητες και τα άλματα που μπορούν να γίνουν για το λαό στο πλαίσιο μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας.

Από την επόμενη βδομάδα, κύκλος εκδηλώσεων με διάφορα θέματα σε σχολές πανεπιστημίων και ΤΕΙ θα ξεκινήσει και στη Θεσσαλονίκη, από τις αντίστοιχες Οργανώσεις της ΚΝΕ, σε μια προσπάθεια να δυναμώσουν η ιδεολογική και πολιτική διαπάλη και η απάντηση στις αντιδραστικές θεωρίες και τα σάπια ιδανικά που πλασάρονται μέσα από μια σειρά κανάλια στα πανεπιστήμια.

Ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει σήμερα ρεπορτάζ από δύο από τις εκδηλώσεις σε σχολές της Αττικής. Το πρόγραμμά τους για τις μέρες αυτές έχει ως εξής:

• Σήμερα, Τετάρτη 9/3

Στη 1.30 μ.μ., στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο, αμφιθέατρο ΚΑΛΑΪΣΑΚΗ, θα μιλήσει ο Διονύσης Αρβανιτάκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Στη 1 μ.μ., στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, στο Πορτοκαλί αμφιθέατρο, θα μιλήσει η Τασία Τσατσούλη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Στις 3 μ.μ., στις Σχολές Υγείας, στο αμφιθέατρο Μικροβιολογίας, θα μιλήσει ο Γιάννης Πατσής, μέλος της ΕΠ της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ.

• Αύριο, Πέμπτη 10/3

Στη 1 μ.μ., στην ΑΣΟΕΕ, στην αίθουσα Δ11, θα μιλήσει ο Πέτρος Αλέπης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Στις 1.30 μ.μ., στο ΕΜΠ, αμφιθέατρο 1, κτίριο Χημικών Μηχανικών, θα μιλήσει ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Στις 3 μ.μ., στο ΤΕΦΑΑ, στην αίθουσα 5, θα μιλήσει ο Παναγιώτης Παπαγεωργόπουλος, μέλος του Γραφείου της ΕΠ της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ.

Ομιλήτρια ήταν η Λουίζα Ράζου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, η οποία, αφού αναφέρθηκε στις εξελίξεις στη χώρα μας και διεθνώς, αναφέρθηκε στο τι κίνημα χρειάζεται:

«Εμείς το έχουμε απαντήσει: Με όλο το λαό, με βάση το ταξικό κριτήριο και τη θέση του καθενός πάνω σ' ένα συγκεκριμένο πλαίσιο πάλης με σαφή αντικαπιταλιστικό, αντιμονοπωλιακό προσανατολισμό που να δημιουργεί προϋποθέσεις συγκρότησης της λαϊκής συμμαχίας για να πούμε στοπ και να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις της ανατροπής. Το κίνημα δεν μπορεί να έχει άλλη έκβαση, άλλο έπαθλο από τη λαϊκή εξουσία. Που, βεβαίως, δεν είναι έργο μιας πράξης. Το ΚΚΕ λέει ότι είναι μια διαδικασία που εμπεριέχει σαν βασικό οργανικό στοιχείο την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος. Εχουμε δύσκολο δρόμο μπροστά μας σε αυτήν την κατεύθυνση, πρέπει να οργανωθεί η εργατική τάξη στα Συνδικάτα της. Δεν μπορεί να γίνει ανασύνταξη του εργατικού κινήματος με το 10% της εργατικής τάξης οργανωμένο στα σωματεία. Δε γίνεται να συμβάλει το νεολαιίστικο κίνημα με φοιτητικούς Συλλόγους εκφυλισμένους. Υπάρχουν και θετικές εξαιρέσεις με πρωτοπόρα συμβολή του ΜΑΣ.

Είναι μια διαδικασία που περνάει μέσα από μικρές επιμέρους μάχες που πρέπει να ενοποιούνται απέναντι στην αντιπαράθεση με την εξουσία και την πολιτική των μονοπωλίων και του κεφαλαίου, την πολιτική της ΕΕ. Αυτός είναι ο πραγματικός αντίπαλος πάνω στον οποίο πρέπει να στρέψουμε και τις διεκδικήσεις μας και τα αιτήματά μας. Και να κατανοήσουμε ότι μια μάχη δεν κρίνει τον πόλεμο, δηλαδή ακόμη και αν μετά τη 48ωρη απεργία η κυβέρνηση ψηφίσει τα μέτρα, το Ασφαλιστικό, ο πόλεμος είναι μπροστά μας για να τη δυσκολέψουμε να τα υλοποιεί, αλλά και για να βγάλουμε συμπεράσματα. Να μη βρει έδαφος να καλλιεργηθεί η μοιρολατρία και η απογοήτευση από μια μάχη που κρίθηκε εντός του κοινοβουλίου κι από τους συσχετισμούς που έχουν τα αστικά κόμματα μέσα στο αστικό κοινοβούλιο. Να δώσουμε τη μάχη των συμπερασμάτων μέσα στο λαό, μέσα στο εργατικό κίνημα ότι το περιεχόμενο της πάλης είναι μπροστά, μπορούμε να δυναμώνουμε με νέες δυνάμεις αυτό τον αγώνα και αυτός ο αγώνας θα έχει πραγματικά αποτέλεσμα, όταν αισθανθεί τα κουράγια του να τα βάλει με τον πραγματικό αντίπαλο.

