ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 9 Γενάρη 2015
Σελ. /24
ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΕΝΑΡΗΣ 2015
ΣΥΡΙΖΑ: Καμιά παροχή για όσες οικογένειες βολοδέρνουν με 800 ευρώ!

...«κοστολογημένα» και υπό αίρεση ψίχουλα για όσους παλεύουν με ακόμα λιγότερα

«Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμία παροχή για νοικοκυριά που είναι πάνω από 800 ή 900 ευρώ»! Είναι κάμποσες οι φορές που έχει κάνει το παραπάνω αποκαλυπτικό «ξεκαθάρισμα» ο Γ. Σταθάκης έως τώρα, ένιωσε παρ' όλα αυτά την ανάγκη να το επαναλάβει και στη συνέντευξή του στην «Deutsche Welle». Κάτι θα ξέρει... αφού οι καλοί «λογαριασμοί» του ΣΥΡΙΖΑ κάνουν τους καλούς «φίλους», με το κεφάλαιο και τα αστικά επιτελεία εντός και εκτός συνόρων.

Τα νοικοκυριά λοιπόν που προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με μόλις 800 ευρώ το μήνα για όλη την οικογένεια, περνάνε, κατά τον ΣΥΡΙΖΑ, ζωή χαρισάμενη και δεν συντρέχει λόγος ανακούφισής τους...

Μήπως όμως θα ανακουφιστούν όσοι ζουν με λιγότερα από 800 ευρώ; Ας απαντήσει ο Γ. Σταθάκης: «Αρα είναι ένα πρόγραμμα σαφέστατα προσανατολισμένο στα φτωχά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας... Καθώς σας υπενθυμίζω ότι σήμερα, σύμφωνα με την τελευταία ευρωπαϊκή στατιστική, το 34% των Ελλήνων ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Αρα το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης είναι απόλυτα προσανατολισμένο σε αυτούς. Είναι απόλυτα κοστολογημένο, καθώς και επακριβώς λέει με ποιον τρόπο θα βρεθούν αυτά τα χρήματα. Αυτά που αφορούν το κοινωνικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ θα προέλθουν πρωτίστως από την πάταξη της φοροδιαφυγής των πλουσιότερων στρωμάτων».

Η ζωή διδάσκει βέβαια ότι το «ευνοϊκό επενδυτικό περιβάλλον» που τάζει ο ΣΥΡΙΖΑ στο κεφάλαιο δε συμβαδίζει με την - χιλιοειπωμένη από κάθε κόμμα της αστικής διαχείρισης - «πάταξη της φοροδιαφυγής», ίσα ίσα συνοδεύεται από κάθε είδους φορολογικές «διευκολύνσεις» στο όνομα της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων.

Και τι θα γίνει αν το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για τη διαχείριση της ακραίας φτώχειας, εξαιτίας της διεύρυνσής της, «ξεφύγει» από την «απόλυτη κοστολόγησή» του; Πόσο πιο κάτω θα ρίξει τον πήχη των αναγκών του λαού ο ΣΥΡΙΖΑ στην προσπάθειά του να κλείνει στόματα με τα «κοστολογημένα» ψίχουλα που θα περισσεύουν - όταν και αν περισσεύουν - απ' το φαγοπότι που υπόσχεται στο μεγάλο κεφάλαιο;

Σταθερά προσανατολισμένος στον αντιλαϊκό στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης

Λέει ο Σταθάκης: «Πρέπει να κλείσει ο κύκλος του μνημονίου και να αντικατασταθεί από ένα πρόγραμμα προσανατολισμένο στην επιστροφή της οικονομίας στην ανάπτυξη». Τι σημαίνει αυτό; Οτι πρέπει να δοθεί σε επίπεδο ΕΕ η δυνατότητα στα αστικά κράτη να στηρίζουν από τον κορβανά τους, που τον γεμίζει ο λαός, την καπιταλιστική κερδοφορία, η οποία επιπλέον στηρίζεται στα αντιλαϊκά μέτρα που έχουν ήδη παρθεί. Και ο λαός τι θα κερδίσει από την «επιστροφή» στην καπιταλιστική ανάπτυξη; Οπως επιβεβαιώνουν οι συνθήκες που βιώνουν οι εργαζόμενοι σε κλάδους που βρίσκονται ήδη σε τροχιά ανάκαμψης (π.χ. τουρισμός), το μόνο που θα «κερδίσει» ο λαός αν ποντάρει εκεί τις προσδοκίες του είναι να συνειδητοποιήσει ότι ξεγελάστηκε πάλι. Κι επιπλέον θα «κερδίσει» τη διατήρηση του αντεργατικού - αντιλαϊκού πλαισίου που εγγυάται η ΕΕ καθώς αποτελεί προϋπόθεση για την επίτευξη του στόχου της καπιταλιστικής ανάκαμψης για τον οποίο πασχίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Με... «μπόνους» να αποπληρώνει ένα χρέος που δεν προκάλεσε.

«Το ερώτημα είναι (...) αν θα ακολουθήσουμε την πορεία του "whatever it takes", να κάνουμε ό,τι χρειαστεί για να σώσουμε το κοινό μας σπίτι, την ΕΕ», δήλωσε ο Αλ. Τσίπρας στο βρετανικό κανάλι 4.

