Motion Team

Το πάνελ της χθεσινής εκδήλωσης. Στο βήμα ο Χρίστος Κουρτελλάρης

Σε παράλληλη πορεία κινείται και το στρατιωτικό σκέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η Κοινή Ευρωπαϊκή Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας, ενώ σε συντονισμό βρίσκονται και οι διάφοροι πολιτικοί οργανισμοί, όπως το Συμβούλιο της Ευρώπης.

Αυτό το συμπέρασμα αποτέλεσε την κοινή συνισταμένη των τριών ομιλιών στην εκδήλωση - συζήτηση της ΕΕΔΥΕ που έγινε χθες στη Θεσσαλονίκη, με θέμα: «ΝΑΤΟ 3-εχθρός των λαών και της ειρήνης. Οι αποφάσεις της Λισαβόνας για το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ. Οι εξελίξεις στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο». Την συζήτηση διηύθυνε ο πρόεδρος της ΕΔΥΕΘ Μιχάλης Σπυριδάκης, ενώ συμμετείχαν μέλη και φίλοι του κινήματος ειρήνης, εκπρόσωποι μαζικών φορέων και άλλοι αγωνιστές.

Οπως υπογράμμισε ο Χρίστος Κουρτελλάρης, ΓΓ του Παγκυπρίου Συμβουλίου Ειρήνης στην παρέμβασή του, «η στρατηγική του ΝΑΤΟ, ως πολιτικοστρατιωτικού οργανισμού, στον 21ο αιώνα, όπως αυτή εξειδικεύεται για τη δεκαετία 2010 - 2020, στοχοποιεί ευθέως τους λαούς και τα κινήματά τους, πράγμα που, σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής κρίσης, παίρνει τρομακτικό χαρακτήρα».

Αναφερόμενος στο Κυπριακό, τόνισε «ότι υπάρχουν προσπάθειες από ιμπεριαλιστικά κέντρα για επιβολή επιδιαιτησίας, ασφυκτικών χρονοδιαγραμμάτων και άσκηση αντικυπριακών πιέσεων στην ελληνοκυπριακή πλευρά. Δηλώνουμε ευθαρσώς ότι ο Πρόεδρος της Κύπρου δεν υποχωρεί και τις αντικρούει. Εμείς σαν Παγκύπριο Συμβούλιο Ειρήνης καταδικάζουμε τις προσπάθειες αυτές και τονίζουμε τον ιμπεριαλιστικό τους χαρακτήρα, απαιτώντας να μας αφήσουν εμάς του Κυπρίους, να καταλήξουμε σε λύση για τους Κυπρίους».

«Κοινός παρονομαστής όλων των προσπαθειών του ΝΑΤΟ και σε αυτήν την τελευταία Σύνοδο στη Λισαβόνα, αποτελούν οι επιδιώξεις για διασφάλιση των κερδών και υπεράσπιση της κυριαρχίας των πολυεθνικών εταιρειών και των Διεθνών Μονοπωλίων στο οικονομικό, πολιτικό και ιδεολογικό πεδίο», υπογράμμισε ο Ηρακλής Τσαβδαρίδης, Εκτελεστικός Γραμματέας του ΠΣΕ.

«Μπορεί οι ΗΠΑ να διατηρούν την πρωτοκαθεδρία στο ΝΑΤΟ, πρόσθεσε, ωστόσο φαίνεται ότι και "αναγκάζονται" και προτιμούν να μοιραστούν ευθύνες και με άλλες μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, δηλαδή να βάλουν και τους συμμάχους τους στην ευθύνη για τα εγκληματικά τους σχέδια. Αυτό βαραίνει όλες τις κυβερνήσεις των χωρών - μελών, και φυσικά και την ελληνική κυβέρνηση που πρόθυμα συνυπογράφει όλες τις αποφάσεις, έχοντας το θράσος να τις παρουσιάζει ότι εξυπηρετούν τα εθνικά συμφέροντα της χώρας στην περιοχή».