Η Λουίζα Ράζου απαντώντας σε ερωτήσεις και προβληματισμούς σε σχέση με το Προσφυγικό, αλλά και την κατάσταση στο διεθνές κίνημα τόνισε ότι «το κυριότερο μπροστά και στην όξυνση του προβλήματος του Προσφυγικού που σωστά μας απασχόλησε τόσο, είναι να υπάρχουν και στο επίπεδο της ΕΕ και των χωρών προορισμού, αντίστοιχα κινήματα και πρωτοβουλίες που να δείχνουν τα πραγματικά αίτια της κατάστασης. Δεν είναι εύκολο. Η κατάσταση του κινήματος και στο επίπεδο της ΕΕ δεν είναι καλή. Προσπάθειες γίνονται και με πρωτοβουλίες που έχει πάρει το Κόμμα μας με μια σειρά άλλα κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα στο επίπεδο της ΕΕ να αναπτυχθούν μια σειρά κοινές δράσεις σε σχέση με το χαρακτήρα της ΕΕ και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, να βγουν κοινές ανακοινώσεις, να γίνει παρέμβαση στην κάθε χώρα. Γίνεται προσπάθεια, αλλά πρέπει να πούμε ότι είναι αδύναμο. Γιατί στο επίπεδο της ΕΕ έχει εγκλωβιστεί ένα μεγάλο μέρος του κινήματος στη λογική της διαπραγμάτευσης, της διαχείρισης, των "αντιδεξιών", "αντιμνημονιακών" κυβερνήσεων. Βλέπετε τις εξελίξεις στην Πορτογαλία, στην Ισπανία».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας της, το μέλος του ΠΓ αναφέρθηκε στις πολιτικές δυνάμεις που λένε ότι η λύση βρίσκεται στην «ενότητα» πολιτικών κομμάτων και δυνάμεων: «Ολοι μαζί. Κάτω από ποια ομπρέλα και με τι περιεχόμενο; Αυτό να κουβεντιάσουμε. Το ζήτημα είναι της μαζικότητας; Είναι και η μαζικότητα. Αλλά δεν είναι με ποια γραμμή παλεύεις και τι παλεύεις; Δεν βγήκε το 2011 και το 2012 μαζικά ο κόσμος; Μέρες και μέρες απεργιών με συλλαλητήρια στην πλατεία Συντάγματος πολύ μεγάλα, πλατείες, συγκρούσεις κ.λπ; Ποια ήταν η κατεύθυνση και το περιεχόμενο της πάλης αυτού του κινήματος; Αφήστε τις μορφές οργάνωσής του.

Σήμερα όμως ενώ υπάρχει αυτή η πείρα, υπάρχουν ορισμένες δυνάμεις οι οποίες λένε: "εντάξει, αφού συρθήκαμε πίσω από αυτό," αφού χειροκροτήσαμε την πρώτη φορά "αριστερά", αφού πήγαμε και μετά την πρώτη φορά "αριστερά" στο Σύνταγμα και καλούσαμε στις διαδηλώσεις υποστήριξης της κυβέρνησης στη διαπραγμάτευση πέρυσι τέτοιον καιρό, αφού σπρώξαμε και βάλαμε πλάτη στην αυταπάτη της κυβέρνησης και του Τσίπρα, στην εξαπάτηση ολκής της εργατικής τάξης, του λαού, με το δημοψήφισμα του καλοκαιριού (...) αφού έκαναν τον αντικομμουνισμό της ζωής τους όλο το καλοκαίρι... κι αφού δεν βρήκαν ούτε μια κουβέντα αυτοκριτικής να κάνουν μετά το δεύτερη φορά "αριστερά" και το τρίτο μνημόνιο που είχε προηγηθεί, έρχονται τώρα και λένε "να δούμε μια νέα αναβαθμισμένη αντιμνημονιακή γραμμή να θέσουμε στο κίνημα και να πάμε όλοι μαζί", με αποτέλεσμα της πάλης μας κι έπαθλο του αγώνα μας "μια νέα συνεπή αριστερή κυβέρνηση"...

Αυτό λένε οι συγκεκριμένες δυνάμεις. Η οποία, νέα συνεπής αριστερή κυβέρνηση θα έχει και ολίγον περισσότερο "αντικαπιταλισμό", ο οποίος φτάνει μέχρι την αμφισβήτηση του ευρώ, άντε και της ΕΕ για να μας κάνουν κι εμάς το χατίρι για να πάμε, και το αποτέλεσμα θα είναι μια συνεπής αριστερή κυβέρνηση που τι θα κάνει; Το λένε στα ντοκουμέντα τους. Εξω από το ευρώ και την ΕΕ ενδεχομένως, θα προχωρήσει στην παραγωγική ανασυγκρότηση, δηλαδή αυτό που έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ πριν γίνει κυβέρνηση. Είναι γραμμή ήττας αυτή η γραμμή που θέτουν οι συγκεκριμένες δυνάμεις. Και το ερώτημα "μαζί ή χώρια" είναι ψευτοερώτημα.

Ε, όχι! Αυταπάτες τέλος, σε ό,τι τέλος πάντων αφορά τη δική μας συμβολή».