Κλίμα συναίνεσης στις προωθούμενες αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις και την ανατροπή των εργασιακών δικαιωμάτων διαμορφώθηκε στη χτεσινή συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ.

Οι «αλλαγές» και οι «μεταρρυθμίσεις» για τις οποίες ο Κ. Καραμανλής επανέλαβε τη βούλησή του να υλοποιήσει με ταχύτερους ρυθμούς, όχι μόνο δεν αμφισβητήθηκαν από τους παριστάμενους εκπροσώπους των συμβιβασμένων πλειοψηφιών της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ, της ΓΣΕΒΕΕ και άλλων οργανώσεων, αλλά θεωρήθηκαν απ' όλους ως «ρεαλιστική διέξοδος» και «μονόδρομος».

Ηταν τέτοιος ο βαθμός «σύμπτωσης απόψεων», ώστε δύσκολα ξεχώριζε κανείς τις ομιλίες των κυβερνητικών στελεχών από αυτές των «κοινωνικών εταίρων»... Η μόνη διαφορά ήταν ότι οι πρώτοι πάσχιζαν να πείσουν ότι «δίνουν τον τόνο» και διαθέτουν «πολιτική υπεροχή», ενώ οι δεύτεροι είτε εκλιπαρούσαν να τους αξιοποιήσουν για να επιτευχθούν κοινωνικές συναινέσεις είτε πλειοδοτούσαν σε πιο άγριες αντιλαϊκές πολιτικές.

Η απαίτηση πάντως τόσο του πρωθυπουργού όσο και του υπουργού Οικονομίας, Γ. Αλογοσκούφη, προς τους κοινωνικούς εταίρους ότι «πρέπει και έμπρακτα να στηρίξουν τις μεταρρυθμίσεις και να ξεπερνούν τα στενά συντεχνιακά τους συμφέροντα», παραβίασε ανοιχτές πόρτες. Ηδη οι πρόεδροι της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ με τις ομιλίες τους είχαν δώσει σαφή δείγματα γραφής στην κατεύθυνση της ένθερμης στήριξης των «μεταρρυθμίσεων». Μάλιστα ο Χρ. Πολυζωγόπουλος «έφυγε μπροστά» θέτοντας με τρόπο εποικοδομητικό το ζήτημα του διαλόγου για το Ασφαλιστικό...

Επίδειξη τόλμης και αποφασιστικότητας όσον αφορά στην προώθηση των αντιδραστικών «μεταρρυθμίσεων», έκανε άλλη μια φορά ο Κ. Καραμανλής, αντλώντας βέβαια «δύναμη» από την υποστήριξη του ΣΕΒ και των συμβιβασμένων πλειοψηφιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.

Με την ομιλία του στη χτεσινή συνεδρίαση της ΚΟ της ΝΔ, ο πρωθυπουργός επιδίωξε να υπηρετήσει το σταθερό στόχο του, δηλαδή να παρατείνει την ανοχή των λαϊκών στρωμάτων στην κυβερνητική πολιτική. Και αυτό με πολλούς τρόπους: Με το αναμάσημα του γνωστού παραμυθιού περί μονόδρομου, με τον εξωραϊσμό της βαρβαρότητας της πολιτικής του, με την παραπλάνηση και εξαπάτηση των λαϊκών μαζών.

Ενθαρρημένος προφανώς και από την προσφερόμενη συναίνεση των ξεπουλημένων πλειοψηφιών των συνδικάτων εμφάνισε την αντιλαϊκή πολιτική ως λαϊκή απαίτηση! «Οι πολίτες αξιώνουν να συνεχίσουμε αταλάντευτα, θα έλεγα με ακόμη μεγαλύτερη ένταση και ορμή, το δρόμο των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων», είπε χαρακτηριστικά και συνέχισε στο ίδιο μοτίβο: «Οι πολίτες μάς έδωσαν μια ξεκάθαρη, ρητή, εντολή: Να αλλάξουμε τα πράγματα. Να αντιμετωπίσουμε με αποτελεσματικότητα τα προβλήματα που συσσωρεύτηκαν και διογκώθηκαν τα τελευταία χρόνια».