Στην παρέμβασή του στην αρχή της εκδήλωσης, ο Νίκος Ζώκας, μέλος της Γραμματείας της ΕΕΔΥΕ, ανέφερε ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διαπραγματεύεται την απεμπόληση κυριαρχικών δικαιωμάτων και τη μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας στο κουβάρι των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων.

«Δεν πρόκειται για λογική υποτέλειας, υπογράμμισε, αλλά για ενεργητική προώθηση των συμφερόντων της ελληνικής άρχουσας τάξης. Προώθηση που αξιοποιεί με την ίδια ευκολία τον εθνικισμό και τον κοσμοπολιτισμό, το φόβητρο του πολέμου και την πατριδοκαπηλία».

Πρόσθεσε ότι μία είναι η δύναμη, που μπορεί να βάλει φραγμό στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα: Το συλλογικό λαϊκό κίνημα, αναπόσπαστο τμήμα του οποίου αποτελεί το κίνημα της ειρήνης. «Ενα κίνημα ρωμαλέο, μαζικό, μαχητικό και αποτελεσματικό, που θα διεγείρει και θα συσπειρώνει το λαϊκό παράγοντα, που θα συνεργάζεται σε μόνιμη βάση με το ταξικό εργατικό κίνημα, με τις οργανώσεις των γυναικών και της νεολαίας. Στο στόχαστρό μας πρέπει να βρίσκονται σταθερά και η ελληνική αστική τάξη, και το ΝΑΤΟ, και το Ισραήλ - το σύνολο των ιμπεριαλιστικών κέντρων. Μόνο έτσι μπορεί να ξεδιπλωθεί συντονισμένη αντιιμπεριαλιστική δράση στην ευρύτερη περιοχή με συνέχεια και διάρκεια», τόνισε μεταξύ άλλων ο Ν. Ζώκας.

Μετά τις τοποθετήσεις, οι ομιλητές απάντησαν σε σειρά ερωτημάτων που τέθηκαν από τους παρευρισκόμενους.

Την αποστολή να σοβατίσει την εικόνα της ΕΕ και να συγκαλύψει τον πραγματικό της ρόλο, σε μια περίοδο που αυτός αποκαλύπτεται στα μάτια των λαών, έχει αναλάβει το «Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς», επιδιώκοντας να παρεμποδίσει τη ριζοσπαστικοποίηση της κλιμακούμενης λαϊκής δυσαρέσκειας. Αποκαλυπτικές ως προς τα παραπάνω, είναι οι αποφάσεις του 3ου Συνεδρίου του ΚΕΑ, τις οποίες παρουσίασε χτες, σε συνέντευξη Τύπου, ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας σαν «σχέδιο για τη ριζική δημοκρατική ανασυγκρότηση της ΕΕ».

Ο Αλ. Τσίπρας απέδωσε την καπιταλιστική κρίση στο «χρηματοπιστωτικό σύστημα» και εντόπισε σαν πρόβλημα το ότι «οι υπεύθυνοι επιμένουν να το στηρίζουν, να ακολουθούν τα ίδια οικονομικά, ιδεολογικά και πολιτικά δόγματα».

Οπως είπε, το ΚΕΑ προτείνει «τη δημιουργία μιας μεγάλης πολιτικής και κοινωνικής πλειοψηφίας με δυνάμεις από το σοσιαλιστικό χώρο, από το χώρο της οικολογίας για να αντισταθούμε στο νεοφιλελευθερισμό» και «ένα σχέδιο αλλεπάλληλων αλλαγών με ορίζοντα το σοσιαλισμό», την έννοια του οποίου σταθερά κακοποιεί και συκοφαντεί το ΚΕΑ.

Οι αλλαγές που προτείνονται αφήνουν ανέγγιχτο το κεφάλαιο και την εξουσία του, καλλιεργώντας την αυταπάτη ότι η κερδοσκοπική του δίψα μπορεί να τιθασευτεί στο πλαίσιο ενός πιο «ανθρώπινου καπιταλισμού». Αποσυνδέοντας πλήρως την οικονομία από την πολιτική, το ΚΕΑ ζητάει «μετάβαση από την λογική του κέρδους στη λογική της κοινωνικής δικαιοσύνης και βιώσιμης ανάπτυξης, από τη λογική των εμπορεύσιμων αξιών στη λογική των κοινωνικών αναγκών, από τη λογική των πολεμικών συρράξεων στη λογική της επίλυσης των διαφορών με ειρηνικά μέσα».