Το ερώτημα για το λαό είναι αν θα κάνει «whatever it takes», ό,τι χρειαστεί δηλαδή, για να βάλει φρένο, να ανακτήσει τις απώλειές του, να διεκδικήσει την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του, να ανατρέψει αυτή την κατάσταση. Και χρειάζεται - καταρχήν - ισχυρό ΚΚΕ.


N.

ΟΤΑΝ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΞΕΜΑΣΚΑΡΕΥΕΤΑΙ...
... Για την αποκατάσταση των απωλειών

Το 2012, ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχόταν: «Από την επομένη των εκλογών, η νέα κυβέρνηση αριστερής συνεργασίας (...) Θα εφαρμόσουμε μέτρα αναδιανομής του εισοδήματος και του πλούτου (...) θα αποκαταστήσουμε με δημόσια περιουσία τη ληστεία των ασφαλιστικών ταμείων που έγινε με το PSI, γιατί θα ακυρώσουμε τις περικοπές στις συντάξεις», «Μόνον εμείς εγγυόμαστε τους μισθούς και τις συντάξεις του ελληνικού λαού. Ανακουφίζουμε τα νοικοκυριά από τα δάνειά τους. Με τη νέα σεισάχθεια. Με την ολική ή μερική διαγραφή των τραπεζικών υποχρεώσεών τους. Καταργούμε τα χαράτσια (...) Αντιστρέφουμε την υπερφορολόγηση των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων», «...οι μισθοί και οι συντάξεις - που θα επαναφέρουμε με ένα νόμο και ένα άρθρο, όταν πολύ γρήγορα θα βρεθούμε σε θέση διακυβέρνησης, για να αντιστρέψουμε αυτήν την καταστροφή...» (από ομιλίες του Αλ. Τσίπρα το 2012 σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και ΛΑΡΚΟ).

Το ΚΚΕ από τότε σημείωνε ότι για την πραγματική ανάκτηση απωλειών και ουσιαστική ανακούφιση των εργαζομένων χρειάζεται επαναφορά όλων των δικαιωμάτων που χάθηκαν, μέτρα για την προστασία των ανέργων, των πιο αδύνατων, όσων υποφέρουν αλλά και διεκδίκηση και πάλη για τις σύγχρονες εργατικές λαϊκές ανάγκες. Χρειάζεται στην πραγματικότητα σύγκρουση με τη στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ χωρίς αυτή κάθε υπόσχεση, μένει γενικόλογη ευχή, κενό γράμμα. Σε αυτήν την κατεύθυνση, οι κομμουνιστές, τα μέλη και στελέχη του συνέβαλαν στην οργάνωση της εργατικής - λαϊκής πάλης και αλληλεγγύης στα σωματεία, στις λαϊκές επιτροπές, πρωτοστάτησαν καθημερινά στην αντιπαράθεση με την εργοδοσία. Κατέθεσαν, επίσης, μια σειρά προτάσεις στη Βουλή για την προστασία των ανέργων, του λαϊκού εισοδήματος, για τα χρέη των εργατικών - λαϊκών οικογενειών, την ανάκληση όλων των διαθεσιμοτήτων και των απολύσεων στο Δημόσιο, την κατάργηση της λεγόμενης «ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης» και του χαρατσιού στην ακίνητη περιουσία κ.ά. Ολες απορρίφθηκαν ως ασύμφορες για τη δημοσιονομική σταθερότητα, αποκαλύπτοντας έτσι τα «όρια» της αστικής διαχείρισης.

Περνώντας ο καιρός, ο ΣΥΡΙΖΑ αξιοποίησε το γεγονός ότι ένα τμήμα πληθυσμού συγκριτικά μεγαλύτερο με παλιότερα βιώνει συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης. Ετσι, λοιπόν, μετατοπίστηκε από τον άξονα της γενικόλογης αναφοράς ανάκτησης απωλειών, της επαναφοράς δικαιωμάτων στον άξονα αντιμετώπισης της «ανθρωπιστικής κρίσης», απευθυνόμενος αποκλειστικά σε μια συγκεκριμένη κατηγορία εργαζομένων που βιώνουν συνθήκες εξαθλίωσης και αφήνοντας στο απυρόβλητο τη φτώχεια χιλιάδων άλλων εργαζομένων που μπορεί να έχουν ένα πιάτο φαΐ, μπορεί να μην τους κόβει η ΔΕΗ το ρεύμα, αλλά βιώνουν δραματικό περιορισμό της κάλυψης των αναγκών τους πολύ πίσω από ό,τι ζούσαν γενιές εργαζομένων πριν 20 χρόνια. Για όλους αυτούς ας βγει πρώτα κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, ας ανορθωθεί η οικονομία και μετά βλέπουμε!