Ιδιαίτερη σημασία απέδωσε στο νομοσχέδιο για την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων στις πρώην ΔΕΚΟ, το οποίο χαρακτήρισε «καθοριστική μεταρρύθμιση - τομή στο κράτος», καθώς και «μια πολύ μεγάλη μεταρρύθμιση που κανείς δεν τόλμησε μέχρι σήμερα ούτε καν να το συζητήσει»... Περιγράφοντας τους βασικούς στόχους της είπε ότι «εξυγιαίνει και περιορίζει τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, θέτει τις βάσεις ώστε να μπει τέλος στην ανεξέλεγκτη δημιουργία ελλειμμάτων, προωθείται σταδιακά η προσαρμογή των εργασιακών σχέσεων στο εσωτερικό τους, προς εκείνες του ιδιωτικού τομέα, για τους υπαλλήλους που θα προσλαμβάνονται εφεξής». Επιμένοντας στη διαίρεση των εργαζομένων υποστήριξε ότι δε θίγονται οι εργασιακές σχέσεις των υπαλλήλων που ήδη υπηρετούν στις ΔΕΚΟ και διασφαλίζεται η εφαρμογή των διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας και όλων των εγγυήσεών της στο σύνολο των νέων συμβάσεων, ξεχνώντας ότι αυτές οι εγγυήσεις έχουν προ πολλού καταπέσει στην πράξη...«Οι αλλαγές που προωθούμε σήμερα στις ΔΕΚΟ είναι μονόδρομος», αποφάνθηκε. Αναφερόμενος γενικότερα στο «μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα» της κυβέρνησης τόνισε ότι «ξεκινήσαμε και συνεχίζουμε με εντεινόμενους ρυθμούς τις αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις. Τίποτε δεν μπορεί να σταματήσει την πορεία αυτή». Επιτέθηκε σε όσους αντιδρούν, λέγοντας ότι «δεν μπορεί να στέκονται εμπόδιο στις αλλαγές που χρειάζεται ο τόπος, ούτε οι μειοψηφίες των βολεμένων, ούτε οποιαδήποτε οργανωμένα συμφέροντα».

Δεν παρέλειψε, βέβαια, να σηκώσει ξανά σημαία του ασυμβίβαστου πολέμιου της διαφθοράς και της διαπλοκής. Μόνο που το παραμύθι δεν έχει πλέον δράκο, αφού η κυβερνητική πολιτική είναι αστείρευτη πηγή παραγωγής διαφθοράς και διαπλοκής. Γι' αυτό ο Κ. Καραμανλής προσπάθησε να πείσει ότι είναι πιο αδιάφθορος από τους προκατόχους του: «Για αυτούς που κυβερνούσαν για 20 χρόνια, γι'? αυτούς που συμβιβάστηκαν με τη διαφθορά και τη διαπλοκή, για αυτούς που όψιμα παριστάνουν τους τιμητές, η διαφάνεια δεν είναι παρά μόνο ένα κενό περιεχομένου σύνθημα. Γι' αυτούς δεν είναι παρά μόνο μια κολυμβήθρα του Σιλωάμ, στην οποία νομίζουν πως μπορούν να ξεπλύνουν τις αμαρτίες τους», σημείωσε.

Το μέγεθος του ξεπουλήματος των συμφερόντων των εργαζομένων και των άλλων κοινωνικών τάξεων και ομάδων, και αντίστοιχα του συμβιβασμού τους με την εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική, κατέδειξαν περίτρανα οι εκπρόσωποι των συμβιβασμένων πλειοψηφιών της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ, της ΓΣΕΒΕΕ και της ΠΑΣΕΓΕΣ, με τις χθεσινές ομιλίες του στην ΚΟ της ΝΔ.

