ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 9 Μάρτη 2014
Σελ. /40
ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ
Τα άρθρα του τεύχους
Για τον ευρωσκεπτικισμό

Το άρθρο με τίτλο «Για τον "ευρωσκεπτικισμό" και το Σχέδιο Β΄» αναδεικνύει τον ταξικό χαρακτήρα των «ευρωσκεπτικιστικών» τάσεων και τις αιτίες ενδυνάμωσής του στα βασικά πολιτικά ρεύματα της ΕΕ. Γι' αυτό το σκοπό διερευνά τις οικονομικές εξελίξεις, στο έδαφος των οποίων ενισχύθηκαν αυτές οι τάσεις, αναδεικνύοντας την αλλαγή συσχετισμού μεταξύ ισχυρών καπιταλιστικών κρατών της ΕΕ, αλλά και τμημάτων του κεφαλαίου στο εσωτερικό του κάθε κράτους - μέλους. Επιχειρεί μια πρώτη συνοπτική παρουσίαση των πολιτικών ρευμάτων στα οποία εκφράζονται τέτοιες απόψεις, τόσο στα κράτη - μέλη του σκληρού πυρήνα της ΕΕ όσο και στην Ελλάδα, με πιο χαρακτηριστική «ευρωσκεπτικιστική» πρόταση αυτή του Σχεδίου Β΄. Στον αντίποδα αυτών των προτάσεων, οι οποίες κινούνται εντός των πλαισίων του καπιταλισμού, βρίσκεται η πρόταση του ΚΚΕ για «αποδέσμευση από την ΕΕ και διαγραφή του χρέους με εργατική εξουσία», η οποία αποτελεί συμβολή στην κλιμάκωση του οικονομικού και πολιτικού αγώνα της εργατικής τάξης, προφυλάσσοντάς τον ταυτόχρονα από τις μυλόπετρες των ενδοϊμπεριαλιστικών και ενδοαστικών αντιθέσεων.

Για το ΚΕΑ

Το άρθρο με τίτλο «Ο οπορτουνισμός στις θέσεις του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς» παρουσιάζει τη στάση, τις θέσεις και την οργανωτική συγκρότηση του οπορτουνιστικού ρεύματος στην Ευρώπη, ξεκινώντας από το ρόλο του στην αντεπανάσταση μέχρι τη σημερινή συγκρότησή του στο ΚΕΑ. Σε αυτήν την πορεία αναδεικνύεται η προσπάθεια των κομμάτων του ΚΕΑ να «ντύσουν» τον καπιταλιστικό μονόδρομο με ψευδεπίγραφες ριζοσπαστικές αναφορές. Η προσήλωση ωστόσο στον καπιταλισμό και στην ιμπεριαλιστική ΕΕ, πέρα από τη στάση των κομμάτων - μελών του ΚΕΑ στις χώρες τους, αποτυπώνεται στους όρκους πίστης του ΚΕΑ στην ΕΕ, αλλά και στην υποψηφιότητα Τσίπρα για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ενός από τους πιο αντιδραστικούς μηχανισμούς της ΕΕ. Αποκαλυπτική είναι, βέβαια, και η στάση των κομμάτων - μελών του ΚΕΑ που έχουν συμμετάσχει σε κάποιου είδους «κυβερνήσεις της αριστεράς» ανά την Ευρώπη. Στο άρθρο αναδεικνύονται επίσης οι συγχύσεις τμημάτων του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος όσον αφορά τη στάση τους απέναντι στον οπορτουνισμό ως στοιχείο της βαθιάς κρίσης του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Ακόμα και σήμερα κάποια τμήματά του, βασιζόμενα σε λαθεμένα κριτήρια, τον προσεγγίζουν ως εν δυνάμει σύμμαχο, ως όμορο πολιτικά χώρο, αφήνοντάς του άπλετο χώρο για τη διαβρωτική του δουλειά. Τέλος, το άρθρο αναφέρεται στις προσπάθειες του ΚΚΕ την τελευταία 20ετία να ενισχυθεί το ιδεολογικοπολιτικό μέτωπο του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος απέναντι στον οπορτουνισμό.