Αυτό, βεβαίως, «το βλέπουμε» έγινε ακόμα πιο περιορισμένο, όταν συνοδεύτηκε από διαβεβαιώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ ότι τα μέτρα που προτείνει είναι τέτοια που μπορούν να υλοποιηθούν χωρίς την κατάργηση των μνημονίων, ότι δεν κοστίζουν πολλά, παίρνουν υπόψη τις αντοχές της οικονομίας, την ανάγκη ισοσκελισμένων προϋπολογισμών. Οταν στελέχη του ρωτούσαν τους εκπροσώπους της ΝΔ: «πέστε μου ένα μέτρο που αφορά εργαζόμενους με εισόδημα πάνω από 700 ευρώ το μήνα»(!). Οταν στελέχη του από την τηλεόραση δηλώνουν καθαρά: «πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πρόγραμμα 4ετίας για την ανάκτηση εργατικών - λαϊκών απωλειών» (Ν. Βαλαβάνη Δεκέμβρης 2014).

Επίσης, όλα αυτά τα χρόνια, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα δυσκόλεψαν, έβαλαν εμπόδιο στην ανάπτυξη αγώνων, απεργιών διεκδικήσεων που έθεταν ως στόχο το «δεν ζούμε με ψίχουλα» και που δεν διευκόλυναν το στόχο της κυβερνητικής εναλλαγής με πιο χαρακτηριστική τη στάση τους στο πανελλαδικό συλλαλητήριο την 1η Νοέμβρη.

Οι συνεχείς διαβεβαιώσεις στο κεφάλαιο ότι θα στηρίξει με κρατικό χρήμα τις επενδύσεις, ότι θα ρυθμίσει τα χρέη των επιχειρήσεων, θα δώσει κίνητρα για επενδύσεις, θα διευκολύνει με φοροαπαλλαγές, αλλά και οι εγγυήσεις για φτηνό ρεύμα στις λεγόμενες «ενεργοβόρες βιομηχανίες», τα προνόμια στους Ελληνες φαρμακοβιομήχανους, η στήριξη των μεγαλοξενοδόχων και άλλα πολλά διαμορφώνουν το περιβάλλον που δεν ανθούν ούτε κατακτήσεις, ούτε εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, ενώ μπαίνει ταφόπλακα σε κάθε σκέψη για ανάκτηση των εργατικών - λαϊκών απωλειών.

Στο λεγόμενο Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης που επανεπιβεβαιώθηκε στο πρόσφατο διαρκές Συνέδριο οι «βαριές» δεσμεύσεις προς το κεφάλαιο μπήκαν στην ίδια ζυγαριά με τα ψίχουλα προς τους πιο εξαθλιωμένους, εξανεμίζοντας τα δεύτερα.

Ερώτηση: Είναι λοιπόν δυνατόν να περιμένει κανείς ότι η ανάδειξη μιας κυβέρνησης με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ θα εξασφαλίσει έστω την ουσιαστική ανακούφιση των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων;

Διαβουλεύσεις για τα ψηφοδέλτια στην Κουμουνδούρου

Πυρετώδεις διαβουλεύσεις βρίσκονται σε εξέλιξη τα τελευταία 24ωρα στην Κουμουνδούρου για τη συγκρότηση των ψηφοδελτίων του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς το παζάρι καλά κρατεί για τις θέσεις στην επόμενη κοινοβουλευτική του ομάδα. Εκτός ψηφοδελτίων βρέθηκαν οι προερχόμενες απ' τους ΑΝΕΛ Ραχήλ Μακρή και Χρ. Γιαταγάνα. Ορισμένες πληροφορίες χρεώνουν τον αποκλεισμό τους στον Π. Καμμένο και σε σχετική παρέμβασή του, άλλες πάλι στα βιλαέτια του ΣΥΡΙΖΑ.

Στην πρώτη προτάθηκε να είναι υποψήφια σε άλλο νομό απ' αυτόν στον οποίο εκλέγεται (στην Κοζάνη εκλέγεται στέλεχος της «Αριστερής Πλατφόρμας) και απέρριψε την πρόταση, όπως έκανε και η δεύτερη, η οποία αρνήθηκε να ενταχθεί στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας. «Θεωρώ ότι είναι αδύνατον μέσα σε 20 ημέρες να διεξάγω έναν αξιοπρεπή αγώνα σε μία περιοχή που δεν την γνωρίζω και δε με γνωρίζουν», ανέφερε η Ρ. Μακρή, ενώ η Χρ. Γιαταγάνα υποστήριξε ότι επιθυμούσε να δώσει τη μάχη του σταυρού, καθώς το πιθανότερο είναι να μην της προσφέρθηκε εκλόγιμη θέση. Αλλωστε, μόλις προ ολίγων ημερών ο Αλ. Τσίπρας είχε διαβεβαιώσει ότι δε θα τοποθετηθεί σε εκλόγιμη θέση στο Επικρατείας ουδείς απ' τους «συμμάχους».

Οι διαβουλεύσεις συνεχίζονταν έως αργά χτες βράδυ οπότε και αναμενόταν να συνεδριάσει η Πολιτική Γραμματεία για την έγκριση των προτάσεων της αρμόδιας επιτροπής. Θολό παρέμενε το τοπίο και για άλλες υποψηφιότητες, όπως αυτή του Μ. Μπόλαρη.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