Οι ομιλίες των προέδρων των παραπάνω συνδικαλιστικών οργανώσεων ήταν ένα μνημείο συναίνεσης και υποταγής στις προωθούμενες καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, γεγονός που χρησιμοποιεί, όπως είναι αναμενόμενο, η κυβέρνηση Καραμανλή, προκειμένου να ισχυριστεί πως η κοινωνία και οι πολίτες στηρίζουν τις «μεταρρυθμίσεις». Λόγος δε γίνεται, φυσικά, για τις ομιλίες των εκπροσώπων του ΣΕΒ, της ΕΣΕΕ, των Επιμελητηρίων, που υπερακόντισαν σε νεοφιλελεύθερες πολιτικές, προσφέροντας πολύτιμη βοήθεια στην κυβέρνηση να παρουσιάζει την πολιτική της ως «ήπια» και να εμφανίζεται με «κεντρώο» προσωπείο.

Από τις ομιλίες των εκπροσώπων των «κοινωνικών εταίρων», προέκυψε καθαρά ότι:

- «Ξέχασαν»(!) να αναφέρουν τα προβλήματα των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων επαγγελματοβιοτεχνών, των αγροτών και των άλλων κοινωνικών ομάδων, που υποτίθεται ότι εκπροσωπούσαν. Πολύ περισσότερο, δεν παρουσίασαν κάποιο διεκδικητικό πλαίσιο ή τα αιτήματα, πολύ περισσότερο που βρίσκονται παραμονές πανελλαδικών κινητοποιήσεων.

- Δεν ακούστηκε κουβέντα αποδοκιμασίας και καταδίκης των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων που προωθεί η κυβέρνηση. Λέξη δεν ακούστηκε, για παράδειγμα, από τα χείλη του προέδρου της ΓΣΕΕ Χρ. Πολυζωγόπουλου, για το νομοσχέδιο ανατροπής των εργασιακών σχέσεων στις ΔΕΚΟ(!), ούτε για το νόμο ελαστικοποίησης του 8ωρου και των εργασιακών σχέσεων. Απλά, σε κάποια στιγμή, ακούστηκε να μιλάει για την «παρέμβαση που έγινε στα εργασιακά το καλοκαίρι»(!).

- Απροκάλυπτη, συνάμα και αποκρουστική και επαίσχυντη, ήταν η προσπάθειά τους (διάβαζε «γλείψιμο») να πείσουν τον Κ. Καραμανλή και την κυβέρνηση να τους αξιοποιήσει, ώστε να επιτευχθούν «κοινωνικές συναινέσεις» στην εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική! Μάλιστα, ο Χρ. Πολυζωγόπουλος, δίνοντας ένα σαφές δείγμα γραφής για τη χρησιμότητα της συναίνεσης της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, δε δίστασε να θέσει το ζήτημα του Ασφαλιστικού, με τρόπο εποικοδομητικό, κάνοντας ουσιαστικά «πάσα» στην κυβέρνηση. Πράγμα που αναγνώρισε αργότερα στην ομιλία του ο Γ. Αλογοσκούφης, χαρακτηρίζοντας θετικό γεγονός ότι «ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ δηλώνει ότι θα συμμετέχει στο διάλογο για το Ασφαλιστικό».

Ο Χρ. Πολυζωγόπουλος, που πήρε πρώτος το λόγο στη χθεσινή συνεδρίαση της ΚΟ της ΝΔ, αποτέλεσε μια ευχάριστη έκπληξη για τους παριστάμενους βουλευτές της ΝΔ.

Από την αρχή της ομιλίας του, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ φρόντισε να χαϊδέψει τα αυτιά του πρωθυπουργού, εκλιπαρώντας να τους ακούσει και δε θα χάσει! «Κύριε πρόεδρε, ακούστε μας -Φοβούμαι ότι δεν έρχονται όλα στα αυτιά σας», είπε και πρόσθεσε με νόημα: «Θα μπορούσαν να είχαν επιτευχθεί κοινωνικές συνθέσεις» (σ.σ. εννοείται στην εφαρμοζόμενη πολιτική). Στο πλαίσιο αυτό, η κριτική του στην κυβέρνηση εντοπίστηκε στο ότι δεν πρόσφερε ευκαιρίες σε αυτή την κατεύθυνση: «Δεν έγιναν κινήσεις κοινωνικής συναίνεσης»(!), είπε χαρακτηριστικά.