Για την ΚΑΠ

Το παράδειγμα της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) είναι αποκαλυπτικό για το χαρακτήρα της ΕΕ, ζήτημα στο οποίο αναφέρεται το άρθρο με τίτλο «Η νέα ΚΑΠ 2014 - 2020». Η ΚΑΠ, ως η πιο παλιά κοινοτική πολιτική, προσφέρεται για την εξαγωγή πλούσιων συμπερασμάτων. Μέσα από το άρθρο, το οποίο δημοσιεύεται λίγες μέρες μετά τις μαζικές αγωνιστικές κινητοποιήσεις των μικρομεσαίων αγροτών, αναδεικνύονται οι στοχεύσεις της ΕΕ για την αγροτική παραγωγή. Οι αναδιαρθρώσεις στην αγροτική πολιτική εξυπηρετούν την ταχύτερη προσαρμογή της αγροτικής παραγωγής στους νόμους μιας περιφερειακά διευρυμένης καπιταλιστικής αγοράς κι επομένως στην ταχύτερη συγκεντροποίησή της. Αν και ο στόχος αυτός διαπερνά σαν κόκκινη κλωστή τις πολιτικές της ΕΕ σε όλους τους κλάδους, ωστόσο στην αγροτική παραγωγή - και ιδιαίτερα σε χώρες όπως η Ελλάδα - αποκτά ιδιαίτερη σημασία δεδομένου του ακόμα μεγάλου αριθμού των μικρομεσαίων αγροτών. Τόσο μέσα από τη μελέτη των συνεπειών της ΚΑΠ στα 33 χρόνια που εφαρμόζεται στη χώρα μας όσο και μέσα από την παρουσίαση των βασικών σημείων της νέας ΚΑΠ για την περίοδο 2014 - 2020 αναδεικνύονται οι συνέπειες του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης στη γεωργία και την κτηνοτροφία από τη σκοπιά των λαϊκών διατροφικών αναγκών. Οσον αφορά το μέλλον των μικρομεσαίων αγροτών, διαφαίνονται όλο και πιο καθαρά οι δύο δρόμοι που ανοίγονται μπροστά τους: Ο ένας είναι ο δρόμος του μόνιμου άγχους, του ξεκληρίσματος και της ανεργίας για την πλειοψηφία τους και ο άλλος είναι η ένταξή τους είτε στη μεγάλη μηχανοποιημένη κρατική αγροτική παραγωγή είτε στον παραγωγικό αγροτικό συνεταιρισμό σε συνθήκες εργατικής εξουσίας και μετατροπής των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και της γης σε κοινωνική ιδιοκτησία.

ΕΕ και περιβάλλον

Πολλές από τις αναδιαρθρώσεις στην αγροτική παραγωγή γίνονται στο όνομα της «πράσινης οικονομίας». Γενικά το περιβάλλον έχει αξιοποιηθεί πολλές φορές και με διάφορα προσχήματα προς όφελος της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Λογικό είναι λοιπόν μία διακρατική ένωση καπιταλιστικών κρατών, όπως η ΕΕ, να ανοίγει με τις πολιτικές της δρόμους σε αυτήν την αξιοποίηση. Αυτό ακριβώς εξετάζεται στο άρθρο «Ευρωπαϊκή Ενωση και περιβάλλον». Σε αυτό αναδεικνύεται η «πράσινη οικονομία» ως πρόταση διαχείρισης και αξιοποίησης των προβλημάτων του περιβάλλοντος προς όφελος των στρατηγικών συμφερόντων του κεφαλαίου.

ΕΕ και γυναίκες

Πέρα από το περιβάλλον, η ΕΕ χρησιμοποιεί για το πέρασμα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων προσχήματα που σχετίζονται και με το γυναικείο ζήτημα. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα των πρόσφατων συνταξιοδοτικών ανατροπών στο όνομα της «ισότητας αντρών και γυναικών». Το άρθρο με τίτλο «Κριτική της πολιτικής της ΕΕ για τις γυναίκες» παρουσιάζει τη διαχρονική εξέλιξη των λεγόμενων πολιτικών της ΕΕ για την ισότητα μεταξύ γυναικών και αντρών. Κεντρικός στόχος αυτών των πολιτικών είναι η διαχείριση προς όφελος της καπιταλιστικής κερδοφορίας της αντίφασης μεταξύ του κατά μέσο όρο υψηλότερου μορφωτικού επιπέδου των γυναικών από τη μία και της χαμηλότερης συμμετοχής τους τόσο σε στελεχικές θέσεις των επιχειρήσεων όσο και γενικότερα στα λεγόμενα κέντρα λήψης αποφάσεων.

Ιστορικό ντοκουμέντο

Τέλος, στο παρόν τεύχος δημοσιεύονται επιλεγμένες τοποθετήσεις από τη συζήτηση που έγινε στην ελληνική Βουλή το Γενάρη του 1962 για τη συμφωνία σύνδεσης της Ελλάδας με την ΕΟΚ. Υπενθυμίζουμε ότι η συμφωνία υπερψηφίστηκε απ' όλα τα κόμματα πλην της ΕΔΑ, μέσα από την οποία δρούσαν οι κομμουνιστές, το παράνομο ΚΚΕ. Στις παρεμβάσεις των αστικών κομμάτων αποτυπώνεται η εκτίμησή τους ότι η συμφωνία σύνδεσης θα λειτουργούσε προς όφελος της ελληνικής αστικής τάξης, αλλά ταυτόχρονα διατυπώνονται και ανησυχίες της για πιθανές αρνητικές επιπτώσεις από αυτήν για κάποια τμήματα της ελληνικής αστικής τάξης. Από την άλλη μεριά, η ΕΔΑ αποτέλεσε με την αρνητική της ψήφο φωτεινή εξαίρεση, παρά ορισμένα μεθοδολογικά προβλήματα που είχε η επιχειρηματολογία αιτιολόγησης αυτής της ψήφου, ζητήματα που σχετίζονται με την ερμηνεία της πορείας ανάπτυξης του ελληνικού καπιταλισμού.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