Προτείνει ακόμα συγκεκριμένα μέτρα, τα οποία διατυπώνονται ακόμα και από μερίδες του κεφαλαίου, στο όνομα του να γίνει αποτελεσματικότερη η διαχείριση της κρίσης και να προχωρήσει η ελεγχόμενη καταστροφή μέρους του κεφαλαίου.

Ανάμεσα σε άλλα, το ΚΕΑ ζητάει «αντικατάσταση του Συμφώνου Σταθερότητας από ένα σύμφωνο αλληλεγγύης, απασχόλησης και αειφορίας, αλλαγή ρόλου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, καθιέρωση του κοινωνικού χαρακτήρα στο σύνολο του χρηματοπιστωτικού συστήματος, ευρωομόλογα, φορολόγηση των κερδοσκοπικών συναλλαγών, πολιτική στήριξη για μακροοικονομική ισορροπία ανάμεσα στα κράτη, να ιδρυθούν ευρωπαϊκοί δημόσιοι οργανισμοί αξιολόγησης των οικονομιών».

Ενδεικτική της θέρμης με την οποία η ηγεσία του ΣΥΝ υπερασπίζεται την ΕΕ ήταν και η απάντηση που έδωσε ο Αλ. Τσίπρας στο γιατί δεν πήραν μέρος στη συζήτηση στη Βουλή με τον επικεφαλής του ΔΝΤ. Οπως εξήγησε, «εμείς δεν νομιμοποιούμε το ρόλο και την παρουσία στη χώρα μας του ΔΝΤ, δεν νομιμοποιούμε το ρόλο και την παρουσία του ΔΝΤ στην Ευρώπη».

Είναι εμφανής η προσπάθεια του ΣΥΝ να συντηρήσει τον βολικό για το σύστημα νόθο διαχωρισμό ανάμεσα στην «καλή» ΕΕ, άρα και τις κυβερνήσεις της, και στο «κακό» ΔΝΤ. Στο ίδιο πνεύμα, ο Αλ. Τσίπρας σκόπιμα απέκρυψε ότι η ΕΕ ευθύνεται εξίσου για την πολιτική που εφαρμόζεται, χρεώνοντας τα αντιλαϊκά μέτρα αποκλειστικά στο ΔΝΤ, αφού αποφάνθηκε ότι η κυβέρνηση εφαρμόζει την πολιτική της εκβιαζόμενη!

Ο πρόεδρος του ΣΥΝ αποκάλυψε ότι η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ «ταλαντεύτηκε» για το αν θα πάρει μέρος ή όχι στη συνεδρίαση της Βουλής παρουσία του Στρος Καν. Ο ίδιος, σε μια προσπάθεια να γλιτώσει από την κλιμακούμενη εργατική αγανάκτηση για τον υπονομευτικό ρόλο της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, είπε ότι η ηγεσία της έχει «βαρύτατες ιστορικές ευθύνες», κρύβοντας προκλητικά το γεγονός ότι το κόμμα του υπήρξε και συνεχίζει να είναι αρωγός σ' αυτήν την πλειοψηφία και τη στρατηγική της.

Κατά τα λοιπά, ζήτησε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της Αργεντινής και να αναδιαπραγματευτεί η Ελλάδα το χρέος, κάτι που, όπως είπε, αφορά «και αυτόν που χρωστάει αλλά και τον πιστωτή (...) θα είναι προτιμότερο λοιπόν για όλους αυτούς να έχουν τη δυνατότητα να πάρουν ένα μέρος του χρέους, παρά να χάσουν κάθε δυνατότητα». Ζήτησε ακόμα να οριστεί «ποιο κομμάτι του χρέους μας είναι νόμιμο και ποιο δεν είναι» από ειδική κοινοβουλευτική επιτροπή.