Για του λόγου το αληθές, επικαλέστηκε τις επιστολές που είχε στείλει για το Ασφαλιστικό από τον περασμένο Απρίλη, «αλλά απάντηση δεν πήραμε». Κι όμως, όπως είπε, χρειάζεται συνεννόηση και συναίνεση και διάλογος διαρκείας για το Ασφαλιστικό, γιατί τα δεδομένα αλλάζουν. Αναφερόμενος στις «πρωτοβουλίες» (σ.σ. έτσι αποκάλεσε τα αντεργατικά νομοσχέδια) της κυβέρνησης για το Ασφαλιστικό των τραπεζοϋπαλλήλων και την επαίσχυντη συμφωνία για εθελούσια έξοδο στον ΟΤΕ, επέκρινε την κυβέρνηση απλά για την επιβάρυνση του ΙΚΑ και για το ότι «βγάζουμε 50άρηδες στη σύνταξη». Από την άλλη όμως, δήλωσε ότι «βεβαίως πρέπει να γίνονται εθελούσιες» (σ.σ. απολύσεις), ενώ ζήτησε να γίνουν κινήσεις στην κατεύθυνση της «επαγγελματικής ασφάλισης»...

Ο Χρ. Πολυζωγόπουλος δεν ανέφερε το παραμικρό για το πάγωμα των μισθών, για τη λιτότητα διαρκείας, για την εμπορευματοποίηση της Παιδείας, της Υγείας, κ.ο.κ.

Μάλιστα, για να μην αφήσει κακές εντυπώσεις, στο τέλος της ομιλίας του, ζήτησε την κατανόηση του Κ. Καραμανλή, λέγοντας: «Κύριε Πρόεδρε, στις προθέσεις μου δεν ήταν και δεν είναι να σας στεναχωρήσω»(!)...

Περίπου στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Σπ. Παπασπύρος, αν και προσπάθησε να περισώσει τα προσχήματα με γενικόλογες «φιλολαϊκές» διαπιστώσεις και επισημάνσεις. Δεν κρατήθηκε όμως και έδειξε τη συναινετική διάθεση: «Οπου η κυβερνητική πολιτική είναι ανοιχτή στο διάλογο, το συνδικαλιστικό κίνημα με εποικοδομητική στάση καταθέτει προτάσεις», τόνισε και ανέφερε ως παράδειγμα «τις απόψεις που ανέπτυξε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ για την Κοινωνική Ασφάλιση, και τη στάση της ΑΔΕΔΥ, η θέση της και η πορεία της σε μια συνθετική λογική στην υπόθεση του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα».

Μακριά από τα προβλήματα των αυτοαπασχολούμενων επαγγελματιών και των φτωχών αγροτών, κινήθηκαν στις ομιλίες τους ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ Δ. Ασημακόπουλος και ο αντιπρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ Μιχ. Βαμβουλάκης. Είτε μίλησαν είτε όχι, το ίδιο και το αυτό.

Αντίθετα, ξεχώρισαν για τη σαφήνειά τους οι ομιλίες του αντιπροέδρου του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλου - ζήτησε από την κυβέρνηση να μη διστάζει γιατί «η κοινωνία είναι έτοιμη να αποδεχτεί τις μεταρρυθμίσεις», ταυτίζοντας προφανώς την κοινωνία με τους βιομήχανους...- και του προέδρου της ΕΣΕΕ Δ. Αρμενάκη -απροσχημάτιστα, ζήτησε πλήρη ιδιωτικοποίηση των ΔΕΚΟ και αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης...

Τις δηλώσεις του προέδρου του ΣΕΒ Οδ. Κυριακόπουλου χρησιμοποίησε χτες το ΠΑΣΟΚ για να ασκήσει... αντιπολίτευση στην κυβέρνηση για το νομοσχέδιο για τις ΔΕΚΟ!

Ο Γ. Παπανδρέου και ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ Ν. Αθανασάκης επικαλέστηκαν χτες τη... διαφωνία του Οδ. Κυριακόπουλου σχετικά με την «κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων» στις ΔΕΚΟ, για να κρύψουν πίσω από αυτή την πλήρη στήριξη που παρέχει τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο και ο ΣΕΒ στην κυβέρνηση για την προώθηση του αντιδραστικού νομοθετήματος που ανατρέπει πλήρως τις εργασιακές σχέσεις στις ΔΕΚΟ.

Εξάλλου ο Γ. Παπανδρέου μόλις την προηγούμενη Τρίτη στη συνεδρίαση των Συντονιστών Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ δήλωσε ότι το κόμμα του δεν «πρέπει να αντιμετωπίσει με δογματισμό τις αναγκαίες αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις», ενώ προχτές και χτες, κατά τη διάρκεια των συναντήσεών του με τους κοινωνικούς εταίρους, τάχτηκε «υπέρ των αλλαγών που πρέπει να γίνουν στη χώρα».

Βέβαια, την ίδια στιγμή που πιστός στη στρατηγική της Λισαβόνας τασσόταν υπέρ κάθε αντεργατικής μεταρρύθμισης, χτες σε μια επιχείρηση αποπροσανατολισμού του λαού και προσπαθώντας να στήσει μια δήθεν αντιπαράθεση με την κυβέρνηση, ανέφερε ότι οι «αλλαγές» πρέπει να γίνουν «με συνεργασία των κοινωνικών εταίρων».

Ουσιαστικά ο Γ. Παπανδρέου εγκάλεσε την κυβέρνηση, γιατί δεν μπόρεσε να προωθήσει το αντεργατικό νομοσχέδιο, με «κοινωνική συναίνεση» και αναζητώντας συγχρόνως τον «τίτλο» του καλύτερου... διαχειριστή, σημείωσε: «Ο πρόεδρος του ΣΕΒ είδα ότι μίλησε για το θέμα των συλλογικών συμβάσεων, γιατί αν θέλουμε να έχουμε κοινωνική συναίνεση, το θέμα των συλλογικών συμβάσεων είναι πάρα πολύ σημαντικό». Η εργασιακή ειρήνη, συνέχισε, είναι «κάτι που είχαμε καταφέρει, και είχαν καταφέρει και οι κοινωνικοί φορείς, να διαμορφώσουμε τα τελευταία χρόνια».

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Ν. Αθανασάκης που ανέφερε: «Ακόμα και ο ΣΕΒ έφτασε να διαφωνεί με το χτύπημα στις συλλογικές συμβάσεις, προβλέποντας την κοινωνική αναταραχή που αυτό θα προκαλέσει»...

Ο Γ. Παπανδρέου συγχρόνως τάχτηκε υπέρ του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας» και του «εκσυγχρονισμού» των «κρατικών υπηρεσιών» και την «εξυγίανση της αγοράς», αλλά στη συνέχεια με περίσσια υποκρισία υποστήριξε ότι «οι μεταρρυθμίσεις, ο νόμος για τις ΔΕΚΟ», όπως τις προωθεί η κυβέρνηση, δεν είναι για το ΠΑΣΟΚ «σοβαρή μεταρρύθμιση».

Παράλληλα, ο Γ. Παπανδρέου μετά τις συναντήσεις που είχε με τους εκπροσώπους των ΠΑΣΕΓΕΣ, ΓΣΕΒΕΕ και ΕΣΕΕ επιτέθηκε στην κυβέρνηση και για την οικονομία, αναφέροντας ότι «ο προϋπολογισμός δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της χώρας» και απέδωσε την «κακή οικονομική κατάσταση» στην «κακώς εννοούμενη απογραφή»...

Ενταση των προσπαθειών για την επίτευξη των στόχων της Λισαβόνας ζήτησε ο Καρ. Παπούλιας, προσφέροντας την υποστήριξή του στην κατεύθυνση της δημιουργίας «κοινωνικής συναίνεσης».

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας άφησε σαφώς να εννοηθεί ότι η υλοποίηση της στρατηγικής της Λισαβόνας είναι μονόδρομος για την αντιμετώπιση της ανεργίας, αναπαράγοντας τα γνωστά στερεότυπα των Βρυξελλών.

«Εχουμε φτάσει στο μισό της Λισαβόνας, δεν μπορεί να είμαστε και πολύ ευχαριστημένοι για τα αποτελέσματα», είπε απευθυνόμενος στο ΔΣ της ΟΚΕ (Οικονομική - Κοινωνική Επιτροπή), που τον επισκέφθηκε χτες στο Προεδρικό Μέγαρο. «Τα θέματα αυτά είναι και δικά σας θέματα» τόνισε, επισημαίνοντας «το έλλειμμα που υπάρχει στον κοινωνικό τομέα της Ευρώπης» και το οξύ πρόβλημα της ανεργίας. Γι' αυτό, κατέληξε, «ο αγώνας είναι κοινός. Εσείς είστε στην πρωτοπορία και εμείς όλοι είμαστε συμπαραστάτες αυτού του αγώνα».

Μετά τη συνάντηση, ο πρόεδρος της ΟΚΕ, Ν. Αναλυτής, είπε ότι το αντικείμενο της συνάντησης ήταν αυτό «το οποίο εμείς εκπροσωπούμε και αυτό είναι η κοινωνική συναίνεση, η κοινωνική συνεννόηση». Συνεχίζοντας σημείωσε ότι «ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι κατ' εξοχήν άνθρωπος της συνεννόησης και της συνοχής». Στο πλαίσιο αυτό ο Καρ. Παπούλιας «καταλάβαινε και ανταποκρινόταν θετικά» στην εκτίμηση της ΟΚΕ ότι «το μέλλον της χώρας εξαρτάται από αυτού του είδους τη συνοχή και αυτές τις συναινετικές διαδικασίες»...

Οι Δημόσιες Επιχειρήσεις Κοινού Οφέλους (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΛΤΑ, ΕΥΔΑΠ κλπ) και ειδικότερα οι εργασιακές σχέσεις σ' αυτές, μπαίνουν στο στόχαστρο ακόμα και των δημοσκοπήσεων, διά της γνωστής τακτικής της καταγραφής συγκεκριμένων απαντήσεων σε ειδικές ερωτήσεις. Σε δημοσκόπηση, της VPRC για λογαριασμό του Ρ/Σ ΣΚΑΪ, ένα σημαντικό μέρος του ερωτηματολογίου αφορά το εργασιακό καθεστώς στις ΔΕΚΟ, όπου καταγράφεται ποσοστό 61% υπέρ ενός εργασιακού καθεστώτος ανάλογου με αυτό που ισχύει στον ιδιωτικό τομέα και υπέρ της κατάργησης της μονιμότητας.

Στην έρευνα αυτή, που έγινε το διάστημα 5-6 Δεκέμβρη, μέσω τηλεφωνικών συνεντεύξεων, σε πανελλαδικό δείγμα 951 ατόμων, καταγράφεται αύξηση της λαϊκής δυσαρέσκειας στην ασκούμενη πολιτική, ωστόσο το 69% τάσσεται ενάντια στη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών, αλλά και υπέρ ανασχηματισμού με ποσοστό 54%. Είναι χαρακτηριστικό ότι και το 48% των ψηφοφόρων της ΝΔ τάσσεται υπέρ του ανασχηματισμού, έναντι του 32% που είναι κατά.

Επίσης καταγράφεται αύξηση της δυσαρέσκειας απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης στο 75%, έναντι του 71%, που ήταν σε ανάλογη μέτρηση το Σεπτέμβρη, μάλιστα δυσαρεστημένοι δηλώνουν και το 53% των ψηφοφόρων της ΝΔ, ενώ το ποσοστό δυσαρέσκειας απέναντι στην αξιωματική αντιπολίτευση φθάνει το 80%. Οσον αφορά στην πρόθεση ψήφου, με βάση τις διευκρινισμένες απαντήσεις (χωρίς αναποφάσιστους και αρνήσεις) καταγράφονται τα εξής ποσοστά: ΝΔ 42%, ΠΑΣΟΚ 39,5%, ΚΚΕ 8%, ΣΥΝ 4%, ΛΑΟΣ 4%.